



![:sick: ไม่ช้า ไม่นาน [u]ห้วงเวลายามเย็นเริ่มคืบคลานเข้ามา ณ เวลานั้น ผมเสมือนว่านั่งอยู่คนเดียวบนชั](../_pictures/board/upload2014/201412/14181122072241.jpg)
ไม่ช้า ไม่นาน ห้วงเวลายามเย็นเริ่มคืบคลานเข้ามา ณ เวลานั้น ผมเสมือนว่านั่งอยู่คนเดียวบนชั้นสองของเรือ และมันทำให้ผมได้สัมผัสกับสิ่งลี้ลับเหนือธรรมชาติหรืออาจจะกล่าวว่าเป็นอาอรรพ์แห่งท้องทะเลก็ว่าได้ ...มันได้เดินทางข้ามพ้นกราบเรือ เข้ามาในเวลาย่ำค่ำ สิงสถิตชิดใกล้คล้ายเป็นร่างทรง
หากใครไม่เจอกับตัวเอง ก็คงสรรหาคำอธิบายได้ยากลำบาก
สิ่งที่เกิดขึ้นต่อสายตาของผม ณ เวลาในขณะนั้นก็คือ
...หากใครเอาส่วนหนึ่งส่วนใดของร่างกาย ไปแตะสัมผัสกับสติกเกอร์กระต่ายแล้วล่ะก็ จะเกิดปรากฎการณ์วิญญาณจะออกจากร่างเป็นการชั่วคราวเพียงในเวลาไม่กี่อึดใจ


รอก ตัวนี้ ผมกับป๊อก ลั่นวาจาไว้ระหว่างกันว่า เราจะไม่ใช้รอกไฟฟ้า เราจะปั่น Manual ด้วยตัวนี้เท่านั้น
...สุดท้าย ก็ได้แค่นั่งมองตากันบนเรือว่า... “เค้าขอโทษน่ะ ที่เค้าพูดไปแบบนั้น เค้าขอถอนคำพูดน่ะ” แล้วเราทั้งคู่ก็ ตกปลาด้วยรอกไฟฟ้ากันอย่างมีความสุข


...ผมก็ยังมิวายแอบมองขึ้นไปด้านชั้นสองของเรือ เพื่อดูลาดเลา
แต่ก็ยังไม่กล้าขึ้นไปเพราะไม่อยากไปรบกวนผู้ที่ถูกปรากฎการณ์เหนือธรรมชาติคลอบงำ
ว่าแล้วผมก็ได้แค่เลียบๆ เคียงๆ ถ่ายรูปอยู่ด้านล่าง (ก็ได้ว่ะ)


ไม้ที่เห็นอันนี้ มีไว้สำหรับถ่างสายเบ็ด เมื่อยามมันมุดเข้าใต้ท้องเรือ เพื่อไม่ให้สายเบ็ดมาบาดใต้ท้องเรือ ผมเห็นมันปักไว้ที่ข้างเรือ ยามอาทิตย์อัสดง พอเห็นแล้ว ก็หามุมเหมาะเก็บไว้ซะหน่อย
และในใจก็คิดว่า...ถ้ามันสามารถใช้ค้ำยันดวงอาทิตย์ไม่ให้โคจรลงอาบน้ำทะเลได้นั้น มันก็น่าจะหยุดเวลาแห่งความสุขกลางทะเลนี้ไว้ได้นานๆ เลย ก็น่าจะดีน่ะ...คิดเสร็จแบบนั้น ผมก็ได้ภาพนี้มาครับ
