

ตามหาปู่ เพื่อนๆที่ทำงานที่กลับมาจากพักร้อนจึงตัดสินใจว่าเย็นนี้เข้าบ่อตกปลาดีกว่าหลังจากห่างหายไปนาน
(คิดถึง)
ตามไปถึงบ่อเกือบ2ทุ่ม(ตอนน้ำท่วมรถโล่งมากตอนนี้กลับมาเป็นเหมือนเดิม..ดีแล้วครับลดลงไวไวนะครับน้องน้ำ)
นั่งสักพัก ปลากินห่างครับ เม็ดสุดท้ายแล้วกลับเหอะเริ่มง่วง(พึ่งกลับมาจากต่างจังหวัด) ......
สามทุ่มสักพักเหลังทุ่นเริ่มมีอาการวูบวาบเอียงซ้าย-ขวาน้ายุ่งจึงตัดสินใจวัด สิ้นเสียง..ฟั่บ...รอกตัวเล็กๆก้อเริ่มทำงานอย่างหนักที่สุดเท่าที่ผ่านมา
กับเอ็น10ปอนด์และคันเล็กๆ(น่าจะไม่เกิน15ปอนด์)จึงเป็นการต่อสู้ที่ต้องยืดเยื้อครับวิ่งยาวเลยที่นี้ไปแบบตื่อๆเลยต้องตามกันไปท้ายบ่อ
เสียงน้าโนช้อนปลาเบ่งพลังยกคนเดียวเอีย...อ้าก น้ายุ่งจึงช่วยจับขอบสวิงยกขึ้น
ผมบอกโต้ะตัวนี้เลย

น้ายุ่งคนตกบอกไม่เอาครับ พี่ครับมันจะตายไหม ...ผมตอบไม่ตายหรอก(ประเมินความบอบช้ำแล้วน้อยมาก)
ไม่เสียแรงที่รอ(รอเกือบชั่วโมง)น้องฟลุกบอก
พรรคพวกบอกเอาไปชั่งเลย.น้ายุ่งบอกไม่เอาสงสารมัน(กว่าจะหิ้วไปรับรางวัลที่หัวบ่อคงช้ำ)ปล่อย
ชอบครับ

ผมยังอ่อนประสพการณ์ในการตกปลาอยู่มากจึงเป็นการเห็นจะๆครั้งแรก (พระเจ้าจอรส์)
มันเป็นสุดยอดของปลาเกล็ดครับทุกคนที่ตกปลาต่างตามหาเพื่ออยากจะปะทะกับเจ้านี้สักครั้ง รวมทั้งตัวผม

โอ้..งามมั่กมากก...
เทียบสไปส์ ลิตรครับ

(เบ็ดเบอร์ห้า)

ท้ายที่สุดขอลากันด้วยภาพปลายื่มครับ
ก้อไม่รู้ว่าไอ้ตัวนี้จะใช่ปู่ที่ไปตามมาเปล่า


ขอบคุณที่ทักทายครับ

คัน 4-8ปอนด์ เอ็น10ปอนด์
เยี่ยมครับ