ภาพที่ 1เหตุเกิดจากเมื่อสองสามปีที่เเล้ว ผมอยากตีฟลายมากๆ เลยไปหาชุดถูกมาลองหัดดูด้วยตัวเอง ไม่มีคนคอยสอนผมตีฟลายเลย
ลงทุนหาเวลาว่างไปเที่ยวเขื่อนบ่อยๆ ช่วงที่ไม่มีคนไป(กลัวคนมาเห็นเเล้วจะฮาท่าทางผม555+) สรุปจนถึงวันนี้ผมก็ยังตีฟลายไม่เป็นเลย ฟลายฟิชชิ่งในมุมมองของผม ผมว่ามันคือศิลปะดีๆอย่างนึงนี่เอง จังหวะการตีสาย สู้ปลา พันเหยื่อไว้ใช้เอง ว่ากันว่า ฟลายฟิชชิ่งสามารถตกปลาได้เเทบทุกชนิด ด้วยเหยื่อฟลาย
ภาพที่ 2หลังจากที่ไม่ประสพผลสำเร็จ ด้วยความซุ่มซ่ามของผม จึงได้มีคันฟลายถึงสามคัน (เพราะตีคันหักไปทีละคัน555+) จนปัจจุบัน ไม่มีใช้เเล้ว555+ วันนึงเมื่อต้นปีที่เเล้ว เกิดอยากหัดตีฟลายขึ้นมาอีก เเต่ด้วยไม่มีอุปกรณ์เหลือเลย จึงได้ หัดพันเหยื่อฟลายเล่นๆดู(ตามมีตามเกิด) เเล้วทำการผูกสายหน้า ด้วยสายหน้าเส้นเล็กๆที่สุดเท่าที่หาได้ เอาตะกั่วมาหนีบลูกเล็กๆ หนีบห่างจาก เหยื่อประมาณ1คืบ รอกสปิน +คันชิงหลิวที่บิ๊วเสร็จเเล้ว+สายจากรอก6ปอนด์ ออกมาเป็นอุปกรณ์ฟลายตามมีตามเกิดครับ ในความคิดของผม
ภาพที่ 3หลังจากตอนนั้นมา พบว่า ถ้าไม่ใช่คนบ้า คงคิดไม่ได้ครับ555+
ผมพยายาม ตกปลาต่างๆด้วยอุปกรณ์ (ฟลิน) ก็ประสพผลสำเร็จอย่างมาก ตอนนี้ ชนิดที่ผมตกได้ก็มี ปลาหมอไทย ปลากดเหลือง ปลาตะเพียน ปลาขาว ปลาสลาด ปลานิล ปลาช่อนเล็กๆ(นานๆได้ที) เเละที่ได้การตอบรับดีที่สุด เเละไม่เคยพลาดเลยคือ ปลากระสูบจุดครับ เคยเเข่งตีกับเพื่อนผม ที่เขื่อนลำเชียงไกร เพื่อนผมใช้ไม้เด็ดครับ คือ สปินเนอร์ เเข่งจำนวน เเละความถี่ในการโดนดึงเหยื่อ ปรากฏว่า เหยื่อฟลายพ่วงตะกั่วผมกินขาดลอยครับ รู้สึกว่ากระสูบจะชอบมากๆ
ที่เล่ามานี้ไม่ได้อวดอุตริครับ เเต่อยากจะมาเสนอความสนุกอีกเเบบนึงเท่านั้น หากน้าๆสนใจอยากเล่น สอบถามได้ครับ เเก้เหงาได้ดีเลยทีเดียว^^
1
) 