อ่านไม่หมดสักที โพสเลยดีกว่า
ผมชอบตกปลาครับ และชอบมาก ไม่ได้ปลาก็สุขใจ
แต่ลึกๆรู้ดีว่ามันเป็นบาป รู้อยู่แก่ใจ แต่ทำไงได้ ชอบตก เลิกไม่ได้
แต่ในใจผมก็มีความโลภเกิดขึ้นทุกครั้งไป ว่าอยากได้ปลาใหญ่ๆ เยอะๆ ได้แล้วภูมิใจ เพลินใจ
แต่ถ้าคิดอีกที เราตกเราก็กิน เอากลับบ้านอีกทำกับข้าวให้แฟนอีก ปลาก็มันเป็นอาหารเราอยู่แล้ว จะคิดมากทำไม อะไรประมาณนี้
กีฬามันก็บาปอยู่ดีครับ ตกแล้วปล่อยมันก็บาปเหมือนกัน แต่ถ้ากลัวบาปก็อย่าตกครับ จิตใจเราจะไม่ได้คิดมาก (อันนี้สำหรับคนที่เลิกได้นะ)
ตกแล้วนำมากิน นำมาขายเป็นค่าครองชีพบ้าง ไม่ได้เป็นอาชีพ ก็คงไม่เยอะเท่ากับนักประมงละครับ ไม่งั้นเราคงไม่มีปลากินกันถึงทุกวันนี้หรอกครับ (เขาตกกันมาตั้งแต่สมัยโบราณแล้วครับ)
เอาเป็นว่า คิดสักว่าเราเป็นปลาใหญ่กินปลาเล็กแล้วกันครับ (ลองคิดดูปลาใหญ่มันก็กินปลาเล็กในทะเลต่อนะครับ)
ในความคิดผมนะ
หากยังชอบตกปลาอยู่ไม่ว่าเป็นเกมส์กีฬาหรือเอาเพื่อปากท้อง
เรา "
โ ห ด ร้ า ย " เสมอ ต่อ ปลาพวกนั้น
ไม่ว่าคุณจะบอกว่าตกแล้วปล่อย โถ คุณตกแล้วปล่อย ปลามันก็ได้แผลที่ปากครับ =
บาป
ตกแล้ว Kill =
บาป คือกัน
หากยังตกปลาคุณก็บาปด้วยกันทุกคน หากยังเลิกไม่ได้เราก็ต้องยอมรับความจริงครับ
" มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่เกิดมาทำลายวงจรทุกอย่างอยู่แล้วครับ "
ขอบคุณครับ...
ปล.ไม่ได้สนับสนุน ให้คนทำบาปนะครับ แต่เราในเวปนี้ทุกคน รู้ดีว่าเลิกตกปลากันไม่ได้
(ถ้าเลิกได้คงไม่เข้ามาเวปนี้หรอกครับ)
)
)
)
)
)
)
)