ภาพที่ 1ช่วงสงกรานต์ใครอีกหลายคนคงมีวันหยุดต่อกันยาวๆเหมือนผม นึกไปนึกมาจับเหยื่อยางปลอมกับเบ็ดถูกๆ2-3คันไปตกปลาคลายร้อนกันดีกว่าครับ...เอ้า! ไปกันเลย
ภาพที่ 2...ถึงหมายแล้วครับ จากการสังเกตุการณ์มาหลายวันกับฝูงกุ้งฝอยที่แตกตื่นอะไรบางอย่างใต้น้ำ มันคืออะไร?? เราจะไขปริศนากันครับ
ภาพที่ 3..ว่าแล้วก็ส่งเหยื่อลงไปเป้าหมายคือข้างตอไม้ที่ตายแล้วนั่นเอง...ไม้แรก แกรกๆๆ (เสียงกรอรอกครับไม่ใช่เจ้าตูบเกาขี้นะ อย่าเข้าใจผิด) เงียบ....ไม้สองตาม...แกรกๆๆ เสียงจากรอกเก่าๆจะพังมิพังแหล่ยังดังเป็นระยะจากการกรอ..เงียบ เอ๊ะ ท่าไม่ดีแฮะ ไม่ได้ ตามสูตรครับ..ไม้สามไม้สุดท้ายแล้วนะ ฉันจะไปแล้วนะ..ตะโกนให้มันได้ยินครับ...ไม้สาม แกรก ตูม!..โครม!..เอ๋ง เอ๊ย ไม่ใช่ กรี๊กกกกกก...ช่วงนั้นลืมว่าไปคนเดียวเลยร้องโวยวาย ใครก็ได้ช่วยเอาสวิงมาให้ที...เงียบครับ ลืมไปว่ามาคนเดียว
ภาพที่ 4...ชักไม่ได้การ พ่อจะมุดลงใต่ตออย่างเคียว ไม่ได้แล้วหากมือซ้ายถือเบ็ดมือขวาถือกล้อง คงต้องแห้วแน่ๆ ว่าแล้วก็ขอวางกล้องก่อนแล้วกัน เอ้า! สาววววววว
ภาพที่ 5...และแล้ว เธอนี่เองครับ แม่ปลาช่อนสาว ขาว อวบ เธอช่างหุ่นดีเสียจริง ปริศนาของเราถูกไขแล้ว
ภาพที่ 6..ตีเหยื่อปลอมไปได้พักใหญ่ ไม่มีวี่แววพวกของเธอจะเข้ามาร่วมวงโยธา เปลีย่นไปตกหน้าดินก็แล้วกัน........ตะวันเริ่มคล้อย เมฆฝนท้องแก่เต็มทีหลังจากี่ถูกก่อกวนด้วยน้ำแข็งแห้งมาทั้งวัน ไม่นาน สายฝนเริ่มโปรยปรายลงมาอย่างไม่ขาดสาย
...ผมเลือกที่จะยืนตากฝนอยู่ตรงนั้นเพื่อซึมซับเอาความรู้สึกบางอย่าง ความฉ่ำชื่นของเม็ดฝนที่ผมรู้สึกได้..ฝนของพ่อ เหงื่อของพ่อ พ่อหลวงของเรา....ผมอดไม่ได้ที่จะก้มลงกราบแทบผืนดิน...ขอพระองค์ทรงพระเจริญ
ภาพที่ 7...หลังจากที่กลับบ้านเรียบร้อยแล้วก็ได้ปลาจากการตกหน้าดินมาพอได้ประหยัดค่ากับข้าวในช่วงวันที่แม่ค้าขอลาหยุดเพื่อไปดูหมอลำซิ่งที่งานดอกคูนเสียงแคนริมบึงแก่นนคร 555
ภาพที่ 8....สุดท้ายครับ...เชิญกินข้าวด้วยกันครับ