

เท่าที่สอบถามมีคนตกปลาหลายท่านถอดใจ 
เนื่องจากมีการขุดแก้มลิงเพิ่ม 
ทางผู้รับเหมาได้ทำการปิดคลองส่งน้ำของหนองขวาง 
ทำให้ปลาไม่สามารถใช้วงจรเหมือนเคย 
ทำให้บางครั้งขุดแห้วกันบ่อยจนปวดใจ

ทำให้ปีนี้ มีชะโดแวนซ์เยอะมาก 
ขนาด 2-4 กก. 
และสิ่งที่น่าตกใจคือ ปลาตะเพียนและปลาอื่น ๆ ลดจำนวนลงอย่างรวดเร็ว

ถ้าตะกร้อแน่จริงถึงได้เจ้าเด็กแวนซ์ 
แต่ส่วนมากเสียเบ็ดให้กับเด็กแวนซ์ประจำ

ถ้าตะกร้อแน่จริงถึงได้เจ้าเด็กแวนซ์ 
แต่ส่วนมากเสียเบ็ดให้กับเด็กแวนซ์ประจำ

เหตุการณ์อีกวันหนึ่งที่น่าจดจำ 
ตรงจุดสีแดงเป็นเบ็ดหลังสุดท้ายที่ผมเกี่ยวปลาตะเพียนเป็นลูกเหยื่อ
แต่ปลาที่เกี่ยวตัวใหญ่ไปนิด ทำให้สัญญานชอบดัง 
ก้อเลยถอดไซเรนท์ออก แล้วเช็คเหยื่อเอาเป็นระยะ( 3 ทุ่ม เที่ยงคืน ตี 3 และก้อประมาณ ตี 5 กว่า ๆ )
ตอนตีสองกว่าตีสามก้อเช็คเหยื่อก้อปรกติ
นอนต่อเลยครับ
ตื่นอีกทีประมาณตีห้าครึ่ง ปลากินเหยื่อ ลากสายออกซะหมดสปูน
ปลายคันโค้งค้างอยู่อย่างนั้น
เอางัยดีทีนี้
ค่อย ๆ ดึงกลับอย่างช้า ๆ พอม้วนเข้ามาได้ซักสิบกว่ารอบก้อวัดสวนครับ

แกมากัน 4 คน พ่อ แม่ ลูก และหลาน ตื่นหมดเลยครับ แกจับคันวัดสวนแล้วบอกลูกเมียว่าปลาใหญ่กินเบ็ด

ผมเลยตะโกนบอกว่าปลากินเบ็ดผม แต่ปลาพาสายไปพันกัน 
น้าแกกับครอบครัวช่วยกันเก็บเบ็ด แก้สาย วิ่งเอาสวิง 
ก้อเลยได้ตัวขึ้นมายลโฉม

แต่สิ่งที่เห็นคือความมีน้ำใจของผู้ร่วมอุดมการณ์ 
ที่ช่วยกันจนทำให้มีเจ้าตัวนี้

อีกซักรูป พิกัด 9.7 กก.ครับ 
เหยื่อ ปลาเป็น(ปลาตะเพียน ตัวขนาดฝ่ามือ)

ปลาที่ได้ขายให้กับน้าทหารเรือที่ช่วยเอาขึ้น 
ด้วยราคา ขาด 50 บาท ครบหนึ่งพัน

สิ่งสำคัญคือการ..รอ...แล้วก้อรอ.... 
ที่เดิม ๆ หมายเดิม ๆ

เนื่องจากไม่มีคนถ่ายรูปให้จึงไม่มีตอนเยอปลา 
