
อ่านบทความของ บก.สุรเดช แล้วนึกถึงหนังสือเทคนิคการวัดแสงเลยคับ มีอยู่ช่วงหนึ่งตามหาหนังสือของบก.สรุเดชจนครบทุกเล่มคับ อ่านแทบทุกตัวหนังสือ บางเล่มเอาเข้าไปอ่านในห้องน้ำด้วย กระดาษดีมาก ทำหล่นนิดเดียวดูดน้ำบวมเลย
Exposure สั่งที่ร้านหนังสือเอามาให้ทุกเดือน ช่วงนั้นบ้ากล้องฟิล์มเอามากๆ ยุคนั้นยังไม่มีดิจิตอล การถ่ายภาพต้องอาศัยอุปกรณ์การถ่ายภาพมากพอสมควรไม่เหมือนยุคนี้คับ มีกล้อง+คอมฯทำอะไรได้เยอะเลย
อยากได้ภาพแปลกๆ สวยๆ ทำงานเก็บเงินถอย canon T60+50mm. F/1.8 มาใช้ ตอนนั้นเลนส์ซูมหายาก(ราคาแพงอะไม่มีตังค์
) พอหา 35-70mm. ได้ ก้ออยากเปลี่ยนบอดี้อีกแล้ว เสียเงินไปกับEOS100พร้อมเลนส์อีก2ตัว ฟิลเตอร์อีก1กระบุง (เลนส์2ตัวดันใช้ฟิลเตอร์คนละขนาด
) แฟลช ขาตั้ง กระเป๋า อุปกรณ์จิปาถะ ฟิล์มซื้อครั้งละ4-5กล่อง(แพ็คละ5ม้วน) แล้วก้อต้องเสียเงินไปกับEOS50อีกรอบ
ตอนนั้นถ่ายภาพล้าง อัดภาพจนเจ้าของร้านถ่ายภาพชวนไปรับจ้างถ่าย แต่ไม่ไหวคับไม่ชอบให้ใครมาสั่งให้ถ่ายตรงนั้น ถ่ายตรงนี้
ปัจจุบันแทบไม่ได้เอาอุปกรณ์พวกนี้ออกมาใช้เลยคับ เอาออกมาทำความสะอาด ตรวจเช็คว่ายังใช้งานได้ เลนส์ไม่ขึ้นราเฉยๆ งานยุ่งมากกกก..ไม่มีเวลาออกทริพถ่ายภาพ และที่สำคัญกล้องดิจิตอลเข้ามามีบทบาทในชีวิตประจำวันมากขึ้น ถ่ายเสร็จสามารถนำมาใช้ได้เลย และอีกอย่างต้องคอยถ่ายDVDให้ครอบครัวอีก แต่รสชาติความสุขจากกล้องฟิล์มมันก้อยังมีความหวานชื่นของมัน แต่ถ้าให้เอากล้องฟิล์มออกไปถ่ายภาพตอนนี้ ยังไม่แน่ใจเลยคับว่าภาพจะออกมาเป็นแบบไหน
สงสัยต้องหัดถ่ายกันใหม่หมดแน่ๆ
บ่นเรื่องตัวเองมาซะเยอะเลย สงสัยจะเสียเงินกะ 350D ในไม่ช้านี้แน่ๆเลย ราคายิ่งโดนใจอยู่