หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

หลวงพ่อเกษม เขมโก เกิดเมื่อวันที่ 28 พฤศจิกายน 2455 ตรงกับวันพุธ เดือนยี่ (เหนือ) ปีชวด ร.ศ. 131 เป็นบุตรใน เจ้าน้อยหนู ณ ลำปาง (ภายหลังเปลี่ยนนามสกุลใหม่เป็น มณีอรุณ) รับราชการเป็นปลัดอำเภอ กับ เจ้าแม่บัวจ้อน ณ ลำปาง และเป็นราชปนัดดาในเจ้าบุญวาทย์วงษ์มานิต เจ้าหลวงผู้ครองนครลำปางองค์สุดท้ายเมื่อท่านอายุได้ 13 ปี ได้บรรพชาเป็นสามเณร ซึ่งเป็นการบรรพชาหน้าศพ (บวชหน้าไฟ) ของเจ้าอาวาสวัดป่าดั๊ว 7 วันได้ลาสิกขาและท่านได้บรรพชาเป็นสามเณรอีกครั้งเมื่ออายุ 15 ปีและจำวัดอยู่ที่วัดบุญยืน จังหวัดลำปาง ท่านได้ศึกษาด้านพระปรัยัติธรรมจนสามารถสอบนักธรรมชั้นโทได้ในปี พ.ศ. 2474 และได้อุปสมบทเป็นพระภิกษุในปี 2475 โดยมีพระธรรมจินดานายก เจ้าอาวาสวัดบุญวาทย์วิหาร อดีตเจ้าคณะจังหวัดลำปาง เป็นพระอุปัชฌาย์ ท่านได้รับฉายาว่า "เขมโก" แปลว่า ผู้มีธรรมอันเกษม โดยพระภิกษุ เจ้าเกษม เขมโก ได้ศึกษาภาษาบาลีที่สำนักวัดศรีล้อม ต่อมาได้ย้ายมาศึกษาแผนกนักธรรมที่สำนักวัดเชียงราย ครั้นปีพ.ศ. 2479 ท่านสามารถสอบได้นักธรรมชั้นเอก ท่านเรียนรู้ภาษาบาลีจนสามารถเขียนและแปลได้ รวมทั้งสามารถแปลเป็นภาษาบาลีได้เป็นอย่างดี แต่ท่านไม่ได้สอบเพื่อเอาวุฒิ ด้วยมิปราถนา จะเป็นพระสงฆ์ที่มียศฐาบรรดาศักดิ์ แต่กลับสนใจในด้านวิปัสสนากรรมฐาน และออกแสวงหาอาจารย์ที่เชี่ยวชาญในเรื่องวิปัสสนา จนกระทั่ง ท่านทราบข่าวว่ามีพระเกจิรูปหนึ่งมีชื่อเสียงในด้านวิปัสสนา คือ ครูบาแก่น สุมโน ท่านจึงฝากตัวเป็นศิษย์ ท่านได้ตามครูบาแก่น สุมโน จนมีความรู้ในเรื่องการกำหนดจิต และลมหายใจ ต่อมากลับมาจำพรรษาที่วัดบุญยืนตามเดิม ต่อมา เจ้าอธิการคำเหมย เจ้าอาวาสวัดบุญยืน มรณภาพลง ทางคณะสงฆ์ได้ประชุมกันเพื่อหาเจ้าอาวาสรูปใหม่และต่างลงความเห็นพ้องต้องกันเห็นควรว่า พระภิกษุ เจ้าเกษม เขมโก มีคุณสมบัติเหมาะสมกับตำแหน่งเจ้าอาวาส เมื่อท่านได้รับเลือกเป็นเจ้าอาวาสวัดบุญยืน ท่านก็ไม่ยินดียินร้าย ด้วยไม่ติดยึด และสนใจยศที่จะได้รับ มุ่งแต่จะทำวิปัสสนา กรรมฐาน แม้ว่าคณะสงฆ์ จะอ้อนวอนท่าน ดังนั้น ท่านจึงออกจากวัดบุญยืนไปที่ศาลาวังทานพร้อมเขียนข้อความลาออกจากการเป็นเจ้าอาวาสไว้ด้วย หลวงพ่อเกษม เขมโก เป็นพระสายวิปัสสนาธุระ ไม่ยึดติดแม้แต่สถานที่ ท่านได้ปฏิบัติธรรม ณ สุสานไตรลักษณ์ตลอดชนชีพ เป็นพระที่เป็นที่เคารพสักการะของคนในจังหวัดลำปางและทั่วประเทศ ท่านปฏิบัติศีลบริสุทธิ์ตามพระธรรมคำสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าโดยไม่ติดยึดในกิเลสทั้งปวง หลวงพ่อเกษม เขมโก มรณภาพ ณ ห้องไอซียู โรงพยาบาลลำปาง จังหวัดลำปาง เมื่อเวลา 19:40 น. ของวันจันทร์ที่ 15 มกราคม พ.ศ. 2539 ซึ่งตรงกับวันแรม 11 ค่ำ เดือน 2 ยังความอาลัยเศร้าโศกเสียใจมายังหมู่สานุศิษย์ทั่วประเทศ ส่วนสรีระของท่านนั้นก็ยังความอัศจรรย์ด้วยเนื่องจากไม่เน่าเปื่อยเหมือนอย่างสังขารทั่วไป ทั้งยังเขียนป้ายบอกผู้ที่มาเคารพสรีระ ท่านด้วยว่าให้พนมมือไหว้ที่หน้าอกเพียงครั้งเดียวแล้วไม่ต้องกราบแบบเบญจางคประดิษฐ์อย่างศพของพระเถระทั่วไปนับว่าท่าน นั้นถือสมถะเป็นอย่างมาก

พระองค์นี้ เป็นพระอวโลกิเตศวร ซึ่งคณะศิษย์ยานุศิษย์ ของหลวงพ่อได้จัดสร้างขึ้นเมื่อปี 2532 โดยจัดสร้างขึ้น สองแบบ
1.พระอวโลกิเตศวร เนื้องาแกะ จำนวน 50 องค์ ก้นปิดด้วย แผ่นปั๊มรูปหนู ซึ่งเป็นปีเกิดของหลวงพ่อ และได้ใช้ในการอุดพระกริ่งอวโลกิเตศวรเมื่อปี 2526 แกะโดยอาจารย์สวัสดิ์ หมูหิน ศิลปินล้านนา
2.พระรูปเหมือนหลวงพ่อเกษม เนื้องาแกะ จำนวน 50 องค์ ก้นปิดด้วย แผ่นปั๊มรูปหนู ซึ่งเป็นปีเกิดของหลวงพ่อ และได้ใช้ในการอุดพระกริ่งอวโลกิเตศวรเมื่อปี 2532 แกะโดยอาจารย์สวัสดิ์ หมูหิน ศิลปินล้านนา
ภายในองค์พระ ทั้งสองแบบ บรรจุ มวลสาร ศักดิ์สิทธิ์ของหลวงพ่อ และได้ให้หลวงพ่อ มนต์ให้(ภาษาทางเหนือ น่าจะหมายถึง การอษิฐานจิต) ซึ่งน่าจะมีหมุนเวียนในหมู่คนสะสมน้อยมาก

องค์นี้ไม่ทราบเก๊แท้ครับ... เอามาลงไว้เพื่อเป็นความรู้ หากพบเจอจะได้รู้ว่าเป็นพระของหลวงพ่อเกษม เขมโก ตนบุญแห่งลำปาง ล้านนา แดนคนดี...

รูปหนูที่อุดก้นองค์พระครับ...
(ขอยืมภาพมาจากในเว็บครับ...ของผมเลี่ยมแล้วถ่ายไม่ได้...)