หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

เราเป็นเด็กต่างจังหวัดคนนึง ที่ต้องมาเรียนไกลบ้าน
บ้านเราฐานะไม่ค่อยดี...เรากู้เงินเรียนมาตลอด ตั้งแต่ ม.6

แต่พอเราขึ้นปี 4
เราก็กู้เรียนไม่ได้ เพราะซิ่วมา 1 ปี ทำให้กู้เกินหลักสูตร !!!

บ้านเราก็ไม่มีตัง
พ่อทำงานรับจ้างก่อสร้าง หาเช้ากินค่ำ ส่วนแม่เราก็ป่วย
ซึ่งปกติ ถ้าเรากู้กยศได้ พ่อเราแทบจะไม่ต้องส่งเราเลย
เพราะเราเป็นคนขี้งก เราใช้เงินประหยัดมาก และแฟนก็ช่วยเราออกค่าหอ ครึ่งนึง
ทำให้เดือนนึง เราได้ กยศ 2200 บาท จ่ายค่าหอ 1300 บาท เหลือเงิน 900 บาท กินไปทั้งเดือน อดบ้างอิ่มบ้าง
ถ้าพ่อมีพ่อก็จะให้ ประมานเทอมละ 2000-3000 บาท
เราไม่เคยโทรไปขอตังพ่อเลย ถึงเราจะไม่มีตังกินข้าว ก็ไม่เป็นไร รอเงิน กยศ ออก ค่อยว่ากันใหม่
พ่อชอบโทรมาถาม ว่ามีตังใช้ไหม เรามักจะบอกว่ามีเสมอ ถึงแม้เราจะมีไม่ถึง 100 ก็ตาม
เพราะเรารู้ว่า พ่อก็ไม่มีเหมือนกัน  บางทีเรากลับไปบ้าน เราก็ได้กินแค่ไข่ต้ม ไข่เจียว ไข่ดาว ทุกมื้อ
เพราะพ่อไม่มีตังซื้อกับข้าวเข้าบ้าน

แต่ถ้าเราเก็บเงินได้ซักก้อนนึง เราก็จะโอนไปให้พ่อ แบ่งให้พ่อใช้ บางที ก็ 500 บางทีก็ 1000

แต่พอมาเทอมนี้ เรากู้กยศไม่ได้...
เราจึงนำเงินเก็บก้อนสุดท้ายและทุนที่ขอมาได้ มาจ่ายค่าลงทะเบียนฝึกงาน และค่าหอจนหมด

แต่เราก็ยังเหลือ ค่าเทอมที่ต้องจ่ายอีก 6000 กว่าบาท และก็ค่าหอในเดือนถัดๆไป
ทำให้เราเครียดมาก ไหนจะค่าเทอม ค่าหอ ค่ากินและ ค่าของใช้ต่างๆ
เราไม่รู้จะไปเอาตังมาจากไหน !!! แถวมหาลัยก็หางาน part time ทำไม่ได้

เราเป็นคนคิดมาก จนบางครั้ง เราคิดว่า
ไม่อยากเรียนต่อแล้ว... อยากออกไปทำงานให้รู้แล้วรู้รอดไป


จนวันนั้น ช่วงเปิดเทอมแรกๆ
ตอนนั้นเราอยู่บ้าน และเป็นวันที่เราต้องกลับหอ

เราตื่นขึ้นมาตอนเช้า
เจอตังวางอยู่บนโน๊ตบุ๊ค 700 บาท
ไอ้เราก็ไม่รู้ของใคร เลยไม่ได้สนใจ

พอสายๆ พ่อก็โทรมาหา
พ่อ : เห็นตังไหม พ่อวางไว้ให้
เรา : เห็นๆ
พ่อ : พ่อแบ่งไว้ให้ใช้ที่หอ จะปลุกก็กะไรอยู่
เรา : แล้วพ่อมีใช้เหรอ
พ่อ : มีๆ เราแบ่งกันใช้  เมื่อวานพ่อเบิกค่าแรงมา 900  แบ่งให้.(ชื่อเรา). 700 พ่อมี 200
เรา : โห  แล้วพ่อจะพอใช้เหรอ
พ่อ : ไม่เป็นไร เดี๋ยวพ่อหาใหม่ได้
เรา : T_T
พ่อ : แล้วค่าลงทะเบียนเท่าไหร่
เรา : 6000 ค่ะ
พ่อ : ค่าหออีก 3000 ใช่ไหม รวมเป็น 9000 นะ
เรา : ใช่ค่ะ 9000 ตายพอดี
พ่อ : ไม่ตายหรอก อีก 3 เดือนเอง ลูกพ่อก็จบแล้ว
เรา : T_T
พ่อ : เดี๋ยวใกล้ๆ สิ้นเดือนพ่อโอนไปให้นะ
เรา : แล้วพ่อจะไปเอามาจากไหน ??
พ่อ : เอาน่า พ่อหาให้ได้อยู่แล้ว
เรา : T_T ขอบคุณค่ะพ่อ T_T

หลังจากประโยค สนทนาในวันนั้น
มันทำให้เรารู้สึกว่า ... นี่สินะ เหตุผลที่เราต้องเรียนให้จบ !!

จนวันนี้ ก็ครบ 3 เดือนแล้ว !!
ค่าใช้จ่ายตลอด 3 เดือนนี้...พ่อเป็นคนหามาให้ทั้งหมด
พ่อทำงานหนักมาก หนักเป็น 2 เท่าของเมื่อก่อน
เงินทุกบาททุกสตางค์ แลกมาจากหยาดเหงื่อของพ่อ !!!
พ่อหาเงินให้เรา...โดยการเบิกค่าแรงล่วงหน้า แล้วทำงานใช้หนี้ TT
เงินจำนวนนั้น มันทำให้เราได้เรียนจนถึงทุกวันนี้

และวันนี้
เราก็เรียนจบแล้ว ...

พ่อไม่ต้องเหนื่อยอีกแล้ว ... หนูจะดูแลพ่อกับแม่เอง !!!

หนูทำได้แล้วค่ะพ่อ

ปล. แฟนแค่ช่วยออกค่าหอนะคะ ไม่ได้มาอยู่ด้วย อย่างที่บางคนเข้าใจ
แก้ไขข้อความเมื่อ 11 ชั่วโมงที่แล้ว