

เข้าเรื่องเลยนะครับ
พอดีผมได้มีโอกาศลงใต้กลับบ้านที่พ่อผมอยู่ประมาน4-5วันพอดีคิดถึงแกมากๆครับหลายเดือนไม่ได้เจอกันเลย อ๋อ...จะบอกว่าพี่พ่อผมอยุ่จ.สุราษฎธานีครับ...พอดีเลยเอากล่องเหยื่อไปด้วยดีกว่าไหนๆก้ไหนๆแล้ว
เดี๋ยวเรื่องคันเบ็ดไปหาเอาดาบหน้า
ผมเลือกที่จะใช้บริการรถไฟครับไปตู้นอนแอร์สบายๆ ถึงที่บ้านพ่อผมเช้าพอดี ไหนก้เอากล่องเหยื่อมาด้วยแล้ว โทรหาไต๋ที่เชี่ยวหลานหน่อยดีกว่าว่าเป็นไงบ้าง....ฮาโหล..ๆลุงเพ๊งที่เชี่ยวหลานเป็นบ้างตอนนี้ ...ปลายสายลุงเพ๊งตอบ...น้ำท่วมหญ้าแล้วก็พอมีตัวถ้าโชคดี ผม...แล้วลุงเพ๊งว่างมั้ยครับ ลุงเพ๊งแกตอบ..ว่างๆเท่านั้นแหล่ะผมเลยบอกลุงเพ๊งว่าขอลงวันเดียวพอครับ เวลามันน้อย เช้ากลับเย็นพอเอาแถวๆหน้าเขื่อนนี้แหล่ะ. ลุงเพ๊งตอบ...พอมีหมายอยู่บ้าง...ผม...ลองดูครับลุงเพ๊ง...นัดหมายกันวันศุกร์ครับ ผมออกจาก กทม วันพุทธตอนกลางคืนด้วยรถไฟ ถึงนู้นเช้าวันพฤหัส ยังพอมีเวลาหาที่ตีบ้านแถวๆบ้านก่อนไปเขื่อนเชียวหลานวันศุกร์ และที่สำคัญได้มีเวลาอยู่กับพ่อผมด้วยอันนี้สำคัญสุดๆครับ...เล้าไปเด๋วยาวตามชมกันเลยครับน้า รูปไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่นะครับต้องขอประทานโทดด้วยครับ


ไม่ซื้ออะไรขึ้นมากินบนรถไฟด้วยสิ...เอาไงดี
ผมเลยเดินไปที่ตู้เสบียงครับไปถึงก็สั่งกระเพาหมูไข่ดาว เอาง่ายๆครับ....พอรอแป๊บนึงกระเพาหมูไข่ดาวก็มาตรงหน้าน้ำชุปถ้วยนึง
หน้ากินเหมือนกันนะบนรถไฟ...และผมก็สั้งโค้กขวดนึง..กินเสร็จเก็บเงิน พี่ๆเก็บเงินครับ 125บาทครับ
ผมคิดในใจข้าวอะไรตั้ง125บาทแพงชิปหาย..อิ่มเลยครับจานเดียวกระเพาหมูไข่ดาวน้ำชุปถ้วยนึงโค้ก1ขวด125บาท...กินแถวบ้านกินได้2จาน

เดี๋ยวมาต่อครับ





