1
ถ้าแบบวิชาการผมก็ไม่มีความรู้ครับแต่แบบไปไม่หยุดนี้หายเมาแน่(ไม่แน่ใจว่าจะทุกคนหรือป่าว)ผมลงทะเลครั้งแรกไปเรือหางยาวไปตกที่เกาะราชาใหญ่-เล็กที่ภูเก็ตโก่งคอขันให้อาหารปลาจนต้องนอนจับคันเบ็ดตกอาการเดียวกับน้าแระครับ พอไปบ่อยๆเข้าชักชินจนหายเมา แต่เหล้ากับเบียร์นี้กินบ่อยขนาดใหนก็ไม่หายเมาให้กำลังใจครับน้า ต้องมีทางแก้ไขครับ 
แต่มันเกิดความรู้สึกว่า มันน้อยกว่าครั้งที่แล้วนิดหน่อยแหะ ... ทริปนั้นไป 2 คืน ก้อนอนยาววววววเกือบทั้งสองคืน แต่ก่อนกลับไต๋พาแวะตกปลาเล็กแถวข้างเกาะ สมัยนั้นปลาเล็กเยอะมากๆ ลงกินๆอย่างเดียวเลย ทั้งโซ๊ะ ข้างปาน ไอ้เหลือง เก๋า ฯลฯ ผมเห็นเพื่อสนุกกันมาก อดไม่ได้ที่จะคลานออกมาจาเก๋งเรือ มาตกปลาเล็กเล่นกับเพื่อนๆ .. อย่างว่าครับ เรามันคนตกปลา พอลงเบ็ดปุ๊บ ปลากินปั๊บนี่ มันสนุกจนเพลินจริงๆ อาการเมาเรือในชั่วโมงนั้นเหมือนหายไปเอง ใจมุ่งแต่สอยปลาเล็กขึ้นมาทีละ 2 - 3 ตัว .... ผมนั่งตกอยู่อย่างนั้นจนไต๋สั่งถอนสมอเพราะเย็นมากแล้ว ... คราวนี้ผมเป็นคนโทรนัดไต๋เองเลย ให้ไต๋ดูน้ำดูลมให้ บอกไต๋ว่าวันไหนปลาน่าจะดีก็เอาวันนั้นเลย ไต๋ล็อคให้ถัดจากทริปนั้นไปอีกประมาณ 2 เดือน ... ไอ้เม็ดเหลืองๆอ่ะครับ ช่วยได้เยอะ แต่ข้อเสียคือทำให้ง่วงมากและเบลอครับ 
)
)
)
)
)
)