ภาพที่ 1ยุทธวิธีปราบ ปลาเขี้ยวๆ
-เมื่อพรรคพวก เสียอุปกรณ์ปลายสาย
เพราะพยายาม ตีเหยื่อไปล่อ นิลเบ้อ เขี้ยวโง้ง
ที่ตั้งป้อม อยู่หลังแนว กิ่งไม้ กลางบ่ออิๆ
-เลยต้อง เอายุทธวิธี ผูกตะกั่ว แบบที่เคยใช้
เมื่อตกปลา ตามกองหิน ทะเล
ยืมเรื่องราวมาฝาก เพราะไม่มีภาพอิๆ
ลักษณะคือ....
สายจากลูกหมุนมาตัวเบ็ดจะสั้นกว่าอีกสาย..
** สายสีชมพูคือสายที่ออกมาจากตัวรอก
** สายสีฟ้า ที่ผูกตัวเบ็ด จะต้องสั้นกว่าสายสีเขียว
** สายสีเขียวที่ใช้ผูกหนังยาง ต้องยาวกว่า สายที่มีตัวเบ็ด ( สายนี้ควรใช้สายที่มีขนาดเล็กกว่าเพื่อน เพื่อเวลาติด จะได้ดึงขาดได้ง่ายๆ ครับ )
ที่ต้องผูกให้สายสองสายไม่เท่ากันก็เพราะ ส่วนมาก สายยาวที่ผูกหนังยาง ( สีเขียว ) จะลงไปถึงพื้นและอาจจะติดหินได้ง่าย ส่วนสำคัญที่สุดคือ สายทั้งสองจะไม่ค่อยพันกันมากครับ ( ถึงพันกันก็แก้ได้ง่ายครับ )
-ส่วนเหยื่อ ก็น้องกุ้ง น้องดือน ไปยั่วยวนหน้ากำแพง
มีนิลเขี้ยวสามตัว ทนไม่ไหว มาแจมสามตัวอิๆ
-ทำไมปลากินเหยื่อหอม
ปลาต้องการสารหอม ในพืช ดอกไม้ ไปสร้าง ฮอร์โมนทางเพศครับ
ทำไมปลา ช่วงนี้กินเหยื่อ ธรรมชาติ เช่น กุ้ง ปู หอยใส้เดือน หนอน แมลง
เพราะมันต้องการโปรตีนสุง ช่วงฤดูสืบพันธุ์
-ส่วนที่ชอบของหมักดอง สุรา
เพราะมันชินกับเหยื่อธรรมชาติ ที่บูดจากการหมัก ขณะลอยน้ำมา
-เอาไปปรับใช้ วันที่ "เหยื่อตัวหมานๆ ไม่ได้ผลนะอิๆ"
ภาพที่ 2ปลาเขี้ยวของจริงครับ
พูดถึงปลาที่กินเบ็ดเคี่ยวๆ กันหน่อยดีไหมครับ
น้าๆคิดว่าลักษณะของเหยื่อ เช่น เหลว นิ่ม ปุยนุ่น ร่วน มีผลต่อการกินของปลาเคี่ยวๆมากน้อยแค่ไหน ไม่รวมถึงสิ่งที่เรียกว่าเหยื่อนะครับ
ผมเคยตกปลาตามฟิชชิ่งปาร์คแห่งนึง ปลากินเคี่ยวมากจริงๆครับ แค่มาเล็มๆ ยึกยักๆ แต่ไม่แสดงถึงอาการที่จะวัดได้เสียที เคยเสี่ยงวัดไปแล้วติดสีข้างมาก เจ้าเล่งนั่นเอง ผมว่าตัวเบ็ดก็ใช้เล็กแล้วนะครับ กามาฉี่หนู เบอร์ 3
-เหยื่อ นิ่มดูดง่ายๆ คล้ายแช่น้ำนาน ปลาตะเพียน ปลาใน ปลาจีนจะชอบ
-แต่ถ้าตกแบบตระกร้อลอย เหยื่อที่ร่วน แน่นเพราะเราบีบ
เวลาลอยจะค่อยๆละลายน้ำ ร่วงลงมา ใช้ตีตระกรอขวางบ่อ
แล้วกรอเข้ามา ในระยะเห็นทุนชัดๆ ปลามักจะตามเก็บกินเหยื่อที่ร่วง และ มาถึงตระกร้อ อิๆ
-แต่ถ้าปลาฝุงเข้า ผมชอบเหยื่อเหนียวๆนุ่ม ฉุน
ใส่เล็กๆ พันที่ก้าน ให้ปลายขอโผล่ สายเอ็นเล็ก ขอเล็ก(เบอร์3-4)
ทุ่นเล็ก เบอร์1-3 โยนใกล้ๆฝั่ง พอทุ่นขยับ วัดสวนทันที อิๆ
เคยเจอ เจ้าปุ้มปุ้ย ยี่สก นวลจันทร์
แม้นกระทั้งบึกหลอนมาแจม อิๆ
แต่ส่วนใหญ่จะเป็นนิล ตะเพียนขนาดกำลังทอดอิๆ
-เวลาตกปลา ถ้าตกเพื่อหากินอิๆ
ผมชอบเอาขวดพลาสติกใหญ่ ตัดด้านคอแล้วใส่กลับ
มันจะมีลักษณะคล้ายไซดักปลา เจาะรูข้างขวด
เอาเหยื่อตกปลา หรึอรำปั้นใส่ไว้ เอาหินใส่พอช่วยจม
เอาไปแขวนซุกข้างฝั่ง ดักกุ้ง ลูกปลา เป็นเหยื่อสดสำรอง
วันไหนป่าม กุ้งที่เหลือ เอามาคั้วเเกลือ โรยพริกป่นแซบอิๆ
-มีเวลาจะคุยเรื่อง ยุทธวิธีปราบปลาเขี้ยว ที่เคยเจอมา ต่อครับอิๆ
ภาพที่ 3ปลาที่เหลือ ถือว่า อยู่ในระดับ"ปลาเขี้ยว"อิๆ
และมีฝุงลูกปลา ขนาดสองนิ้ว ทั้งนิล ตะเพียน ปลาซิวทอง เป็นองครักษ์
การจะได้ตัว ขนาด สามตัวโล ถึงโลกว่าๆ ทุกปลา ยิ่งยากขึ้นไปอีก
-เพราะเวลาอ่อยเหยื่อ มันจะหนี ไปอยู่หลังกองกิ่งไม้ ท้ายบ่อ
หากพยายามตีสายให้ถึง มีสายไฟฟ้าขึงข้างบน ดัก มีสายเบ็ดห้อยรุงรังเป็นพยานอิๆ
-ด้านชายดงกระเฉด ก็มีเจ้าบู่ มายึดทำเลแทน ยี่สก ตะเพียน นิลใหญ่เสียแล้ว
ทางที่ดี ต้องให้รำกินทุกวัน พัก สร้างสันติกับปลาสักพัก อิๆ
-ถ้าจะเอาตัวกันจริง ต้องใช้ยุทธวิธี"เบ็ดผูก"
คือเอาเฉพาะ สายกับตัวเบ็ด เกี่ยวน้องเดือน น้องกุ้ง พาดเรียวหญ้า
ตอกหลัก ทอดสายสัก สามสี่เม็ตร ไปวางไว้ท้ายบ่อ ฝั่งตรงข้าม
เห็นหญ้าสั่นไหว ค่อยไป อุ้มตัวกลับมาดูหน้า อิๆ
-วิธีนี้ ได้มาจากอา ที่กว้านพะเยาว์
และช่วยให้ไม่ขาดโปรตีนจากปลา ยามเร่ร่อนอยู่นอกแดนไทยอิๆ
-ส่วนใครตกแบบผู้ดี ไม่เกี่ยวกันนะครับ
มีอีกวิธีหนึ่ง...ตำนานมาจากคนอีสานเหมือนกันครับผม ยุทธวิธีการปราบปลาที่หลบอยู่แต่ในคอนโด....ไม่ยอมออกมาที่โล่ง..ฮิๆ
วิธีนี้ปลาวอดเหมือนกัน
มีอ่างหลายๆ แห่งมีต่อไม้ กิ่งไม่เยอะๆ เบ็ดเราเข้าไปไม่ได้ เป็นที่หลบภัยของปลาเป็นอย่างดี ออกอยู่ในโข่ในเหล่า ตูมมมมม
เขาจะใช้หนังกง หรือนังสะติ๊ก มัดต่อกับสายลีดยาวประมาณเมตรหรือสองเมตรก็แล้วแต่ แล้วก็เอาตะกร้อหรือขอมัดเหมือนกับเราตกปลานี่แหละคง
แล้วเอาไปหย่อนใว้ในคอนโด ให้อาหารถึงหน้าประตูบ้านกันเลยหละ โดยเอาหนังกง หนังสะติ๊ก มัดใว้ที่กิ่งไม้
พอปลากินมันก็จะยืดหดยืดหด โดยที่ไม่ต้องใช้คัน ใช้แรงจากหนังกงเป็นตัวเย่อ...ฮิๆ
ยืดหด ยืดหด.........สักพักปลาก็ออนแรง ยืนยันว่าได้ผลมาแล้วเป็นอย่างดี ก็เลยไม่อยากแนะนำกลัวปลาจะหมดโม้ง........ฮิๆ
ถ้าเอาไปลองแล้วได้ผลจริงๆ ก็เอาปลาพองามเน้อจะไปเอานัก
นี่เป็นเพี่ยงยุทธวิธีการปลาปลาในโข่
ส่วนใครตกแบบผู้ดี ไม่เกี่ยวกันนะครับ
กาลเวลาผันเปลี่ยนไป...สรรพสิ่งย่อมเปลี่ยนแปลง.........
-ขอบคุณครับ
วิชา จัดการกับปลาเขี้ยว เป็นการพัฒนาภูมิปัญญา
แต่ต้องมีใจ๋"ปั๋นต่า" คือหาจุดพอดีระหว่าง "ล่า กับอนุรักษ์"
-ช่วงเป็นละอ่อน คนตี่บ้านผม จะไม่กินปลาใหญ่
-ปลาก่อ คือปลาช่อนที่ใหญ่ ที่หัวจะมีรอยคล้ายดอก เป็นรัสมี วงๆ
-ปลาปู่เขียว คือปลาหมอไทย หรึอปลาสะเด็ด ที่ตัวใหญ่ หลังเขียวท้องเหลืองตาแดงๆ
-แม้นแต่ ปลาเพี้ย ปลาป๊าก(ปลาตะพาก) ตัวขนาด สี่ห้าโล
ถ้าติดอวน ไม่ตายจะถูกปล่อยหมด
น่าจะเป็นเหตุผล ให้มันมีโอกาสขยาย พันธุ์ที่แข็งแรงอิๆ
-ช่วง ผมอยู่เมืองนอก ถ้าพรรคพวก อยากกินปลา มาหาผม
ไม่ค่อยผิดหวังอิๆ เคล็ดลับคือ ผมชอบให้อาหาร นก ปลา ตามเส้นทางโคจร
จนรู้ที่อยู่ ที่โคจรปลา หากจะขอแบ่งมาเป็นอาหารสักตัวสองตัว ก็คงไม่ยาก
เพราะ ทุกครั้งที่ผมแพ็คของ ขอเบ็ดหลายขนาด
และสายเอ็นขนาด20ปอนด์
หากไม่มีจริงๆ ก็จะใช้สายไหม เบอร์ใหญ่หน่อย ก็ใช้ได้
เป็นอุปกรณ์ที่ติดตัวเสมออิๆ
-การล่า เพื่อเป็นอาหาร กับการล่าเพื่อเกมส์กีฬา
การล่าเพื่อเป็นอาชีพ เพื่อความสะใจ ผลมันต่างกัน
-การเอาสายลีดผูกกับสิ่งที่ลอยน้ำได้ ปล่อยเข้าไปในดงปลา
หรึอไปแหวก สาหร่าย แล้วเอาไปหย่อนไว้ เฝ้าดูสักพัก
ที่ไหนขยับ ก็เอาไปจัดการ อิๆ
-ช่วงฤดูตกปลาอินทรีย์ แถวระยอง จะเรี่มใกล้ๆตรุษจีนทุกปี
มีพวกใช้ ทุ่นโฟมใหญ่ ใส่สายลีดเดอร์ลวด สองเม็ตร
ปล่อยให้สายน้ำพัดเข้า กองหินปะการัง เล่นเอา ปลาหมองไปเช่นกัน
พวกเราที่ไปตกด้วยเบ็ด แฮนด์ไลน์ ต้องตามไปคุยถึงบ้าน
ผมไม่อยู่หลายปี คงไม่มีใคร เป็นตัวตั้ง เบรคแล้ว เสียดายครับ
ขอบคุณยุทธวิธีหนังยางอิๆ
ภาพที่ 5นี่เซียนเจ้าถิ่น ตัวแต้ เสียงจริงครับ......ไม่ใช่ชิงหลิวที่ตามกระแสฮิตติดบอร์ดกันอยู่ขณะนี้นะครับ....
แต่เป็นการหยกปลาช่อน..ด้วยเขียดเป็นๆ ดูถุงที่สะพายครับ ช่อน (หลิม)ใหญ่ 3-4ตัว บิ๊กๆ ตึงนั้นครับผม.....
ส่งหน่วยสอดแนบ เข้าประกบครับ....
-เจอจอมยุทธ ตังจริงอิๆ
ใครมีวิทยายุทธ...ยุทธวิธี วิธีการ ปราบปลาเขี้ยว นำเรื่องราวเหล่านั้นมาพูดคุยกันครับ
1
) 