1
นักบินอนุญาตให้เราขึ้นไปนั่งบนเครื่องบินได้นั้น คือเวลาประมาณ 6 โมงครึ่ง ยังดีที่กฎระเบียบสำหรับนักเดินทางที่จะเดินทางไปยังต่างประเทศ ปรับเปลี่ยนกลับมาใช้เวลาเช็คอินล่วงหน้าที่สนามบินเพียงแค่ 2 ชั่วโมง 
(ก่อนหน้านี้ มีเหตุการณ์หนึ่งเกิดขึ้น ทำให้ฝ่ายรักษาความปลอดภัยของสนามบิน ต้องเพิ่มระดับความเข้มข้นในการตรวจสอบกระเป๋าของนักเดินทาง ส่งผลกระทบให้นักเดินทางต้องเดินทางไปสนามบินล่วงหน้า ถึง 3 ชั่วโมงเป็นอย่างน้อย) ดังนั้น ทริปนี้ ผมจึงมานอนรอใครต่อใครที่บ้าน กทม. นัดเจอกันที่สนามบินดอนเมือง ตี 4.45 น. เลยนะครับ 
[Subtitle: The pilot allowed us to step onto the airplane around 6.30am. It’s good that there was an amendment on the concerned regulations to which the travelers are required to check in for 2 hours ahead the departure time (Previously, there was some incident occurred, and was resulted the airport security increasing the security level in checking travelers’ luggage. Every single traveler was required to check in for 3 hours before their departure time). This trip, therefore, I came to stay at my BKK house. See you guys at 4.45am at the Don Muang Airport then.] 1
เราเดินทางกันด้วยสายการบินคาราบาวแอร์ไลน์ มุ่งหน้าไปสิงคโปร์ [Subtitle: This photo was reminded me a part of song lyric “If I can fly like a bird, I shall fly up to the sky”. We flew with the Carabao Airline (Remark: Carabao is a music band in Thailand-not airline (I don’t want to indicate the name of airline). The airline uses them for their commercial. And, I played the word with that band instead of airline.] แต่บทเพลงประกอบกระทู้นี้ นึกถึงที่มา ที่ไป ของการไร้สังกัด และเป็นไท มาถึงทุกวันนี้...เพลงมันไพเราะและมีความหมาย ก็เท่านั้น 
[Subtitle: However, the song accompany with this post is reminding me the source that has made me being a man without logo, and be a freeman until then.] 1
เมื่อสายการบินคาราบาวแอร์ไลด์ ได้พาผมทะยานขึ้นสู่เมฆา ตรงตามเวลาที่ได้ให้คำมั่นสัญญาที่ปรากฏบนชัดเจนบนตั๋วเดินทางนั้น ก็ทำให้ความเชื่อมั่น ระหว่าง ตัวผม คาราบาวแอร์ไลด์ กับการเลื่อนเวลาเดินทางตามตั๋ว 
(ที่มักจะมาเป็นของแถมคู่กัน) กลับคืนมาได้มากกว่าในอดีตเยอะ ตัดจากเรื่องบ่นๆ มามองวิวแม่น้ำเจ้าพระยาจากมุมสูง สภาพอากาศในวันนี้ท้องฟ้าเต็มไปด้วยหมอกควัน ไม่โล่งโปร่งเหมือนอย่างที่อยากให้มันเป็น กันเลยครับ [Subtitle: Once the Carabao Airline took me upon the sky in accordance with their committed departure time as clearly printed on the ticket, it has gained trust among myself, airline and flight delayed (as a free gift in accompany with the ticket) back much better than the old days. It’s the Chaophaya River from the bird-eyes-view. Today weather was full of smoke and fog – not clear as I wanted it to be.] 1
ด้วยความที่เป็นเด็กบ้านนอก บ้านผมไม่มีทะเล ผมเคยนึกคิดสงสัยแต่เยาว์วัยเด็ก ยามครูได้บอกสอนในห้องเรียนว่า แม่น้ำเจ้าพระยาถือกำเนิดจากการรวมกันของ แม่น้ำสายสำคัญ เช่น ปิง วัง ยม และน่าน ที่ อ.ปากน้ำโพ จ.นครสวรรค์ และก็ไหลลงสู่ทะเลไปในที่สุด...การบอกกล่าวเล่าสิบของคุณครูก็สิ้นสุดลง ณ ตรงนั้น แต่มันได้ก่อความสงสัยในหัวของผมขึ้นโดยพลัน ว่า แล้วมันไหลลงทะเลตรงไหนล่ะ แล้วสถานที่มันไหลลงทะเลนั้นมันมีหน้าตาเป็นยังไงล่ะ นึกภาพในหัวไม่ออก (ก็ไม่เคยเห็นนี่หว่า) 
ด้วยข้อจำกัดของความสามารถและสื่อการสอนระหว่างครูกับเด็กบ้านนอกในสมัยนั้น ผมก็หวังว่าภาพนี้ จะเป็นสื่อการเรียนรู้ทางจินตภาพระหว่างครูกับเด็กในยุคดิจิตอลได้ภาพหนึ่งน่ะครับ 
[Subtitle: As an upcountry boy, no sea at my hometown, I used to curious since I was very young when my teacher was teaching me in the classroom that the Chaophaya River is the combination among four important rivers from the North, e.g., Ping, Wang, Yom and Nan at Pak Nam Pho District, Nakorn Sawan Province. Later it flows into the sea at the end. The teaching was ended at the point, but my curious have been starting ever since. Where the place is the river meets the sea? How is that place look like? I cannot imagine (Because I never see it though). With the limitation of teaching ability and tool between teacher and upcountry boy in the past, it is hoped that this photo should be one of the teaching tools between teacher and student in this digital world.] 
ผมตื่นตีสามกว่าๆ เพื่อมารอนั่งเรือบินตอนเจ็ดโมงกว่าๆ พอหลังจากที่ได้โซ้ยมื้อเช้าบนเครื่องบินเรียบร้อยเท่านั้นแหละ ต่างก็ลงเอยด้วยกิจกรรมเดียวกันเกือบทุกคน 
[Subtitle: I woke up around 3am in order to catch my flight around 7am. Right after the breakfast on the plane, almost all of the folks ended up at the same activity.] 
1
ทริปนี้ มีคนทำงานเกี่ยวกับน้ำมันถึงสามคนบนเครื่องบิน 
พอบินผ่านถึงเก็บน้ำมันขนาดใหญ่ที่ประเทศมาเลเซีย ก็ของเก็บภาพจากมุมสูงซะหน่อยนะ 
[Subtitle: There were 3 guys who are working related with the oil on board. Once the plane took us pass the tanks farm at Malaysia, its photo from bird-eyes-view was then captured.] 1
แท่นขุดเจาะอะไรซักอย่างแน่ๆ ตั้งอยู่กลางทะเลระหว่างสิงคโปร์กับมาเลเซีย [Subtitle: It’d be some rig for sure. It’s located at the middle sea between Singapore and Malaysia.] 1
ผมลืมตาตื่นขึ้นมาก็เห็นเครื่องลงจอดแล้วและกำลังเคลื่อนที่ไปยังงวงช้างรับผู้โดยสารจากเครื่องบิน พอมองออกไปข้างนอกหน้าต่าง ผมก็มั่นใจล่ะครับว่า ผมไม่ได้เดินทางมาที่ดูไบแน่ๆ [Subtitle: I woke up when the plane has already touched down, and was taxing to the jetway. Once seeing outside, I’m surely that I was not at Dubai for sure.] 1![:talk: ผู้โดยสารที่เดินทางมากับสายการบิน FD 359 ให้ไปรับ [b]“ภาระ”[/b] ของท่านเอง (ขนเยอะก็เป็นแบกเย](../_pictures/board/upload2015/201509/14427184094697.jpg)
ผู้โดยสารที่เดินทางมากับสายการบิน FD 359 ให้ไปรับ “ภาระ” ของท่านเอง (ขนเยอะก็เป็นแบกเยอะ) 
ได้ที่สายพานหมายเลข 18 นะ 
[Subtitle: Passengers, who traveled with flight FD 359, can pick up your “burden” (Much carrying is much burden) at the belt #18.] 1
การไปออกรอบตกปลาต่างแดน เราต้องทำใจในการขนอุปกรณ์กันเยอะหน่อยนะ 
แต่ไม่ต้องห่วง เรามีล้อเข็นกระเป๋า แต่ก็อย่าลืมหยิบอุปกรณ์จากสายพานไปด้วยก็แล้วกันนะ 
[Subtitle: Going for fishing at oversea, we have to make up our mind by carrying a lot of gears. But, don’t worry, we have the trolley. Just don’t forget to bring your gears from the belt, huh?] 1
ไม่นานเกินรอ เราก็เริ่มออกเดินทางโดยรถตู้จำนวน 2 คัน มุ่งหน้าสู่ประเทศมาเลเซีย [Subtitle: Not too long, we started heading toward to Malaysia.] 1
ซักครู่ใหญ่ๆ เราก็ผ่านพิธีการตรวจคนออกจากเมืองสิงคโปร์แล้วครับ ในภาพนี้ เรากำลังมุ่งหน้าเพื่อไปยังพิธีการตรวจคนเข้าเมืองมาเลเซีย จะสังเกตได้ว่าตัวอักษรบนป้ายบอกทาง แม้ว่าจะเป็นตัวอักษรโรมันก็ตาม แต่วิธีการสะกดคำมันต่างกันล่ะครับ และนี่ เรากำลังมุ่งหน้าเข้าสู่ประเทศมาเลเซียกันล่ะครับ [Subtitle: After a long while, we all passed the Singapore’s immigration protocol. This photo is shown that we were heading toward to the Malaysia’s immigration protocol. If you can notice, even they are using the same Roman Letters, but the spelling method is different. Here, we are about to approach Malaysia anyway.] 1
เรามาแวะกินข้าวเที่ยงที่เมืองยะโฮร์บาห์รูประเทศมาเลเซีย ได้รับการต้อนรับจากตัวแทนจำหน่ายอุปกรณ์ตกปลาที่นั่น 
ก่อนออกเดินทางต่อไปยังเมืองกัวลา รอมปิน [Subtitle: Our first meal after get off from the airplane, we stopped at Johor Bahru, Malaysia. Welcome greeting was provided by the fishing distributor there before we go further to Kuala Rompin.] 1
เมื่อได้เติมอาหารลงท้องแล้ว ก็ได้เวลาเริ่มเดินทางกันต่อไป เพราะเราต้องใช้เวลาเดินทางจากยะโฮร์บาห์รูจนถึงกัวลารอมปินประมาณอีกเกือบ 4 ชั่วโมง แต่ครั้งนี้ การเดินทางมันมีสีสันและรสชาติเพิ่มขึ้นมากกว่าการเดินทางเมื่อครั้งสองขวบปีที่ผ่านมา สิ่งที่เหมือนกันคือสภาพอากาศ แต่ความแตกต่างก็คือ สังขารของพาหานะในการเดินทาง [Subtitle: Once you refilled your stomach, it was about time to move forward. We have to travel from Johor Bahru to Kuala Rompin for approximately 4 hours. However, this trip contains the taste and colorful of the journey much more than the last two years ago. The similar thing was the weather, but the difference thing was the van condition.] 1![:talk: [b]“น้ำ”[/b] เป็นสิ่งจำเป็นที่ต้องใช้การเดินทางเป็นอย่างมาก และยังเป็น “วัตถุดิบ” ที่ต้องใช้ใ](../_pictures/board/upload2015/201509/14427189407771.jpg)
“น้ำ” เป็นสิ่งจำเป็นที่ต้องใช้การเดินทางเป็นอย่างมาก และยังเป็น “วัตถุดิบ” ที่ต้องใช้ในกระบวนการในการขับเคลื่อนหลายๆ อย่างในการเดินทางอีกด้วย ดังนั้น สมการระหว่าง “น้ำ และนักเดินทาง” นั้น จึงจำเป็นต้องทำให้เกิดภาวะสมดุลกัน ไม่มาก ไม่น้อย เกินไป หากมีมากไป ก็นั่งไม่เป็นสุข จำเป็นต้องถ่ายเท ทำให้ไหลเวียน สร้างภาวะ “ความสุข” ในที่สุด [Subtitle: “Water” is the necessity thing for the journey, and that it is still be the “material” to be used in processing methods during the journey as well. Therefore, the equation between “Water and Traveler” shall have to be balance – no less and no more. If it is too much, no sitting tight. It is required to make it flow in order to build the “Happiness” moment at the end. 1
ฉันท์ใด ก็ฉันท์นั้น รถก็ต้องการ “น้ำ” เช่นกัน นี่คือ การเดินทางเพื่อไปหาแหล่งน้ำดิบมาเติมหม้อน้ำรถ ครั้งที่ 1 [Subtitle: Vice versa, the van was also needed “Water”. This was the 1st round that the driver went to seek the raw water refilling his van’s boiler.] 1
“ขนาด” และ “จำนวน” ของภาชนะที่บรรจุน้ำ ก็เป็นอีกหนึ่งในปัจจัยที่ต้องนำมาพิจารณา จัดสรรแรงงานที่ใช้ในการไปหาน้ำ พิเคราะห์สิ่งที่เกี่ยวข้องกันแล้ว เห็นว่ามีขวดบรรจุน้ำเพียงแค่ 2 ขวด ร่มเล็กๆ เก่าๆ เพียง 1 อัน ถ้าอย่างนั้น ใช้แรงงานเพียงคนเดียวก็พอและถูกต้องแล้ว 
ที่เหลือจงนั่นให้กำลังใจในรถต่อไป ส่วนผมก็นั่งรอถ่ายรูปในรถต่อไป (บรรยายซะดูดี แต่จริงๆแล้วผมขี้เกียจ) นี่ ก็เป็นรอบที่ 2 ที่หาน้ำมาเติมหม้อน้ำรถล่ะครับ [Subtitle: “Size” and “Amount” of the refilling bottle are the other factor to analyze amount of labor in giving him a hand. After examined the concerning fact, there was only 2 old drinking bottles and 1 old tiny umbrella in hand. Then, just one labor in the field was enough and accurate. The rest were just waiting in the van, while I also did the same by taking his photo from the van (caption was so good, but actually indeed, I was lazy). The 2nd round going to get water refilling the van’s boiler.] 1
มิสเตอร์ธา เริ่มสงสัยว่าทำไมคนขับรถไม่เดินข้ามถนนไปเติมน้ำในแอ่งน้ำขังเล็กๆ ฝั่งตรงข้ามถนนล่ะ ทำไมต้องเดินไปไกลถึงด้านล่างสะพานโน้นล่ะ ว่าแล้วก็เดินข้ามถนนไปดูให้หายสงสัยกันซะหน่อย [Subtitle: Mr. Tha suspected that why the driver was not just across the road and gets the raw water refilled. Why he has to walk a bit farer underneath the bridge to get the raw water? To kill the curiousness, he just crossed the road to find out an answer.] 1
เมื่อได้ยินคำตอบว่า “รั้วไฟฟ้า” แนวเขตสวนปาล์มน้ำมัน คือสาเหตุของการที่คนขับรถไม่ยอมลงไปเติมน้ำที่นั่นแน่นอน คราวนี้ ความสงสัยใคร่รู้ก็ได้ขยายวงกว้างไปเกือบทุกคนรวมทั้งตัวผมเองด้วย ความจริงได้เป็นที่ประจักษ์แก่สายตา คงไม่มีใครอยากแวะเข้าไปข้องเกี่ยวกับมันแน่ๆ เมื่อยามฝนตกพื้นและรองเท้าก็เปียกซะด้วย นี่ก็เดินไปเอาน้ำมารอบที่ 3 ละครับ [Subtitle: Once it is heard that the“electricity fence” of the Palm Oil Tree area was the cause that the driver resisted to get the water there. Now, the curiousness has already been expanding to almost everyone including myself. When the truth has clearly reflected to eyes sight, of course, nobody wanted to get near such fence – especially when the floor and your shoes were also wet. And, this was his 3rd round to get the raw water refilled.] 1
ทำไงได้ล่ะครับ ก็ต้องช่วยกันแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้ากันก่อนล่ะครับ [Subtitle: What else we can do, we gotta solve the unexpected problem by ourselves.] 
คุณมีความรู้เรื่องเครื่องยนต์ ผมไม่มีความรู้เรื่องเครื่องยนต์ คุณเป็นซุปเปอร์แมน ส่วนผมมันแค่คนธรรมดา คุณมีคีมในมือ ผมมีกล้องถ่ายภาพในมือ งั้นคุณเป็นคนซ่อม ผมเป็นคนบันทึกภาพล่ะกันนะ คนละไม้ละมือ เดี๋ยวเราก็แก้ไขปัญหาเฉพาะหน้ามันได้เองแหละ [Subtitle: You have knowledge about the engine, but I haven’t. You're the Superman, but I'm just a layman. You have pliers in hand, and I have camera in hand. Then, you fix the engine, and I take the photo. Hand-in-Hand, together, we can make it.]
)
)
)![:talk: นี่ไงล่ะ เจ้าตัวปัญหา :ohno: [Subtitle: Here you are - the problem!]](../_pictures/board/upload2015/201509/14427196244399.jpg)
