สืบเนื่องจากกระทู้ “จับเชลย ณ นิวยอร์ค” กระทู้นี้ก็ขอต่อเรื่องต่อราว ในภาคบ่าย ณ Jones Beach ด้วยความที่ผมเดินทางไปที่ไหน แห่งหนกลใด ผมจะไม่หลีกหนี วิถีแห่งความเป็นไทย ดังนั้น กระทู้สืบเนื่องนี้ ก็อยากจะให้กลิ่นไอของความเป็นไทย มันอบอวนอยู่ในวิถีของผม “คนไม่มีโลโก้” (แต่ผมก็พร้อมที่จะโกอินเตอร์ได้ทุกเมื่อเช่นกัน) [Subtitle: Continuing from the previous post, “Catching slave at New York”, this post was the continue fishing in afternoon round at Jones Beach. Wherever I go, I will not escape from the path of being Thais. This post is therefore filled with Thais style aligning with my way of life - a man “who have no logo” (but, I’m ready to explore myself at aboard any time too).]

หากจะมีคำถามว่า อะไรบ้างที่เป็นสัญลักษณ์ของความเป็น “คนไทย” แน่ละครับ เหตุผลอันดับหนึ่ง ก็คงหนีไม่พ้น “รอยยิ้ม” หาไม่แล้ว เมืองไทย ก็คงไม่ได้รับการขนานนามว่าเป็น The Land of Smiles หรือสยามเมืองยิ้มนั่นแหละครับ นอกเหนือจากนี้แล้ว ก็ยังมีสิ่งอื่นๆ อีกจิปาถะ เช่น โขน รามเกียรติ์ ผ้าไหม ต้มยำกุ้ง ข้าวหอมมะลิ ต่างๆ นานา สารพัดสารพันจะพรรณนาหามาได้ แต่ผมขอเลือก “ผ้าขาวม้า” แสดงสัญลักษณ์ของความเป็นไทยให้กับตัวผม และสัญลักษณ์นี้ ดูเหมือนจะเข้ากันกับเด็กบ้านนอก คน(ชอบที่จะ)ไร้โลโก้ติดตัวอย่างผมได้เป็นอย่างดี [Subtitle: If there’s a question that what are the symbols of “Thais”. Of course, the first reason is the “smile”, unless otherwise, Thailand won’t be named as “The Land of Smiles”. Other than this, there are still plenty of symbols, i.e., Knone (Thai Drama), Ramakian (Thai Ramayana), silk, Tom Yam Kung, Jasmine Rice, etc. But, I chose (Thai) “loincloth” to represent the way of Thais to myself. This symbol is seemed getting along well with a country boy, who (love to have) no logo stick at my back quite well.]

“Blue Fish” คืออรรถรสแห่งเกมส์การตกปลาในช่วงบ่ายวันนี้ ไอ้เกลอแก้วเจ้าถิ่นเอ่ยบอกมาว่า ช่วงเวลานี้ ณ Jones Beach เราน่าจะมีโอกาสได้เชยชมมัน ส่วนผมรู้แต่เพียงว่า ไอ้เจ้าเกลอแก้วของผม ที่แห้วในภาคเช้า จะพาผมไปเชือดล้างแค้นที่ทะเลได้สำเร็จสมหวังหรือไม่อย่างไรนั้น ต้องติดตามรับชมกันครับ [Subtitle: “Blue Fish” is the taste of fishing game in the afternoon. My buddy told me that during this period at Jones Beach, we should have more chance to catch them. To me, what I knew was that my buddy, he failed catching even a fish yet since this morning. Whether he can beat me up in the afternoon at sea or not, let’ follow the show then.]