หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

เมื่อฉันแก่ตัวลง .....ไม่ใช่ฉันที่เคยเป็น .....ขอโปรดเข้าใจฉัน มีความอดทนต่อฉันเพิ่มขึ้นอีกสักนิด

ถ้าฉันทำน้ำแกงหกใส่เสื้อตัวเอง ....ถ้าฉันลืมวิธีผูกเชือกรองเท้า อย่าึพึ่งเบื่อหน่ายฉัน ....ขอให้คิดถึงตอนเธอเด็กๆ ที่ฉันสอนเธอหัดทำทุกอย่าง

ถ้าหากฉันไม่อาจหาในสิ่งที่เธอต้องการมาให้กับเธอได้เหมือนแต่ก่อน ....ฉันขอโทษ ....และโปรดเห็นใจฉันเถิด ....ฉันได้พยายามจนสุดความสามารถแล้วจริงๆ

ถ้าฉันเริ่มพร่ำบ่นแต่เรื่องเดิมๆที่ทำให้เธอรู้สึกเบื่อ ….ขอให้อดทนสักนิด อย่าเพิ่งขัดฉัน ตอนเธอยังเล็กๆ ฉันก็เคยเล่านิทานซ้ำๆซากๆ จนเธอหลับเลย

ถ้าฉันเชื่องช้าในการเรียนรู้กับวิทยาการใหม่ๆ โปรดอย่าหัวเราะเยาะหรือโมโหฉันเลย ….จำตอนที่ฉันเฝ้าอดทนตอบคำถาม 'ทำไม ทำไม' ทุกครั้งที่เธอถามได้ไหม

ถ้าฉันเหนื่อยล้าจนเดินต่อไม่ไหว ...ขอจงยื่นมือที่แข็งแรงของเธอออกมาช่วยพยุงฉันเหมือนตอนที่ฉันพยุงเธอให้หัดเดินในตอนที่เธอยังเล็กๆ

ถ้าฉันไหว้วานให้เธอช่วยเหลือยามฉันอ่อนล้า เธออย่าตำหนิฉันเลยนะ ....ฉันไม่มีใครให้พึ่งพาอาศัยได้อีกแล้ว

ถ้าหากฉันไม่ได้ยินในเรื่องที่เธอพูดเพราะหูไม่ค่อยดี จนต้องขอให้้เธอพูดใหม่อีกหลายๆ ครั้ง ....อย่าได้โมโหฉันเลยนะ โปรดเข้าใจเถิด ว่าฉันอยากฟังเรื่องที่เธอเล่าจริงๆ

ถ้าหากฉันเผอิญ ลืมหัวข้อที่กำลังสนทนากันอยู่ ...โปรดให้เวลาฉันคิดสักนิด เพราะที่จริงแล้วสำหรับฉัน กำลังพูดเรื่องอะไรอยู่ มันไม่สำคัญหรอก ขอเพียงมีเธออยู่ฟังฉัน ......ฉันก็พอใจแล้ว

ในตอนนั้น ....ฉันนำพาเธอเข้าสู่เส้นทางชีวิต
ตอนนี้ ....ขอให้เธออยู่เป็นเพื่อนฉัน พาฉันเดินไปให้สุดเส้นทางของชีวิต ...…โปรดให้ความรักและความอดทนต่อฉัน

ฉันจะยิ้มด้วยความขอบใจ .........ในแววตาอันฝ้าฟางของฉันคู่นี้ มีแต่ความรักอันหาที่สิ้นสุดมิได้ที่มีให้กับเธอ ....ฉันเพียงปราถนาจะเห็นภาพของเธอที่อยู่ข้างกายฉัน หากมันจะเป็นภาพสุดท้ายที่ฉันจะมีโอกาสได้เห็นบนโลกใบนี้......

ฟังคลิปเสียงฉบับเต็มของบทความนี้      http://www.youtube.com/watch?v=5_Wdd6Abl7A

ขอบคุณบทความดีๆ จาก www.postjung.com / www.youtube.com และ นิตยสารฉบับหนึ่งของเม็กซิโก ฉบับเดือนพฤศจิกายน (ที่ในคลิปกล่าวถึง)

เรียบเรียงและโพสต์โดย natthasorn