หลังจากอาหารเช้าอันแสนอร่อยถูกประดิษฐ์ประดอยจากแม่ครัวสุดที่รักของผม " เจ๊ไก่ " .....
นักเดินทางทั้ง 12 ตัว .....
เฮ้ย ....
นักเดินทางทั้ง 12 คน รุ่มสวาปาม ....
ใช่ ....
ต้องเรียกว่าสวาปาม ( อันนี้ผมเอาตัวผมเป็นบรรทัดฐานนะ )
หิวกระหายหวังจะเรียกแรงพลังยุทธกลับคืนจากอาหารเช้าอันแสนโอชา ...
เสร็จกิจในการกิน ....
จะมีอะไรดีกว่า ....
อาบน้ำนอน ....
หลับกันแทบจะทั้งลำ .....
ผมโดนแกล้งเล็กน้อยถึงปานกลางจาก ท่านผู้นำสัดใหญ่แก๊งค์สะเตอร์ ....
อะไรเกิดขึ้นบ้างก็ไม่อาจจะทราบได้ .....
เพราะใครก็ไม่อาจพรากผมออกมาจาก " ผ้าห่มอุ่นๆจากห้องแอร์เย็นๆ " ได้แน่นอน ...
ผมชัทดาวน์ตัวเองไปตอนร่วมๆสิบโมงเช้า .....
มันเป็นค่ำคืนที่รวมเอาเช้าวันแรกที่หนักหน่วงหนักหนาสำหรับการตกปลา ....
แต่ .....
มีชายผู้นึง......
สวนกระแสและสวนทางน้ำ .....
ท่านกำนันชิ้น แห่งบ้านโคกหม้อ(รอรัก) ...
ใครหลายคนที่หมดแรงเข้าไปนอน .....
ใครหลายๆคนที่อาบน้ำแล้วกำลังจะนอน ....
ท่านกำนันชิ้น เพิ่งจะตื่นออกมาตกปลา .....
หลังจากผลัดแรก จิ๊กกิ้ง หมดแรงเลิกราไป ....
ผลัดสองเข้ารับหน้าที่แทน บอททอมฟิชชิ่ง ...
พี่ชิ้น ตื่นมารับกะเช้า ... ตกปลาหน้าดิน เป็นผลัดต่อไป
6
)
)
)
)
)