ตัดมาตอนกลางคืนเลยครับ เวลาประมาณ 2 ทุ่ม ฝ้าเริ่มร้อง ลมเริ่มมาเนื่อยๆ เดิ่งมาเป็นละรอกๆ
พวกเราพยายม ที่จะยืนหยัดตกปลากันในคืนที่สองของหลักเบ็ญจมาศ .... แต่ถ้าว่า....
เวลาผ่านไปประมาณ ตี1 ผมดูนาฬิกา พรายน้ำ เป็นช่วงชลมุลวุ่นวายของ กัปตันหนวด และลูกเรือทั้งสองคน คือไต่ป็อก กับ พัน...
ช่วยกันเก็บ คานไฟสำหรับไดหมึก และ สูบน้ำเอาน้ำออกจากห้องขังหมึก ซึ่งเรายังใช้เหยื่อหมึกเป็นยังไม่หมดกันเลย กะว่าจะเอาใว้ใช้วันพรุ่งนี้ แต่เพราะเหตุการณ์จำเป็น
ความเตรียมพร้อมมาก่อน สำหรับเตรียมสู้คลื่น ลม พายุฝนฟ้า คะนอง เริ่มแร็งขึ้นๆ
กัปตันหนวด ได้ตะโกนบอกทุกๆคนให้ช่วยกันเก็บคันเบ็ดใว้ให้มิดชิด อย่าวางตั้ง เพราะมันล่อฟ้า (กัปตันหนวดเคยโดนมาแล้ว)
กัปตันตัดสินใจในตอนนั้นทันทีว่า กลับเค้าไปใกล้ๆฝั่งดีกว่า ** ทั้งที่มาถึงแท้ๆนะ *** ผมนอนนึกระยะทาง บวกเวลาการเดินทางกลับไปยังแนวท่อ ให้ตายเถอะ...นานอยู่นะ นึกเสียวในระหว่างเดินทาง อยากให้ถึงเร็วๆ
ตี1 กัปตันขับเรือหนีพายุ คลืนประมาณ4-5เมตร บริเวณฝนฟ้าคะนอง คิดดูสิครับ ตอนกลางคืนด้วย....เสียวอ่ะ
กล้องถ่ายรูปอยู่ด้านล่าง เลยไม่ได้เก็บรูปมาเลย กัปตันขับหนี และสู้คลื่นลม ตั้งแต่ 1.00น. จนไปถึง บ่าย 2 โมงอีกวันนึง เพิ่งจะเลยหลักจัสมินมาได้แค่ 25 ไมล์เอง โฮก....เบยย....
มาจอดพักกินข้าว พักเครื่องเรือ
ลมเว้ากระหน่ำซ้ำอีก คลื่นประมาณ 3 เมตร ไม่ได้ตกปลา เก็บภาพอีกเลย 2วันเต็ม เพราะผมเริ่มเมาเรือแล้วครับ
1
)
)
)