

เอาเราก็มั่วแต่เก็บภาพ คิดว่า พี่จ๋อย จะไวคนเดียว ที่ไหนได้ พี่โต ก็ไวไม่แพ้กันเลย

ตามชมครับ

สรุปว่าฝายที่พวกเราขึ้นไปมันไม่มีอะไรเลย แถมยังเล็กอีกต่างหากตีไม่เกินคนละ 5 ไม้ก็หมดหมายแล้ว
เลยต้องลงมาลุยลำธารที่ผมเคยมาแล้วได้ตัวดีกว่า 
กะว่าจะตีตื้อซะหน่อย เล่นเดินมากันหมด ผมก็เลยต้องตามมาด้วย ( ตีเหยื่อตามหลังนํ้ามันก็ขุนหมดนะซิ )
และแล้วก็ไม่รอเหมือนเดิม แป๊บเดียวหายไปกันหมดอีกแหละ
แต่พออยู่คนเดียวมันก็เงียบดี ( นํ้ามันเงัยบ ) มันก็เลยทำให้ผมได้เจอปลาเลยอะครับ


กระสูบลำธารนี่มันแรงดีเหมือนกันเฮะ
ตัวผมเองก็ไม่ได้รีบร้อนกับการงัดปลาซะเท่าไหร่ เล่นไปเรื่อยๆเบรกหวานๆ