ทุกๆคืนผม จะนั่งรับประทานอาหารเย็นกับพี่น้อย พี่เขาจะเล่าถึงอดีต โดยมี ไวด์ เเละ เเชมเปญ เป็นตัวเชื่อมระหว่างเรา
ก่อนนี้สัก 10ปี ที่พม่า ถ้าไม่นับเรือเบ็ดอาชีพ พี่น้อยกับ ไต๋โท เข้ามาตกบุกเบิกคนเเรก <จนรูปปลาเก๋าเต็มลำเรือไป โผล่ในร้านตกปลาร้านนึง หลังจากนั้นไม่นานก็มีเรือ ตกปลาที่พม่าสัญชาติไทย เกิดขึ้นตามมาหลายลำด้วยกัน>
เก๋าถ่านนี่ พี่น้อยบอก ต้องที่พม่า เเข่งกันตกเลย หมุนมือล้วนๆ ไม่มีไฟฟ้า เพราะปลากินดีคนตกก็ไม่ท้อ
ลงที อย่างน้อยต้องขึ้นมา 3 ตัวต่อ 1ครั้ง ไซด์ 20-30 โลทั้งนั้น พี่น้อยเองเคยอัดเเบบ แปดตาเบ็ด แปดเก๋าถ่าน ไซด์ 30โลทุกตัวมาเเล้ว ฟังเเล้วขนลุก
ตกยังไงก็ไม่หมดหลุม ตกจนเเบบ พอก่อน ทริปนี้เอาเเค่นี้ก่อน
เวลาผ่านไปพอสมควร ปลาพม่าเริ่มบางลง
ผมยิงคำถามต่อไป เเล้วมาตกอินเดียได้ไงครับพี่ "โทเป็นคนบอก ว่าเราลองไปกันมั้ย อินเดีย"
เเล้วไงต่อครับ พี่ " เราก็ไปกัน ปีเเรกที่มาอินเดีย โอ้โห เยอะมากๆ กุดสลาด รึ ย่ำสวาทนี่ ตัว 10กว่าโล ตกจนต้องปล่อย เอากลับไม่ไหว "