

คงจะเข้าหน้าหนาวจริงๆแล้วละครับน้าๆป้าๆ ฝูงนกขมิ้น เริ่มมาร้องกันเยอะแล้วครับ(รหัสธรรมชาติครับ) เย็นๆนกกวัก ก็ร้องกันดังมาก มีหลายตัวครับ เข้าสู่ฤดูผสมพันธุ์แล้ว จนใจจริงๆครับกล้องปัญญาอ่อน ผมจับภาพได้แต่ไอ้เจ้านี่เองครับ 
ลูกไม้ลาย (หมากคอม ชื่อภาษาอีสานเรียกแบบนี้ใช่หรือเปล่าครับ) สมัยเด็กๆเอาลูกเขียวๆมาใส่กระบอกโพ๊ละ ยิงเล่นกัน โดนเสื้อผ้าชุดนักเรียนเลอะเทอะไปหมดครับน้าๆป้าๆ ซักเท่าไรก็ซักไม่ยอมออก ผลสุกสีคล้ำๆกินได้ตรับ รสชาดเปรี้ยวๆหวานๆ

เจออะไรอีกเล่านี่ น้าๆป้าๆ ฝักหมามุ่ยครับ นี่แหล่ะครับที่เขาว่าคันกว่าใบตำแย 
ฝักยังอ่อนอยู่ครับ หน้าแล้งๆเดือนมีนา เมษาโน่นแหล่ะครับ ฝักถึงจะแก่ ฝักแก่ๆฝักจะเป็นสีดำ ขนสีทอง ขนคือตัวที่ทำให้คันครับน้าๆป้าๆ ใครตากผ้าไว้ ลมพัดขนหมามุ่ยปลิวไปติดคันมากเลยครับ ที่เกาะขามใหญ่เกาะสีชังก็มีเยอะนะครับ ใครอยากได้เม็ดหน้าแล้งๆ inbox เข้ามาครับ (เค้าเอาไปทำอะไรกันน้อ)

เข้าไปใกล้ๆ พริกขี้หนูครับ พวกนกปรอด (ประ-หลอด) ทั้งนกปรอดกรงหัวจุก นกปรอดหน้าขาว นกปรอดหน้าลาย นกปรอดหัวจุกหัวดำตัวเหลือง นกปรอดสร้อย กินพริกเม็ดสุกสีแดงๆ แล้วก็ถ่ายมูลไว้ครับ ขยายพันธุ์โดยธรรมชาติครับ เจอหลายต้นครับ 
ธรรมชาติสร้างสรรครับน้าๆป้าๆ เริ่มจากการค่อยๆบิดตัวเป็นเกลียว (ทำเชือกครับ ในรูปภาพต่อไปครับ)

สมัยเด็กๆเห็นมีประดับตามรีสอร์ตต่างๆ ทำเป็นราวลูกกรงบ้าง ตอนนั้นมองว่ามันสวยดี อยากตัดมาประดับที่บ้านของตนเองบ้างครับ แต่ก็ไม่เคยตัดมาเลยสักทีครับน้าๆป้าๆ อยู่อย่างนี้ก็ดีแล้วครับ อยากเห็นเมื่อไหร่ ก็ขึ้นเขามาดูเอาครับ 
กระรอกขาว ไต่เข้าไปในซุ้มไม้ต้นนี้ครับ กล้องจนปัญญาจะจับภาพได้ครับ เซ็งเลย 
จากหนังสือเพชรพระอุมา กล่าวถึงงูเหลือมที่มีขนาดใหญ่ ที่มักจะห้อยหัวลงมาจากต้นซุ้มไม้ คอยซุ่มโจมตี ดักจับสัตว์ที่เดินผ่าน ตามทางด่าน (เหมือนใหมครับน้าๆป้าๆ) หรือผมบ้ามโนไปเอง 
เครื่องรางของขลัง ที่ผมมักพกไปเสมอๆ เมื่อเข้าป่าครับน้าๆป้าๆ เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจ เจอเหตุการณ์แปลกๆก็หลายหน ภาวะการที่คับขัน ที่สมองขบคิดไม่ตกว่ามันคืออะไร(แล้วจะเล่าให้ฟังครับ)