

มาต่อให้แล้วครับน้าๆป้าๆ ในตอนเช้าๆ เหยี่ยวนกเขา จะมาเกาะที่ต้นปาล์ม เพื่อคอยดักจับนกนางแอ่น ที่มันบินเข้า บินออก จากรัง ที่ทำไว้ตามใบปาล์ม

ไปเก็บภาพในตอนกลางคืน มาให้ดูกันครับน้าๆป้าๆ 
นกนางแอ่น ตัวที่ไม่มีรัง ก็จะมาเกาะนอนตามใบปาล์ม กันแบบนี้เลยครับ ตามต้นตาลที่สูงๆก็มีเหมือนกันนะครับ 
เข้าป่ากันเลยครับ เลาะๆเดินไปตามลำธารน้ำ เหมือนเช่นเคยครับน้าๆป้าๆ 
ช่วงนี้ไม่ว่าจะเดินไปทางไหน ก็จะเจอแต่ ระกำป่านะครับน้าๆป้าๆ ทั้งๆที่ออกใหม่ๆ อ่อนแก่มีหมดครับ เพราะว่าเป็นช่วงฤดูกาลของเค้าเลยครับ กอไหนถ้ามีระกำป่าสุกๆ เราก็จะได้กลิ่นหอม ของระกำ โชยมาแต่ไกลๆเลยครับ

น้ำใสๆ จนมองเห็นปลาซิว ที่พากันแหวกว่าย ทำให้นึกถึง หมกปลาซิว ที่เพื่อนบ้าน ชาวมุกดาหาร เคยทำให้ลองทานเลยครับ ผมว่ามันก็รสชาด อร่อยดีนะครับน้าๆป้าๆ

ถ้าสังเกตุดีๆ ที่พื้นทราย จะมองเห็นร่องรอย การเดินลากหางของจรเข้น้อย หรือวรนุช ได้ชัดเจนเลยครับ 
มีดยังคงเป็นสิ่งจำเป็นมากๆ ที่เราจะลืมไม่ได้เลยครับน้าๆป้าๆ ในการเข้าป่า มีดทรงนี้ การ เฉาะ ฟันต้นไม้ กิ่งไม้เล็กๆจะมีพลัง ในการทำลายดีมากๆเลยครับ 
ต้นมะเดื่อครับน้าๆป้าๆ ต้นไม้จำพวกนี้ จะชอบอยู่ ตามที่ริมๆ ชายๆน้ำครับ

ที่โคนต้น มีเห็ดตับเต่าขึ้นด้วยครับ ซึ่งน่าจะถูกแมลงกัดกินไปแล้วครับ 
ต้นบุกครับ ที่นี่ยังพอมี ให้เห็นบ้างนะครับน้าๆป้าๆ

ต้นอะไรครับน้าๆป้าๆ พอจะรูจัก พอจะจำกันได้ใหมครับ พอฝนตกใหม่ๆ มันก็เริ่มแตกใบ จากหัวที่ฝังอยู่ใต้พื้นดิน หลังจากนั้น ก็จะเติบโต เป็นเถาว์ที่มีหนาม เลื้อยปกคลุมตามพื้นดิน ตอนเด็กๆผมกับเพื่อนๆ วิ่งไล่ยิงแย้ ยิงกระถิกกัน ขาเตะเถาว์ของมันเข้า ข้อเท้า หน้าแข้งเป็นแผล เลือดแดงสาด ตอนนั้นอย่างเก่ง ก็กางเกงกีฬาขาสั้น กับเสื้อยืดตัวนึง ย่ามใส่เม็ดกระสุนอีกหนึ่งใบ พอตกบ่ายๆ ก็จะพากันไปกระโดดน้ำเล่นกัน มันคือ...กลอย ครับน้าๆป้าๆ.... 
ในวิธีการเลือก ตัดระกำป่า รูปนี้ระกำยังอ่อนเกินไป ยังใช้ไม่ได้นะครับน้าๆป้าๆ 
ผึ้งแมลงวัน หรือมิ้ม หาได้ไม่ยากครับ ชอบทำรัง อยู่ตามพุ่มไม้เตี้ยๆ ที่อยู่ริมๆน้ำครับ 
เยอะแยะครับ มีมากมาย ถ้าตัดทั้งหมด แบกกลับบ้านไม่ไหวแน่ๆเลยครับ

มองเห็นอาหารแล้วครับน้าๆป้าๆ หล่นแล้วไหลมาตามน้ำแบบนี้ ด้านบนที่ต้นน้ำ มีต้นแน่ๆเลยครับ เสาวรส หรือลูกกระทกลกครับ