พี่เล็ก มาที่นี่ ในฐานะผู้ร่วมทริพ หันไปถามว่า เราต้องนั่งเรือไปนานเท่าไหร่ คำตอบว่า ประมาณ 20-30 นาที ครับ เสียงไต๋อำนาจ ตอบมา พี่เล็กหันไปมองที่เรือ ถามว่า ลำนี้เหรอ ไต๋ตอบว่า ครับ พี่มองเรืออีกรอบว่า ทำไมลำมันเล็กจัง ในใจนึกว่า คงนั่งเรือกันไป 3 คน ทั้งไต๋ และ เรือเร็ว 11 ฟุต อาจจะมี น้าฟอสฟอรัส และ น้าเอส ยโสธร
แต่พอเราเอาของลงเรือ เรือลำ 11 ฟุต เล็กเกินไป ที่จะไป 2 คน เพราะของที่ขนไปก็ไม่น้อย เรือลำที่จะพาเข้าแพ ก็เล็กเกินไป พี่เล็ก ถามย้ำอีกครั้งว่า เรือลำไม่เล็กเกินไปเหรอ พี่ว่า มันอันตรายนะ ไต๋ ยืนยันว่า ไปได้ครับพี่
แล้วเราก็ขนของลงเรือกัน หลังจากนั้น ก็ลงไปโดยสารกันอีก 3 คน สัมภาระและผู้โดยสารเต็มลำ จนน้ำปริ่มกาบเรือ เหลือ กาบเรือพ้นน้ำไม่เกิน 3 นิ้ว น้าพงษ์ รีบเปิดกระเป๋า หยิบเสื้อชูชีพมาใส่ และส่งให้พี่เล็ก 1 ตัว พี่เล็ก นั่งกอดเสื้อชูชีพไว้
เรือเร็ว 11 ฟุต วิ่งไม่ขึ้นน้ำ ก็เลย ต้องลองกันพักหนึ่ง ระหว่างนั้น เรือลำของพี่เล็ก เริ่มเคลื่อนตัวออกไป เวลา น้ำพัดมา น้ำเกือบเข้าเรือ รู้สึกได้ถึงความไม่ปลอดภัย เรือออกจากฝั่งได้ประมาณ 200 เมตร ก็ เจอปัญหา น้ำเข้าหัวเรือ เสียงไต๋ ตะโกนบอก น้าเอส ยโส ว่า "พี่เอส โดด ...... พี่เอส โดด"
พี่เอส ไม่โดด มารู้ที่หลังว่า ที่พี่เอส ไม่โดด ก็เพราะว่า "พี่เอส................................ว่ายน้ำไม่เป็น
เรือค่อย ๆ จมลงทีละน้อย ๆ ๆ ๆ แป๊บเดียว พวกเราทั้งหมด รวมทั้งไต๋เรือ ก็ ลอยคอ อยู่ในอ่างน้ำขนาดใหญ่ พี่เล็ก เกาะเสื้อชูชีพไว้ น้าพงษ์ คว้าคันเบ็ด มองไปที่ กล่องเหยื่อลอยน้ำอยู่ มองไปที่ กระติกน้ำแข็งที่พี่เล็กและ น้าพงษ์ ใส่กล้องไว้ มูลค่าของมันก็คงซื้อเรือ ลำงาม ๆ ได้สัก 1 ลำ มันลอยอยู่ รู้สึกได้ว่า ไม่เสียหาย ส่วนน้าเอส ที่ว่ายน้ำไม่เป็น เกาะขอบเรืออยู่ อย่างไม่แสดงถึงอาการตกใจ แล้ว น้าฟอสฟอรัส ก็มาช่วยแล้วก็บอกว่า "ผมเป็นห่วงเพื่อนผมครับพี่ ........... เพื่อนผมว่ายน้ำไม่เป็น" อ้าว แล้วทำไมไม่บอก เสื้อชูชีพ อยู่ที่พี่เล็กก็ไม่ได้ใส่ ไม่งั้นคงให้ น้าเอส ใส่ไว้แล้ว
หันไปดูไต๋เรือ มือคว้า ไก่บ้านที่เราเตรียมไว้ทำกับข้าวที่แพ ชูขึ้นเหนือหัว บอกว่า ได้ไอ้นี่มาตัวเดียวครับ โซดา ซี่โครงหมู 2 ก.ก.ที่เตรียมไว้ทำกับข้าว มันจมน้ำไปแล้วพี่ มันไปพร้อม เครื่องเรือผมเลย
ชาวบ้านที่ ท่าแพเห็นเหตุการณ์โดยตลอด และมาถึงอย่างรวดเร็วที่เรือจม ทำให้ พวกเราไม่ค่อยตกใจ และ ดีที่ไม่มีอะไรเสียหายมาก นอกจากโทรศัพท์มือถือ ของพี่เล็ก และของ น้าเอส ที่อยู่ที่กระเป๋ากางเกง ช๊อตจนเครื่องดับไป และนี่ คือที่มาของ ชื่อกระทู้ """""" ตังค์ไม่หา.......หาแต่เรื่อง"""""""
เรื่องทั้งหมด จะคิดให้ขำ ก็ขำ จะคิดให้เป็น อุทาหรณ์ นี่ได้เยอะเลย ผมขอฝากเตือน เพื่อน ๆ สมาชิกในเว็ปฯ ว่า เวลาเราออกทริพตกปลา ไม่ว่าจะเป็นการขับรถ หรือขับเรือลงเรือ ควรนึกถึง ////////// ความปลอดภัย ////////// เป็นอันดับแรก
- เสื้อชูชีพ ควรมีทุกคน ไม่ว่า ท่านจะว่ายน้ำเป็นหรือไม่ก็ตาม
- หากรู้สึกไม่ปลอดภัย ให้ ตัดสินใจเลือกไม่ออกเดินทางจนกว่า จะรู้สึกว่าปลอดภัย
- สำหรับอุปกรณ์ที่ต้องระมัดระวังไม่ให้ โดนน้ำ ควรหากล่องใส่ให้รู้สึกได้ถึงความปลอดภัย (ผมซื้อถังน้ำแข็งมาใบหนึ่ง บอกกับหลายคนที่สนิทและได้พูดคุยว่า ผมไม่ได้เอามาใส่น้ำแข็ง หรือ ใส่ปลาเป็นหลัก แต่ผมซื้อมาเพื่อใส่กล้อง และอุปกรณ์อื่น ๆ ที่ต้องระวังเป็นพิเศษ และไว้สำหรับนั่งบนถังตกปลา........................................... เรื่องนี้คนหนึ่งที่ผมบอกเป็นคนล่าสุด ที่ซื้อกล้อง คือ น้าพงษ์ และ วันนี้ ถังน้ำแข็งก็ทำให้ ผมและ น้าพงษ์ ไม่ต้องเสียอุปกรณ์ถ่ายภาพที่แสนรักไปได้อย่างปลอดภัย เกินคาด.................. คุ้มแล้วสำหรับถังน้ำแข็งใบละ 6000 บาท สามารถเซฟอุปกรณ์ ผมได้ แสนกว่าบาท
)
- เสื้อกันฝนตัวละ 20 บาท ทำให้ผมไม่เปียก ขากลับ
ของพวกนี้ มีติดตัวไว้ เวลาออกทริพ เพิ่มความปลอดภัยของท่านได้ในระดับหนึ่งครับ
1
)
)
