ภาพที่ 1ค่ำนี้
ลมทะเลคล้ายเห่กล่อม
ให้หลั่งหลอมมุ่งมาดในปรารถนา
โคมบนสรวงทอดแสง..แจ่มแจ้งตา
เมื่อห้วงอารมณ์นั้น..เริ่มสั่นรัว
เกลียวคลื่นน้อยวนวิ่ง...แอบอิงฝั่ง
เมื่อเปล่งปลั่งนวลแก้ม..ดั่งแย้มยั่ว
ระลอกคลื่นลมหวน..ก็ม้วนตัว
เข้าพันพัวสายตา...ไม่ล้าเลย
จันทร์บนสรวงดวงใหญ่...แจ้งใจอยู่
และอารมณ์รับรู้..ฤๅอยู่เฉย
คลื่นทะเลเห่นำ...ลมรำเพย
คอยยั่วเย้ยปรารถนา...และอาวรณ์
โลกเมื่อยังอบร่ำด้วยคำ...หวาน
ย่อมส่งผ่านแปรเปลี่ยน...ให้เวียนว่อน
ละคาบกาลผ่านล่วง...ทุกช่วงตอน-
ก็แทรกซ้อนรูปจริตในจิตคน
แสงไฟสาดขนาดหมึกยังคึกคัก
อบด้วยรักกอดกันนับพันหน
ว่ายลอยล่องไล้คลื่นที่ไหลวน
ที่อึงอลใจชาย...ก็คล้ายกัน
เสียงเครื่องยนต์แผดเผาเร้า-เร่งเสียง
ผ่านสำเนียงเรียงระเร้าเข้ารับขวัญ
ปลาหมึกน้อยกลอยใจ ฤๅรู้ทัน-
โดนกีดกั้นแอบอวนจวนทรมา
ดังใจเราเฝ้าตกปลา ฤา กล้าหาญ
คือหอมหวานคลายคลี่..คอยรี่หา
แทรกจักขุวิญญาณ..ตอบมารยา
แต่ละคราแต่ละครั้ง...สุดรั้งลง
คิดคาดหวังคลั่งไคล้ให้คิดครวญ
ทุกเสี้ยวส่วนซอกหลืบ..คอยสืบส่ง
เจ้าปลาใหญ่ไหนน้อยคอยดำรง-
เป็นจำนงอยู่ล้อ..ให้ต่อกร
ค่ำนี้
ลมทะเลยังเห่กล่อม
ใจแหนหอมหวานอยู่...ฤๅรู้ถอน
เสียงคลื่นถั่ง..ลมร่ำ..และคำวอน-
คล้ายดั่งอ้อนคลออยู่...ไม่รู้ลา
เช้านี้...ลมทะเลโลมเห่น้ำ
เมื่อดื่มด่ำด้วยโฉมงามที่ถามหา
ปลาทูน้อยสร้อยเศร้ายังคา
อินทรีเอย ปรารถนา..ย่อมคาใจ
เกมส์ตกปลาพ้นผ่านไปนานแล้ว
ฟ้าผ่องแผ้ว...ล่มล่อง...คนผ่องใส
ลอยทุ่นโฟมเหมือนว่าจะหาใคร-
เผยอ่อนไหวอ่อนหวาน...หันด้านมา
ท่ามกลางเสียงหลากหลายที่รายรอบ
เนตรตื่นตอบความหมาย..เหลือบชายหา
เงียบในทรวงฉับพลัน...เมื่อพลันตา-
สบ..รอยยิ้มเพื่อนตกปลาด้วยไมตรี