หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

เมื่อทริปตกปลา Bass กลายเป็นทริปเที่ยว+ตกปลาเล็กริมคลองใน Sydney...

รอกสำหรับคุณหนูก็มีนะครับ

ที่นี่เด็กในหลายๆโรงเรียนจะมีคาบเรียนที่ต้องศึกษาเกี่ยวกับการตกปลาด้วยนิดหน่อย

รอกส่วนใหญ่ที่นี่จะเป็นชิครับ ไดนี่หาแถบไม่ได้เลย

เป็นแบบสปินสะมากกว่า เท่าที่คุยกับพนักงานขาย รอก bait caster พวกหยดน้ำแถบไม่มีคนใช้เลย

ในร้านผมเห็นแค่สสามตัว

รอกเบทส่วนใหญ่จะเป็นไซส์ใหญ่ๆทั้งนั้น

กลับมาที่เรื่องใบอณุญาติตกปลาสส่วนบุคคลกันครับ
ใบนี้จะมีอายุให้เราเลือกทำ 4 แบบด้วยกัน

-3 วัน
-1 เดือน
-1 ปี
-3 ปี

ให้เราเลือกในแบบที่ครอบคลุมระยะเวลาการอยู่ตกปลาของเรา
*ในการตกปลาที่นี้ต้องพกใบอณุญาติติดตัวตลอด

ผมได้เลือกทำแบบ 1 เดือนซึ่งจะครอบคลุมระยะเวลาที่จะอยู่พอดี (เพราะไม่รู้ว่าวันไหนจะมีโอกาสได้ตก)

ใบสีฟ้าๆนี้จะมีสองส่วน ในส่วนบนทีเ่ป็นรายละเอียดควรเก็บไว้กับตัว ส่วนใบเล็กนี้ควรเก็บไว้ใบกระเป๋าเดินทางเพื่อใบแรกหาย

ถ้าอยากได้บัตรแข็งจะต้องทำแบบ 1 หรือ 3 ปีนะครับ

เงินที่ได้จากการทำใบอณุญาติตกปลาบุคคลจะถูกนำไปใช้ในการพัฒนาพันธ์ปลา และปล่อยกลับลงสู่แหล่งน้ำตามธรรมชาติ

เพื่อเป็นการตกปลาอย่างยั่งยืนต่อไป

***ใบอณุญาติตกปลาเป็นเพียงพื้นฐานในการตกปลาเท่านั้น คนที่มาตกควรศึกษาเรื่องพันธ์ปลาที่ควรอณุรักษ์, จำนวนและชนิดของปลาที่สามารถนำกลับไปใช้ประโยชน์เช่น กิน หรือเป็นเหยื่อ, ขนาดของปลาแต่ละชนิดที่สามารถนำกลับไปได้

วันรุ่งขึ้นก็ทำอาหาารเช้า (ที่นี่ราคาของวัตถุดิบกิโลนึง มักถูกกว่าอาหารจานนึง)

จัดการส่งหลานไปโรงเรียน เคลียธุระ ชิปปิ้งส่งของกลับ กว่าจะเสร็จ....หกโมง

ขากลับจากส่งหลานเรียนพิเศษเลยมีโอกาสได้แวะไปลองตกปลา

หมายแรกที่มีโอกาสได้ไปลองตกคือ Ascot Point ของทะเลสาบ chipping norton

ถ้าใครชอบดูสารคดีฉลามที่ว่ายเข้ามาในน้ำจืดน่าจะพอคุ้นชื่อทะเลสาบนี้ครับ

ผมจะขออธิบายพื้นที่ ที่มีโอกาสได้ลองไปตกโดยใช้ google map ช่วยนะครับจะได้พอเห็นภาพหมาย

กว่าจะเดินทางไปถึงหมายพอดีเป็นเวลาหนึ่งทุ่มมีเวลาตกแค่ประมาณครึ่งชั่วโมง (ที่นั้นพระอาทิตย์ตกประมาณ เกือบสองทุ่ม)

ปูเสื่อรอดูเลยคับน้า

บริเวณวงกลมสีแดงในกูเกิ้ลแมพ
เป็นแหลมหินที่ยื่นออกไปในน้ำ ซึ่งมีโคนหินที่สามารถปืนลงไปได้ แต่น้ำบริเวณนี้ลึกพอสมควร
ผมก็ได้ลองปีนลงไปตีเหยื่อยางหัวจิ๊ก กับป้อปผิวน้ำดู แต่ไม่เป็นผล ตอนไปตีได้คุยกับคนที่กำลังตกเหยื่อสดกันอยู่ ได้ความว่าแถวนี้เขาไม่มาตีเหยื่อปลอมจากฝั่งกันสักเท่าไร
และผมก็ไม่ควรปีนหินลงไปยินใกล้น้ำขนาดนั้น เขาเล่าว่าที่นี่มี bullshark (ฉลามหัวบาตร) ไซส์กินคนว่ายขึ้นมาจากทะเลเยอะ และบางครั้งพวกนี้เข้ามาไล่ปลาเล็กใกล้ฝั่งมาก (ในบริวเวณนี้ผมไม่ได้ถ่ายรูปเลยครับเพราะเดินไปคนเดียว และต้องปีนหินลงไป)

ส่วนวงกลมสีเขียว
เป็นบริเวณหาดทรายซึ่งมีเจ้าปลา Mullet ไซส์ฟุตว่ายเข้ามาเป็นจำนวนมาก
แต่เจ้าปลานี้ไม่กินเหยื่อปลอมครับ มีคนอินเดียสามสี่คนกำลังตกอยู่โดยใช้ขอบขนมปังเกี่ยวเบ็ดตาเล็กๆ ใส่ทุ่นลอยตีลงไปแล้วรอปลากิน

หน้าหาดทรายที่คนอินเดียมาตกเจ้า Mullet (คล้ายปลากระบอกบ้านเรา)

นี่คือหน้าตาของเจ้า Mullet ที่คนอินเดียตกได้

ด้วยความอยากรู้เราก็เดินไปดูและถ่ายรูป แต่พอถ่ายเสร็จแปปเดียวพวกพี่แกรีบวิ่งเก็บปลาใส่ถุงเก็บคันขึ้นรถออกไปเลย

ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรจนได้ลองเปิดเวปที่แสดง bag and size limit ของปลาน้ำเค็มก็เลยพอเดาได้ว่า....ปลาที่เขาตกกันไปไซส์ไม่ได้ถูกตามกฎหมายที่จะเอากลับสะทีเดียว

(กฎหมายให้ 30 cm.)

ข้อมูล bag limit ของสัตว์น้ำเค็มดูได้ที่>>>>>>http://www.dpi.nsw.gov.au/fishing/recreational/fishing-rules-and-regs/saltwater-bag-and-size-limits

สรุปวันแรกของการตกปลาครึ่งชม. ผมแห้วครับ

หลังจากตกได้แต่ปลอบใจตัวเองด้วยเมนู Fisherman Catch ที่เป็นเนื้อของเจ้าปลา Flathead ทอดกินกับมันฝรั่ง

เนื้อของเจ้าปลานี่แน่นมากคล้ายปลาสำลี แต่เป็นแผ่นยาวและไม่ละเอียดจนเกินไป รวมๆแล้วอร่อยสุดยอดครับ

ราคาอยู่ที่ $20 หรือประมาณ 570 !! แต่ราคานี้คือเมนูที่แถบจะถูกสุดในร้านสเต๊กทีไปกินแล้ว

วันต่อมาผมได้มีโอกาสนั่งรถไฟต่อรถเมย์ไปตกปลาเองครับ ซึ่งวันนี้ไปแต่เช้า น่าจะพอมีผลงานบ้าง

การเดินทางด้วยรถไฟและรถเมย์ที่นี่จะต้องใช้บัตรชื่อ Opal Card ที่จะต้องไว้เติมเงินและใช้จ่ายค่ารถไฟ รถเมย์ต่างๆ

เป็นนักท่องเที่ยวที่นี่ก็ไม่เป็นไรครับเดินทางง่ายด้วย Google Map

แต่ต้องใช้คู่กับโปรแกรม TripView Lite ที่จะสามารถเช็คเวลาถึงป้ายของรถเมย์ รถไฟ และเส้นทางทั้งหมดได้

หมายที่จะเดินทางไปตกมีชื่อว่า Bayview Park ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของแม่น้ำ Parramatta River

หมายนี่มีโป๊ะเรือบุคคล และโป๊ะเรือสาธารณะอยู่ใกล้กัน มีแนวกำแพงหินยาว มีหาดทราย มีป่าโกงกางเล็กๆ และ มุมอ่าวน้ำนิ่งๆอยู่

จัดว่าเป็นหมายที่เหมาะแก่การตกปลาริมฝั่งแถบทุกรูปแบบจริงๆ แต่สภาพอากาศวันนี้ฝนตกปรอยๆตลอดเวลา

ที่นี่มีป้าย้อมูล Bag limit ให้ดูด้วย

บริเวณสีม่วง
เป็นท่าเรือสาธารณะ สามารถตกปลาได้แต่ต้องดูรายละเอียดเวลาที่อณุญาติให้ตกด้วยครับ

บริเวณสีฟ้า
เป็นกำแพงหินกั้นชายฝั่งสามารถเดินตีได้ตลอดแนวแต่ใกล้ๆฝั่งจะมีพวกปั้กเป้าตัวเล็กอยู่มาก เจ้าพวกนี้ดุและฟันคมมาก กัดเหยื่อยางสะหางวิ่นเลย

บริเวณสีแดง
เป็นโป๊ะลอยบุคคลยินและตกปลาได้ตอนไม่มีเรือเข้าที่ตรงนี้ผมได้เจ้า Bream มาหนึ่งตัวจากเหยื่อ Popper ของ Yo-Zuri 8cm.
แต่!!!!! ไม่ทันได้เอาขึ้นครับระหว่างกำลังดึงเข้าฝั่งมีครีบกระโดงโผล่เหนือน้ำวนอยู่สักพักก่อนเข้าชาร์จ เจ้าBream ไซส์ประมาณฝ่ามือผมโดดขึ้นจนหลุดไป
เท่าที่ดูเป็นฉลามหัวบาตรไซส์ประมาณ เกือบเมตรได้....ผมนี่ย้ายจุดยืนเลยครับ

บริเวณสีเหลือง
เป็นหาดทรายที่มีเจ้า mullet ไซส์เล็กๆอยู่มาก เหมาะแก่การวางดักเพื่อมาเป็นเหยื่อ
หรือถ้ามีคันยาวๆหน่อยสามารถตีออกไปไกลๆจะมีสิทธิลุ้นได้ตัวเจ้า Tailor ที่กระโดดเหนือผิวน้ำอยู่บ่อยๆ

บริเวณสีเขียว
ซึ่งเป็นท่าเรือไม้เป็นบริเวณที่น้ำค่อนข้างนิ่งสามารถตีเหยื่อปลอมเพื่อตก Bream หรือ Flathead ได้ดี
บริเวณนี้ผมได้ Bream นิดหน่อย และ Flathead ซึ่งได้่หลุดไปตอนผมพยายามจะยกขึ้นมาบนฝั่งโดยไม่ใช้ Gripper (Flathead ปากบางมาก)
ผมได้เจอนักตกปลาเหยื่อปลอมชาวจีนชื่อ Daniel Sun ที่น่าจะอายุรุ่นเดียวกับผม บริเวณนี้ซึ่งก็ได้คุยและตกปลาด้วยกัน

กับดักเจ้า Mullet อย่างง่ายๆแต่ได้ผล

mullet ไซส์เล็กริมฝั่งที่นี่มีเยอะมากแต่เจ้าพวกนี้ไวพอควร ตักด้วยสวิงอาจจะยากสักหน่อย

ที่นี้ Mullet เป็นปลาเหยื่อที่หาง่ายและใช้ตกปลาไซส์กลางถึงใหญ่ได้ดี

หน้าตาของเจ้า Bream ที่กัดปลายาง 2"

*ภาพจากมือถือ Daniel


เดี๋ยวพรุ้งนี้มาต่อครับ 

+1 ตามเชียร์ครับน้า