......มีเด็กน้อยคนหนึ่ง หน้าตามอมแมมเสื้อผ้าขาดกะรุ่งะกริ่ง ในมือถือไม้ไผ่เหลาอันเล็กๆยาวสักห้าสิบเซ็นเห็นจะได้
......ในมืออีกข้างหนึ่งถือกระปุกคล้ายๆ กระปุกกะปิอะไรประมาณนั้น เดินลัดเลาะมาตามคลองเล็กๆคลองหนี่ง
......เขาเหลียวซ้ายเหลียวขวามองแล้วไม่มีไคร ก็นั่งลงริมฝั่งคันคลอง จากนั้นมือก็ดีงตะขอเบ็ดอันเล็กจิ๋ว
......(ไม่ทราบว่ามาตกปลาอะไรเหมือนกัน) มือซ้ายหยิบอะไรซักอย่างขี้นมาปั้นเป็นลูกเล็กๆ บีบตรงตะขอ
.......แล้วหย่อนลงไปในน้ำ ทุ่นก็ไม่ใช้สายก็เล็กนิดเดียว(ตกปลาอะไร) มือขวาก็ปั้นอาหารเป็นลูกเล็กๆโยนลงไปในน้ำเป็นระยะ
.......แป็บเดียว! คันไม้ไผ่เริ่มกระตุก เด็กชายคนนั้นสวนควับ!..
......ฮึ..เป็นปลาสลิดครับ ตัวกำลังอ้วนเชียว
.......ไม้ที่สองเหมือนครั้งแรก อีกแล้วครับ สลิด
.......สามก็สลิดสี่ก็สลิด............โอโห!นี่ปลาสลิดมันเข้าหรือนี่
.......เวลาไม่ถึงชั่วโมงเด็กคนนั้นได้ปลาสลิดประมาณเกือบห้าตัว ได้บ้างหลุดบ้างก็ถือว่าใช้ได้
......ผมเลยอดใจไม่ไหวเข้า ไปสอบถาม ฮืมปลากินดีจังเลยนะ
......เด็กตอบ ..กินน้อยกว่าเมื่อวานครับเมื่อวานได้ไปเกือบยี่สิบตัว
.....ขณะที่เด็กชายคนนั้นตกผมได้สังเกตเด็กคนนั้น จะปั้นอาหารเป็นลูกเล็กๆ ขนาดเท่าเวลาหุ้มเบ็ด
.....โยนลงไปในน้ำเป็นระยะ เรียกปลามารวมตัวกันแล้วตก ที่สำคัญตะขอต้องเล็กเพราะปลาสลิดปากมันเล็ก
ใช้ได้เลยไช่ไหมกับการตกปลาสลิดวิธีนี้
......
1
