



รถผมจอดอยู่ตรงนี้ครับ เพื่อนขับตามมาจอดอยู่ข้างๆครับ ทยอยกันมาเรื่อยๆครับ บางคันก็หลงทางไปเสียไกล เลยมาถึงช้าหน่อยครับ 
อันนี้กลุ่มใหญ่ครับน้าๆป้าๆ สนับสนุนซื้อเสื้อมาใส่ทุกปี ปีละหลายๆตัวครับ 
มาถึงแล้วก็ลงมือกันเลยครับน้าๆป้า วันนี้มาเปลี่ยนหลอดไฟส่องสว่างให้กับโรงเรียนครับน้าๆป้าๆ เปลี่ยนเป็นหลอดแอลอีดีครับ มีทั้งซ่อมและติดตั้งโคมไฟชุดใหม่ ตรวจเช็คให้ทั้งหมดทุกๆห้องทุกๆอาคารเลยครับ 
เป็นกิจกรรมเล็กๆของกลุ่ม ที่ร่วมด้วยช่วยกันครับ จากคนละร้อยสองร้อยบาท จึงทำให้เกิดภาพกิจกรรมในครั้งนี้ได้ครับน้าๆป้าๆ ไม่เคยมีคำว่าไม่พร้อมจากพวกเราครับน้าๆ เพราะว่าถ้าเรารอให้พร้อมถึงจะ(ช่วยเหลือ) เมื่อใด เราจะไม่มีวันที่เราจะพร้อมได้เลยครับ มันจะมีเหตุผล ข้ออ้างต่างๆนาๆตลอด เช่น ไม่มีเงิน ไม่มีรถ ไม่ว่าง ยังไม่รวยยังไม่พร้อมที่จะช่วยเหลือ ผมเป็นคนคนหนึ่งครับที่จบการศึกษามาจากโรงเรียนเล็กๆ(โรงเรียนวัด)แบบนี้ครับน้าๆป้าๆ เดี๋ยวผมจะชี้แจงแจ้งบอกรายละเอียดให้ทราบครับ ว่าทำไมเราถึงต้องมาช่วยโรงเรียนแห่งนี้ครับ 
เจ้าแมนน้องใหม่ในที่ทำงานครับ ขยันมากๆครับได้ใจผมไปเต็มๆครับ


น้าๆป้าๆลองดูโต๊ะเรียนครับ น้าๆป้าๆเคยนั่งเรียนโต๊ะเก้าอี้แบบนี้ใหม โต๊ะเก้าอี้ไม้สักที่มีช่องเก็บของอยู่ด้านใต้(เดี๋ยวนี้โต๊ะและเก้าอี้แบบนี้ได้กลายเป็นของเก่าของสะสมที่มีค่ามีราคาไปแล้วนะครับ) โรงเรียนบ้านหลังเขาแห่งนี้ เป็นโรงเรียนเล็กๆที่เปฺิดสอนตั้งแต่ระดับอนุบาล จนถึงชั้นประถมศึกษาปีที่หกครับ มีจำนวนนักเรียนทั้งหมดรวมทุกชั้นปีที่หกสิบกว่าคน เปรียบเทียบกับโรงเรียนใหญ่ๆในตัวอำเภอ หรือในตัวจังหวัดแล้ว จำนวนนักเรียนเท่านี้ก็เท่ากับ ไม่ถึงสองห้องเรียนของโรงเรียนใหญ่ๆด้วยซ้ำครับน้าๆป้าๆ(หนึ่งห้อง=40คน)