

พายฝ่าคลื่นลม มาตามแนวน้ำที่ตื้นๆ ที่ใกล้เกาะมันกลาง พายผ่านจุดที่กางเต็นท์เมื่อคืน มาเรื่อยๆ ด้วยความยากลำบาก กว่าเรือจะขยับเดินหน้าไปได้ สักคืบ สักศอก ยากมากๆครับ พายตัดแนวคลื่นลมออกไป จนมองเห็นแนวคลื่นพัดเข้าเกาะมันใน ต้องก้มตัวหมอบเพื่อให้ ตัวเราต้านลมน้อยที่สุดครับ ขาซ้ายเหยียบแป้น ยันบังคับหางเสือ ให้หัวเรือเลี้ยวซ้ายไว้ตลอดเวลา เพราะกล่องลังกระสุน ใส่ของ ที่ท้ายเรือ โดนลมพัด ทำให้เรือเลี้ยวขวาครับ คลื่นลมพัดเข้าทางด้านขวาของตัวเรือแล้วครับ ตอนนี้ คอยจ้วงพายด้านขวานี้เอาไว้ครับ อีกด้านพาย แค่เบาๆคอยพายประคอง แค่เพื่อการทรงตัวของเรือพอครับ สายตาคอยจับจ้องไปที่คลื่นหัวแตก ถ้าคลื่นหัวแตกมา จะมีคลื่นลูกใหญ่ๆ มาด้วย ประมาณสามลูกครับ ต้องคอยระวังให้ดีๆ หรือพายให้เรือหนี จากแนวคลื่นห้วแตกไป ระยะทางประมาณ 1 กิโลเมตร คือร่องระหว่างเกาะมันกลาง กับเกาะมันใน ผมใช้เวลาในการพายฝ่าไป 1 ชั่วโมงเลยครับน้าๆป้าๆ
ในภาพผมพายผ่านมาแล้วครับ ถ้ามองเลยก้อนหินก้อนสุดท้ายไป นั่นคือร่อง ระหว่างเกาะมันกลาง กับเกาะมันในครับน้าๆป้าๆ จะมองเห็น คลื่นหัวหงอกเต็มๆเลยครับ 
พายเรือ ผ่านจุดชมวิวของเกาะมันในมา จนถึงสะพาน ท่าเทียบเรือของเกาะครับ เจอ..พี่มหา เจ้าหน้าที่ ที่ดูแลเต่า แกมาโบกไม้โบกมือ ตะโกนทักทายอยู่ครับ ช่วงต่อไปก็คือ ต้องพายตัดแนวคลื่นลม ระหว่างเกาะมันใน กับฝั่ง อีก 5.5 - 6 กิโลเมตรครับน้าๆป้าๆ ลุยครับน้าๆป้าๆ กลับบ้านครับ 

สองชั่วโมง คือเวลาที่ใช้พายเรือ ระหว่างเกาะมันใน จนถึงฝั่งครับน้าๆป้าๆ จากนั้นก็ โทรตามลุงเยา ลุงที่อยู่ข้างๆบ้านแม่ยาย ให้แกขับรถมารับกลับครับ 
เล็กๆน้อยๆครับน้าๆป้าๆ ของฝากจากทะเล ในวันที่คลื่นลมไม่เป็นใจครับ เทียบกับขวดน้ำ 1.5 ลิตร 
อันนี้คือปลา ที่ลุง เจ้าของเรือวางอวนปลาสละอีกลำ ที่ผมเจอกับแกตอนที่ตกหมึก วันนี้ (พ่อของ เจ้าของเรือ ที่มาจอดนอนกับผมเมื่อคืน) แกให้มาครับ แกจับใส่ถุงกันน้ำลูกเล็กของผม พร้อมใส่น้ำแข็ง มาให้พร้อมเลยครับน้าๆป้าๆ นี่คือมิตรภาพ และน้ำใจ ที่ผมได้รับ จากเรือหาปลาครับ....ขอบคุณมากๆเลยครับ
หลังจากนั้นก็อาบน้ำอาบท่าครับ หลังจากที่ไม่ได้อาบน้ำ มาสามวันครับ ต่อจากนั้น ก็ขับรถกลับ มาบ้านที่ อ.นิคมพัฒนา 
ทานข้าวด้วยกันครับน้าๆป้าๆ ความสุขใดๆ ไหนเลยจะเท่า กับการที่เราได้ทานข้าว กับ กับข้าวที่เราหามาเอง...ครับต้องจบแล้วครับ ขอขอบคุณน้าๆป้าๆทุกๆท่าน ที่เข้ามารับชม ขอบคุณสำหรับทุกๆกำลังใจ ขอความสุข สวัสดี จงมีแก่น้าๆป้าๆ ทุกๆท่าน.....สำหรับ กระทู้นี้ กระผมขอจบเพียงเท่านี้ สวัสดีครับ
ผมเชื่อว่าหลายๆท่านที่เข้ามาชมกระทู้นี้ อยากทำแบบน้าเช่นกัน

ยิ่งตอนนี้มีเพื่อนตกปลาด้วยอย่างลูกชายไปไหนไปกัน

คราบของ...เกลือเถื่อน ที่มันเปรอะเปื้อน อยู่ตามเสื้อผ้าของผมครับน้าๆป้าๆ

สวัสดีครับน้า comsan777 ขอบคุณมากๆเลยครับน้า ที่ในกระทู้ cast away ของผมทั้งสองกระทู้ น้าเข้ามาแสดงความเห็น เป็นคนแรกเลย ทั้งสองกระทู้ ในบางครั้งความเหงา มันก็เป็นเพื่อนของเรา แค่อยู่และปรับตัว ยอมรับ เข้ากับมันให้ได้ แค่นั้นก็พอ ในบางครั้งผมอยู่ในกลุ่มผู้คนมากมาย แต่ใจกลับที่จะอยาก จะแฝงกาย หนีหายไปจาก ณ.ที่ตรงนั้น เพราะคิดว่า เราไม่ควรที่จะมาอยู่ตรงนี้ มันไม่ใช่ที่ๆของเรา สามวันเองครับน้า ขอบคุณมากๆครับน้า