สยามฟิชชิ่ง
หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย
login | สมัครสมาชิก | วิธีสมัครสมาชิก | ลืมชื่อ/รหัส | login ไม่ได้? | 29 มี.ค. 67
จาก...เชียงราย ไป...Texas: SiamFishing : Thailand Fishing Community
หน้าที่: 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 >
 กระดาน > ตีเหยื่อปลอม
ความเห็น: 151 - [14 ต.ค. 60, 10:59] ดู: 13,182 - [28 มี.ค. 67, 16:59]  ติดตาม: 2 โหวต: 28
จาก...เชียงราย ไป...Texas
กระทู้: 47
ความเห็น: 5,476
ล่าสุด: 25-03-2567
ตั้งแต่: 10-04-2547
ตั้งกระทู้: 16 ก.ย. 60, 08:47
จาก...เชียงราย ไป...Texas
บ้านผมอยู่ห่างจากกรุงเทพเกือบ 900 กิโลเมตร “เด็กบ้านนอก” จากเชียงรายในเวลานั้น ไม่เคยรู้จักว่า “เท็กซัส” มันอยู่ที่ไหน (รู้จักแต่ “อลาสก้า” เพราะมันเป็นชื่อนมข้นหวานยี่ห้อหนึ่งในสมัยนั้น)...ไม่รู้จักก็ไม่เห็นเป็นไร(นี่หว่า) รู้จักแต่ว่าวันหยุดสุดสัปดาห์เมื่อไหร่ จะต้องไปหาคันเบ็ดไม้ไผ่ และขอตังค์แม่ไปซื้อชุดปลายสายสำเร็จรูป ซึ่งจะมีตัวเบ็ด ทุ่นลอยและสายเบ็ดขดม้วนอยู่ในซอง วางขายเป็นแผงๆ ในตลาดมาผูกเบ็ดจัดชุดตกปลาหมอในนาข้าวหลังบ้าน กุ้งฝอยและเนื้อมันปูนา คือ เหยื่อสามัญประจำวงการตกปลาหมอในนาข้าว ไปที่ไหนใครๆ ก็ใช้กันอย่างแพร่หลาย

ผมเริ่มจับคันเบ็ดฝรั่ง (คันเบ็ดพร้อมรอกสำเร็จรูป) ครั้งแรกเมื่อตอน ม.1 เป็นคันเบ็ดของเพื่อน (ตอนนี้เจ้าของหลับสบายไปแล้ว) จำได้ว่าเป็นคันไฟเบอร์กลาสสองท่อนสีเหลือง ไกด์เป็นขดลวดสีเงิน ด้ามเป็นพลาสติกแข็งสีดำ รีซีสรัดขารอกเป็นแผ่นเหล็กสีดำมีน๊อตสำหรับไขยึดกับขารอก (แน่นแล้วแน่นเลย ต้องใช้ไขควงหมุน ถึงจะถอดรอกออกมาได้) สภาพเป็นคันเบส แต่ประยุกต์เอามาใช้เป็นแบบสปินนิ่ง(เพราะรอกเป็นแบบสปิน ขว้างเหยื่อออกไปแล้วยืนนิ่งๆรอให้ปลาลากทุ่นจม) ยี่ห้อไม่ต้องพูดถึงเพราะจำไม่ได้แล้ว เวลาหมุน ตัวสปูนมันจะหุบเข้าๆออกๆ (ยืมมาจากเพื่อนอีกคนหนึ่งเช่นกัน) ส่วนสายเบ็ดนั้น เป็นสายเอ็นธรรมด๊า-ธรรมดา สีเขียวสภาพเก่าๆผ่านร่องรอยประสบการณ์มาเย๊อะ เวลาตีเหยื่อออกไป สายเบ็ดจะม้วนๆเหมือนสปริง ยาวออกจากรอก ผ่านวงไกด์ ปลายคัน ทอดตัวยาวเรื่อยไปจนถึงทุ่นลอยที่ห้อยเท้งเต้งอยู่กลางบ่อ นี่คือ...อีกหนึ่งเสน่ห์ของการตกปลา ณ เวลานั้น  สายพี-อง-พี-อี คืออะไร แม้แต่นักตกปลาที่ขึ้นชื่อลือชาตามหน้าปกหนังสือในยุคนั้น ไม่ว่าฝรั่งหัวหงอกหรือคนไทยหัวดำ...ก็ไม่มีใครอาจหาญรู้จักว่ามันคืออะไร (เพราะมันยังไม่ได้ถูกผลิตออกมาใช้กัน)

ทุกเช้าวันเสาร์ ก๊วนเด็กชาย ม.1 จำนวนสี่ซ้าห้าคน พากันปั่น BMX มารวมตัวที่บ้านผม ห่อข้าวห่อน้ำพกเสบียงมาเป็นอาหารกลางวันรวมทั้งขนมนมเนยต่างๆเท่าที่พอจะมี เพื่อไปออกรอบตกปลาด้วยกัน  ด้วยระยะทางในการปั่นไปกลับประมาณ 12 กิโลเมตร เกือบทุกสัปดาห์ จนกระทั่งเรียนจบ ม.3 สมาชิกในก๊วนเริ่มมีทิศทางในชีวิตเป็นของตัวเอง บ้างก็แยกย้ายไปเรียนสายอาชีพต่างโรงเรียน บ้างก็ยังคงเรียนสายสามัญที่โรงเรียนเดิม หลังจากนั้น...ก๊วน BMX ก็ upgrade มาเป็นก๊วนแมงกาไซด์ และกิจกรรมที่เคยออกรอบตกปลาด้วยกันในช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ก็เริ่มลดระดับลง จนกระทั่งต่างก็เรียนจบ ม. 6 ...อนาคตจึงเป็นสิ่งที่แต่ละคนต้องเลือกทางเดิน ใครที่เก่งตัวเลข...ก็เลือกศึกษาบนเส้นทางการคำนวณ ส่วนผม...สันทัดตัวหนังสือ ก็เลือกเรียนตัวบท เขียนสำนวน เป็นต้น

“เท็กซัส (ริก)” คืออะไร เป็นยังไงนั้น ก็เพิ่งจะมาได้ลิ่มลอง สนองความอยากให้ส่วนตัว เมื่อ “ความอิ่มตัว” ในการใช้เหยื่อปลั๊ก (Plug) ปลายาง (Rubber Lure) หรือกระดี่ (Vibration Lure) ในการตกปลาไม่นานมานี้เอง  เหยื่อที่กล่าวมานี้ ส่วนตัวผมเห็นว่า เวลาปลากัดเหยื่อ (Strike) มันก็มักจะติดเบ็ดทันที (เว้นเสียแต่ว่ามันจะสะบัดหลุด) และความรู้สึกอิ่มตัวเช่นว่านี้ มันทำให้ผมเริ่มมองหาความท้าทาย สร้างความยุ่งยากในการตกปลาให้กับตัวเอง...ก็เท่านั้น ไม่ได้มีอะไรลึกลับซับซ้อนซ่อนเงื่อนแต่อย่างใด แค่ว่างจากการทำงานเมื่อใด...ก็มักจะหาเวลาออกไปตกปลา ถ่ายรูป ยิงปืน ให้ตัวเองมีความสุข...เท่านั้นพอ

วิธีการใช้กระทู้: ง่ายๆ เพียงท่านอ่าน แล้วคิดตาม “อรรถรส” มาเต็มๆ
อาการแพ้กระทู้: ไม่ควรมีแต่ก็ไม่รับประกัน ขึ้นอยู่กับจริตของผู้พิจารณามากกว่าสิ่งอื่นใด


วันนี้ ก็ขอถือเอาฤกษ์วันที่กฎกระทรวงกำหนดพิกัดอัตราภาษีเหล้าสุราบุหรี่เบียร์ประกาศกำหนดอัตราใหม่ มาปลดปล่อยเด็กบ้านนอกจากเชียงรายคนหนึ่ง จะอยากเดินทางไปสัมผัส “อรรถรส” แห่ง Texas (นคร)ได้เรียนรู้อะไร อย่างไรนั้น...ไปดูกันนะครับ
แก้ไข 16 ก.ย. 60, 16:22
กระทู้: 47
ความเห็น: 5,476
ล่าสุด: 25-03-2567
ตั้งแต่: 10-04-2547
ความเห็นที่ 1: 16 ก.ย. 60, 08:49
[b]“เฮ้ย! (มึง)ไปตกปลาไหมว่ะ?”[/b] คือ message ที่ถือว่าเป็นคำเชื้อเชิญ ส่งผ่าน Application LINE จาก
“เฮ้ย! (มึง)ไปตกปลาไหมว่ะ?” คือ message ที่ถือว่าเป็นคำเชื้อเชิญ ส่งผ่าน Application LINE จากหนึ่งในสมาชิกก๊วน BMX ในยุคนั้นสมัยก่อน ได้เอ่ยปากชวนให้ไปร่วมออกรอบตกปลากันอีกครั้งหนึ่ง เสมือนหนึ่งที่เราเคยนัดกันในวันศุกร์ที่โรงเรียน เพื่อเข้าวันเสาร์เราจะได้รวมตัวปั่น BMX ไปตกปลาด้วยกัน...ยังไงยังงั้น แต่ทว่าคราวนี้เราไม่ได้นัดรวมตัวที่บ้านผม...เรานัดเจอกันที่แปดริ้วแทน ระยะทางจากระยอง กรุงเทพฯ ไปยังจุดนัดพบในวัยนี้” คงต้องเลิกคิดเรื่องปั่น BMX ไปเจอกันแน่ๆ 
กระทู้: 40
ความเห็น: 4,063
ล่าสุด: 21-01-2567
ตั้งแต่: 29-05-2551
ความเห็นที่ 2: 16 ก.ย. 60, 08:50
                        ++                ไปเมืองนอก โตยคนครับผม 
กระทู้: 47
ความเห็น: 5,476
ล่าสุด: 25-03-2567
ตั้งแต่: 10-04-2547
ความเห็นที่ 3: 16 ก.ย. 60, 08:50
[b]“ไปดิวะ!”[/b]คือ message ที่ผมตอบรับคำเชิญไปโดยไม่ได้ใช้เวลาคิดหน้าคิดหลังแต่อย่างใดเลย (ว่ามันนั
“ไปดิวะ!”คือ message ที่ผมตอบรับคำเชิญไปโดยไม่ได้ใช้เวลาคิดหน้าคิดหลังแต่อย่างใดเลย (ว่ามันนัดวันพุธกลางสัปดาห์) เวลานั้น สถานที่นี้ เรานัดเจอกันนะเว้ย (มันเล่นนัดซะตอนไก่โห่เลยวุ้ย) 
กระทู้: 47
ความเห็น: 5,476
ล่าสุด: 25-03-2567
ตั้งแต่: 10-04-2547
ความเห็นที่ 4: 16 ก.ย. 60, 08:51
อ้างถึง: โกอ๋า posted: 16 ก.ย. 60, 08:50
                        ++                ไปเมืองนอก โตยคนครับผม 


ตื่นเจ้าเหมือนกั๋นน้อครับ โกอ๋า สบายดีน้อครับ
กระทู้: 47
ความเห็น: 5,476
ล่าสุด: 25-03-2567
ตั้งแต่: 10-04-2547
ความเห็นที่ 5: 16 ก.ย. 60, 08:52
เมื่อสังขารไม่อำนวยให้คิดถึงเรื่องการปั่น BMX ไปเจอกันที่นัดหมายได้นั้น การนั่งดมแอร์เย็นๆ หลังพิงเบ
เมื่อสังขารไม่อำนวยให้คิดถึงเรื่องการปั่น BMX ไปเจอกันที่นัดหมายได้นั้น การนั่งดมแอร์เย็นๆ หลังพิงเบาะ เท้าเหยียบคันเร่ง มือจับพวงมาลัย ฟังเพลงบรรเลงออกแนว Jazz นิดๆ เป็นเวลาเกือบ 2 ชั่วโมง จึงเป็นทางเลือกทางเดียวที่จะเดินทางจากระยอง เพื่อไปเจอ “เพื่อน” ณ จุดนัดพบในเวลาที่ฟ้าเริ่มจะทอแสงรับอรุณรุ่ง 
กระทู้: 47
ความเห็น: 5,476
ล่าสุด: 25-03-2567
ตั้งแต่: 10-04-2547
ความเห็นที่ 6: 16 ก.ย. 60, 08:53
“กองทัพต้องเดินด้วยท้อง” เสมอ และมันถูกจัดลำดับความสำคัญไว้เป็นลำดับ “ที่สอง” รองจากการเอาอาหารที่ผ่
“กองทัพต้องเดินด้วยท้อง” เสมอ และมันถูกจัดลำดับความสำคัญไว้เป็นลำดับ “ที่สอง” รองจากการเอาอาหารที่ผ่านกระบวนการย่อยแล้วตั้งแต่เมื่อคืน ไปจัดเก็บตามพิธีการ Logistic ที่เหมาะสม เพื่อป้องกันมิให้สมาธิการเดินทัพไปยังเป้าหมายถูกเบี่ยงเบน ลมปราณแตกซ่านในกางเกง กล้ามเนื้อมีอาการขมิบเกร็งเป็นระยะๆ ชวนให้ขนลุกขนพอง สายตาคอยจ้องมองหามุมอับๆรกๆทึบๆ แถวๆขอบบ่ออยู่เรื่อย ดังนั้น พิธีการ Logistic นี้จึงสำคัญมาก และถูกจัดให้เป็น “อันดับหนึ่ง” และถือว่าเป็นอีกหนึ่ง “อรรถรส” ที่ต้องบริหารจัดการก่อนเข้าหมาย...เสมอ 
กระทู้: 47
ความเห็น: 5,476
ล่าสุด: 25-03-2567
ตั้งแต่: 10-04-2547
ความเห็นที่ 7: 16 ก.ย. 60, 08:54
“บำรุง” แม้อาจใช้เป็นคำนาม เรียกขานชื่อของบุคคล หรือจะเป็นส่วนหนึ่งของนามสกุลได้ก็ตาม แต่ในเวลานี้ ค
“บำรุง” แม้อาจใช้เป็นคำนาม เรียกขานชื่อของบุคคล หรือจะเป็นส่วนหนึ่งของนามสกุลได้ก็ตาม แต่ในเวลานี้ คำๆนี้ให้มันทำหน้าที่เป็นคำ “กริยา” เพื่อวัตถุประสงค์เดียวคือ “Maintenance” (เข้าใจตรงกันนะ) 
กระทู้: 47
ความเห็น: 5,476
ล่าสุด: 25-03-2567
ตั้งแต่: 10-04-2547
ความเห็นที่ 8: 16 ก.ย. 60, 08:54
3 ชั้น...แม้จะดู Fat มันๆ และไม่ Healthy นั้น...แต่วันนี้ขอชิมลิ้มลองหน่อยละกัน  :umh:
3 ชั้น...แม้จะดู Fat มันๆ และไม่ Healthy นั้น...แต่วันนี้ขอชิมลิ้มลองหน่อยละกัน 
กระทู้: 47
ความเห็น: 5,476
ล่าสุด: 25-03-2567
ตั้งแต่: 10-04-2547
ความเห็นที่ 9: 16 ก.ย. 60, 08:55
“เฮ้ย! มือกลางวันกินไรดีว่ะ” ผมเอ่ยปากถามไอ้เกลอ “อะไรก็ได้ ที่ง่ายๆ สั่งเลย” คือ คำตอบที่มันบอกมา แ
“เฮ้ย! มือกลางวันกินไรดีว่ะ” ผมเอ่ยปากถามไอ้เกลอ “อะไรก็ได้ ที่ง่ายๆ สั่งเลย” คือ คำตอบที่มันบอกมา แล้วก็หันหลังเดินเข้าไปซื้อของในเซเว่นฯ...ยากแล้วไง (มึง)ช่วยให้โจทย์ง่ายๆ แบบไม่ต้องคิดหน่อยไม่ได้หรือวะ (ใครเคยเจอไอ้เกลอคนสนิทฝากซื้อข้าวแบบนี้...ให้ยกมือขึ้น) 
กระทู้: 47
ความเห็น: 5,476
ล่าสุด: 25-03-2567
ตั้งแต่: 10-04-2547
ความเห็นที่ 10: 16 ก.ย. 60, 08:57
ไอ้เกลอเพื่อนสนิทของผมมันเก่งคำนวณ มีดีกรีถึงวิศวะโยธา และมันให้โจทย์คำว่า “อะไรก็ได้” จะตีความว่าไง
ไอ้เกลอเพื่อนสนิทของผมมันเก่งคำนวณ มีดีกรีถึงวิศวะโยธา และมันให้โจทย์คำว่า “อะไรก็ได้” จะตีความว่าไงดีวะ? คำว่า “อะไร” ยังคงต้องเก็บไว้วิเคราะห์ ยังไม่ตัดออกจากสำนวน ส่วนคำว่า “ง่ายๆ” คงจะตีความเป็นอย่างอื่นไม่ได้ ถ้าไม่ใช่ “หมู” (กูเริ่มมาถูกทางละวะ) 
กระทู้: 47
ความเห็น: 5,476
ล่าสุด: 25-03-2567
ตั้งแต่: 10-04-2547
ความเห็นที่ 11: 16 ก.ย. 60, 08:58
ประเด็น “ง่ายๆ” ได้ถูกคลี่คลายลงไปแล้วนั้น ก็คงเหลือเพียงคำว่า “อะไร” ให้พิจารณา พิเคราะห์แล้วก็เห็น
ประเด็น “ง่ายๆ” ได้ถูกคลี่คลายลงไปแล้วนั้น ก็คงเหลือเพียงคำว่า “อะไร” ให้พิจารณา พิเคราะห์แล้วก็เห็นควรว่า มันคงจะเป็นอะไรไปไม่ได้ นอกจากการหยิบโน่น ใส่นี่ และโรยด้วยใบสีเขียวๆ ให้กลิ่นชี้นำรสชาติ ก่อนตักโปะโรยหน้าข้าวสวยให้ดูดีในกล่องโฟม (กินเป็นประจำข้างขอบบ่อ ในยามออกรอบตกปลาที่ใครต่อใครจัดทริป) 
กระทู้: 47
ความเห็น: 5,476
ล่าสุด: 25-03-2567
ตั้งแต่: 10-04-2547
ความเห็นที่ 12: 16 ก.ย. 60, 08:59
อันนี้ไม่ต้องสืบพยาน และก็ไม่ต้องถามค้านไว้ในสำนวน ว่ามันคืออะไร สรุปได้เลยว่า มันเป็นคำสร้อยห้อยท้า
อันนี้ไม่ต้องสืบพยาน และก็ไม่ต้องถามค้านไว้ในสำนวน ว่ามันคืออะไร สรุปได้เลยว่า มันเป็นคำสร้อยห้อยท้าย ที่เติมเต็มความอร่อยของเมนูนี้ได้อย่างลงตัว ณ ปฐมบทนี้ ทำให้นึกถึงเรื่องบ่น ที่ปลิวลอยมาตามสายลมยามพักเที่ยงข้างขอบบ่อตกปลา ว่า “ค่าผ่านประตูจัดทริปขนาดนี้ แต่ไม่แถมไข่ดาวมาให้ในกล่องด้วยวุ้ย” (ก็ไม่รู้ซิน่ะ) 
กระทู้: 47
ความเห็น: 5,476
ล่าสุด: 25-03-2567
ตั้งแต่: 10-04-2547
ความเห็นที่ 13: 16 ก.ย. 60, 09:00
เมื่อ [b]“อรรถรส”[/b] ที่ต้องลิ้มรสในอนาคตอันใกล้ไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้าได้ถูกบริหารจัดการจนอยู่มือแล้
เมื่อ “อรรถรส” ที่ต้องลิ้มรสในอนาคตอันใกล้ไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้าได้ถูกบริหารจัดการจนอยู่มือแล้ว เห็นทีต้องกลับจากอนาคตมาสู่ปัจจุบัน มื้อเช้า ณ เวลานี้ ต้องให้ความสำคัญ...ซักคำไหมครับ 
กระทู้: 47
ความเห็น: 5,476
ล่าสุด: 25-03-2567
ตั้งแต่: 10-04-2547
ความเห็นที่ 14: 16 ก.ย. 60, 09:01
ภาพนี้ ทำให้หวนคิดถึงอดีตกาล ณ วันเวลาหนึ่งที่เราเคยปั่น BMX สองล้อ ตากแดด ตากฝน สะพายย่าม แบกคันเบ็
ภาพนี้ ทำให้หวนคิดถึงอดีตกาล ณ วันเวลาหนึ่งที่เราเคยปั่น BMX สองล้อ ตากแดด ตากฝน สะพายย่าม แบกคันเบ็ด ออกไปตกปลาด้วยกัน จากวันนั้นมาถึงวันนี้ เราก็ยังไปตกปลาด้วยกัน แต่ BMX มันแปรผัน ดันมีแอร์ มีหลังคาและมี 5 ล้อ...ซ่ะงั้น อีกหนึ่ง “อรรถรส” ว่าด้วยเรื่องยานพาหนะที่ต่างก็เลือกหามาใช้ 
กระทู้: 47
ความเห็น: 5,476
ล่าสุด: 25-03-2567
ตั้งแต่: 10-04-2547
ความเห็นที่ 15: 16 ก.ย. 60, 09:02
ในที่สุดเราก็เดินทางมาถึง  :cheer:
ในที่สุดเราก็เดินทางมาถึง 
กระทู้: 47
ความเห็น: 5,476
ล่าสุด: 25-03-2567
ตั้งแต่: 10-04-2547
ความเห็นที่ 16: 16 ก.ย. 60, 09:04
[b]“จินตนาการ สำคัญกว่าความรู้”[/b] เป็นคำพูดของคนที่(จาม)ไออย่างมีสไตล์ ได้เอ่ยเป็นคำนิยมเอาไว้ และ
“จินตนาการ สำคัญกว่าความรู้” เป็นคำพูดของคนที่(จาม)ไออย่างมีสไตล์ ได้เอ่ยเป็นคำนิยมเอาไว้ และผมก็พยายามนำเอาคำบอกเล่าเก้าสิบของท่านมาเตือนและใช้กับตัวเองอยู่เสมอ ต่อยอดบทสรุปได้ว่า “สมาธิ” คือ หนึ่งในตัวแปรที่จะสร้างจินตภาพให้เกิดห้วงความคิด สามารถนิมิตเส้นทางในหัว สาธยายให้กับสมาชิกที่ขับรถหลงทาง ตามเข้าหมายมาได้เสมือนกับมี GPS ยี่ห้อดีๆนำทาง (กูกำลังนึกเส้นทางอยู่เว้ย...ห้ามรบกวน) การหลงทางเข้าหมาย เป็นอีกหนึ่ง “อรรถรส” ในการออกรอบตกปลาได้ไหม…หากท่านไม่เคยโทรถามทางใคร...ก็ดีไป! 
แก้ไข 10 ม.ค. 61, 13:05
กระทู้: 47
ความเห็น: 5,476
ล่าสุด: 25-03-2567
ตั้งแต่: 10-04-2547
ความเห็นที่ 17: 16 ก.ย. 60, 09:06
[b]“พ่อมดแห่งลำเขางู”[/b] คือ แรงบันดาลใจให้สร้างสรรค์ผลงานเหยื่อปลอมฉบับ Hand Made นี้ขึ้นมา อุปกรณ
“พ่อมดแห่งลำเขางู” คือ แรงบันดาลใจให้สร้างสรรค์ผลงานเหยื่อปลอมฉบับ Hand Made นี้ขึ้นมา อุปกรณ์ก็หาได้ง่ายๆตามตู้กับข้าว (ลงท้ายด้วยการถูกด่า เพราะไปเอาช้อนคู่ใจของคุณตามาตัดแปรสภาพ) ห่วงปริทริง (Split Ring) ไม่มีขาย...แต่หาได้ตามพวงกุญแจ ส่วนตัวเบ็ดสามทางและลูกหมุน ก็ไปขอมาจากเพื่อนเช่นเคย  คือ แรงบันดาลใจให้สร้างสรรค์ผลงานเหยื่อปลอมฉบับ Hand Made นี้ขึ้นมา
แก้ไข 15 มิ.ย. 61, 10:34
กระทู้: 47
ความเห็น: 5,476
ล่าสุด: 25-03-2567
ตั้งแต่: 10-04-2547
ความเห็นที่ 18: 16 ก.ย. 60, 09:06
จบจาก ม. 6 ก็แยกย้ายกันไปเรียนต่างคณะ คนละที่ละทาง จวบจนมีดีกรีใช้มันหาเงินได้เอง รสนิยมจากคันเบ็ดไม
จบจาก ม. 6 ก็แยกย้ายกันไปเรียนต่างคณะ คนละที่ละทาง จวบจนมีดีกรีใช้มันหาเงินได้เอง รสนิยมจากคันเบ็ดไม้ไผ่ ก็เปลี่ยนเป็นคันตีเหยื่อปลอม จากคันตลาดธรรมดา ก็เริ่ม(กระแดะ)ไม่อยากใช้ ไอ้สองเกลอนี้ ก็เคยเดินตามตูดกันไปหาคันนำเข้า ปั้นขึ้นรูปพันลายด้วยมือแทนคันไม้ไผ่ สนอง “อรรถรส” แห่งความอยาก(ให้ได้มาไว้ในครอบครอง) ...สองคันนี้จึงทำจากค่ายเดียวกัน ฝีมือจากช่างคนเดียวกัน แต่สภาพการใช้งานไม่เท่ากัน 
แก้ไข 16 ก.ย. 60, 16:40
กระทู้: 47
ความเห็น: 5,476
ล่าสุด: 25-03-2567
ตั้งแต่: 10-04-2547
ความเห็นที่ 19: 16 ก.ย. 60, 09:07
จากสายเบ็ดที่เคยพันผูกสาย ณ ปลายคันไม้ไผ่ ด้วยความยาวสายเบ็ดเพียงแค่ช่วงตัวคันเบ็ด ก็แปรเปลี่ยนมาเป็
จากสายเบ็ดที่เคยพันผูกสาย ณ ปลายคันไม้ไผ่ ด้วยความยาวสายเบ็ดเพียงแค่ช่วงตัวคันเบ็ด ก็แปรเปลี่ยนมาเป็นสาย PE ที่ขดเรียงร้อยไว้ในแกนรอก ลากผ่านวงไกด์ไปยังอุปกรณ์ปลายสาย ด้วยความยาวตั้งแต่ช่วงคันเบ็ดไปจนกว่าสายในแกนรอกจะหมดลง 
กระทู้: 0
ความเห็น: 253
ล่าสุด: 27-01-2566
ตั้งแต่: 31-12-2557
ความเห็นที่ 20: 16 ก.ย. 60, 09:08
ตามชมครับ
กระทู้: 47
ความเห็น: 5,476
ล่าสุด: 25-03-2567
ตั้งแต่: 10-04-2547
ความเห็นที่ 21: 16 ก.ย. 60, 09:09
เวลาผ่าน...จากที่เคยเรื่องมากในรสนิยม ก็เริ่มจะปลงและลงตัว...จะหมุนซ้ายหรือหมุนขวานั้น เริ่มหาใช่สาร
เวลาผ่าน...จากที่เคยเรื่องมากในรสนิยม ก็เริ่มจะปลงและลงตัว...จะหมุนซ้ายหรือหมุนขวานั้น เริ่มหาใช่สาระ ใจชอบอย่างไร ท่านถนัดข้างไหน ค่ายอะไร นำเข้าใช่ไหม ราคาเท่าไหร่ ใช้ดีหรือเท่ห์อย่างไร ล้วนแล้วแต่ความชอบใครใคร่พิจารณา อยากจะสรรหาเลือกใช้ก็ตามแต่ใจใครจะชอบอะไร สูตรง่ายๆ ในการเลือกซื้อ นั่นก็คือ “เงินของใคร คนนั้น ก็ตัดสินใจ(ซื้อ)” คำแนะนำต่างๆนานา ตลอดข่าวสารที่ใครเขาเล่าว่า อันนั้นดี อันนี้น่าใช้ ก็ล้วนแล้วแต่เป็นเพียงแค่ “ความคิดเห็น” หาใช่ประเด็นส่งผลต่อการใช้เงินของท่านไม่ (มันก็เหมือนตอนจะซื้อรถยนต์นะครับ ถามคนโน้นที แต่คนนี้ว่าไม่ใช่ และไม่ว่ารถคันนี้จะติดสติกเกอร์หลอกเจ้าของว่ามันว่า รถคันนี้...สีอะไร สุดท้าย...ก็เงินกูซื้ออยู่ดี) 
กระทู้: 47
ความเห็น: 5,476
ล่าสุด: 25-03-2567
ตั้งแต่: 10-04-2547
ความเห็นที่ 22: 16 ก.ย. 60, 09:10
กาลครั้งหนึ่ง ขณะออกรอบตกปลา ในระหว่างที่นั่งพักรอกินข้าวกลางวันใต้ต้นไม้ สายลมก็พัดถ้อยคำเบาๆปลิวมา
กาลครั้งหนึ่ง ขณะออกรอบตกปลา ในระหว่างที่นั่งพักรอกินข้าวกลางวันใต้ต้นไม้ สายลมก็พัดถ้อยคำเบาๆปลิวมาให้ได้ยินแผ่วๆ จับประเด็นได้ว่า อุปกรณ์ชุดปลายสาย  ตะกั่ว ตัวเบ็ดนั้น “มันมีราคา” (และแจกแจงว่าแต่ละอันนั้นมีราคาเท่าไหร่) หากใช้สายเล็กเกินไป วัดปลาแล้วขาดขึ้นมา...ก็หลายตังส์ (จะเท่าไหร่กันเชียววะ) การแก้ไขปัญหาที่ดี...ก็ควรพิจารณาใช้สายขนาดใหญ่ขึ้น นี่คือ “บทสรุป” ของคำแนะนำ เมื่อสายลมหยุดพัด เสียงคำแนะนำก็จางหายไป ความฉงนสงสัยจึงบังเกิด...อะไรวะคือปัจจัยที่ทำให้สายขาด...ยี่ห้อ คุณภาพวัสดุ อายุการใช้งาน หรือปณิธาน (Mindset) ในการวัดปลาให้แรงเข้าไว้(ของมึงเอง) 
กระทู้: 47
ความเห็น: 5,476
ล่าสุด: 25-03-2567
ตั้งแต่: 10-04-2547
ความเห็นที่ 23: 16 ก.ย. 60, 09:11
จะผิดไหม หากใครจะเลือก “อรรถรส” ด้วยการใช้สายเล็ก แทนการเพ่งจิต ให้พินิจคิดหวงแหนอุปกรณ์ปลายสาย มิให
จะผิดไหม หากใครจะเลือก “อรรถรส” ด้วยการใช้สายเล็ก แทนการเพ่งจิต ให้พินิจคิดหวงแหนอุปกรณ์ปลายสาย มิให้คลายขาดลง เอิ่ม...คุณลืมประเด็นนี้ไป หรือว่าผมขี้สงสัยแต่เพียงฝ่ายเดียว  แล้ว...“อรรถรส” ในการคุยใหญ่คำโตโม้ในวงเหล้า อวดเล่าว่าปลาที่ข้าฯทำหลุด-ทำขาดนั้น มันช่างตัวใหญ่ไซด์โตโม้เสียนี่กระไร ก็อาจจะหายไป ถ้าสายไม่ขาด พรากอุปกรณ์แสนรัก ณ ปลายสาย...ให้หายไป แล้วจะเหลือเรื่องอะไร “ให้เล่า” ในวงเหล้าเอย 
กระทู้: 47
ความเห็น: 5,476
ล่าสุด: 25-03-2567
ตั้งแต่: 10-04-2547
ความเห็นที่ 24: 16 ก.ย. 60, 09:12
แมวพันธุ์ไหน สีอะไร ก็จับหนูได้เช่นกัน ฉันท์ใดก็ฉันท์นั้น ประเภทของคันเบ็ดคือๆกัน สปิน-น่ง...สปิ่น-น
แมวพันธุ์ไหน สีอะไร ก็จับหนูได้เช่นกัน ฉันท์ใดก็ฉันท์นั้น ประเภทของคันเบ็ดคือๆกัน สปิน-น่ง...สปิ่น-นิ่ง ก็ฟิช-ช่ง...ฟิช-ชิ่ง ได้เหมือนกัน ซื้อหามาใช้แล้วบังเกิด “ความสุข” ก็ถือว่า “ลงตัว” (มันก็แค่ตกปลา...จะประกาศศักดาว่าอันตัวข้าฯ จะต้องใช้ High End กันไปเพื่ออะไร) 
กระทู้: 47
ความเห็น: 5,476
ล่าสุด: 25-03-2567
ตั้งแต่: 10-04-2547
ความเห็นที่ 25: 16 ก.ย. 60, 09:13
การที่ได้กัดโซ่ล่ามคอขาด และได้กระโจนโดดโลดเต้นออกนอกบ้าน เพื่อหาโอกาสเหวี่ยงเบ็ดลงน้ำ ในขณะที่หัวใจ
การที่ได้กัดโซ่ล่ามคอขาด และได้กระโจนโดดโลดเต้นออกนอกบ้าน เพื่อหาโอกาสเหวี่ยงเบ็ดลงน้ำ ในขณะที่หัวใจเต็มไปด้วยความหวังลมๆแล้งๆว่า วันนี้ ข้าฯน่าจะตกปลาตัวเขื่องได้ซักตัวสองตัว มันก็คุ้มค่า ในวันที่โดดงานมาตกปลาแล้ว (ใช่ไหมวะ?) 
หน้าที่: 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 >
siamfishing.com © 2024