ภาพที่ 1 การขุดพบพระเนื้อดินดิบ กรุวัดชนะสงคราม กทม. นั้น เหตุที่พบพระกรุนี้ พระมหาเฉลิมชัย วัดชนะสงคราม ได้บันทึกคำบอกเล่าของพระวิมลกิจจารักษ์ (ศิริ อตฺตาราโม) ไว้ว่า เมื่อ พ.ศ.๒๔๙๖ ท่านเจ้าอาวาสวัดชนะสงครามในขณะนั้น คือ พระธรรมทัศนาธร (ทองสุก สุทสฺโส) ได้สั่งให้ไปดูสถานที่บริเวณหมู่เจดีย์น้อยใหญ่ ใกล้ศาลาชี (ปัจจุบันเป็นที่ตั้ง ร.ร.วัดชนะสงคราม) เพราะมีผู้มาแจ้งว่า มีคนร้ายลักขุดและพังทำลายพระเจดีย์ ท่านเจ้าอาวาสสั่งว่า หากพบว่ามีรอยขุดค้นจำพระเจดีย์เสียหาย พอที่จะขุดเอาได้ ก็ให้จัดการไปตามที่เห็นสมควร พระวิมลกิจจารักษ์ ซึ่งขณะนั้นมีสมณศักดิ์เป็นพระครูพิศิษฐ์วิหารการ จึงพร้อมด้วยพระสงฆ์สามเณรได้ไปตรวจดูสถานที่ พบว่าพระเจดีย์ถูกทุบขุดคุ้ยพังทำลายหลายแห่ง พวงมิจฉาชีพลักล้วงเอาของมีค่าที่บรรจุไว้ไปเกือบหมดสิ้น พระที่พวกเหล่าร้ายทิ้งหลงเหลืออยู่บ้าง มีพระกรุแบบวัดตะไกรหน้าครุฑ พระโคนสมอแบบอยุธยา พระทรงเทริด (พระงั่ง) ฯลฯ ยังมีพระเจดีย์องค์ใหญ่ซึ่งเป็นเจดีย์ประธานในที่นั้นยังไม่ถูกคนร้ายขุดคุ้ยทำลาย แต่เจดีย์องค์นี้ยอดหักแตกร้าวตลอดจากยอดลงมาถึงคอระฆัง บริเวณฐานก็ผุกกร่อนหลายแห่ง พิจารณาแล้วหากปล่อยไว้คนร้ายคงขุดทำลายเสียหายได้โดยง่าย ของมีค่าหากบรรจุไว้อาจถูกคนร้ายเอาไปเป็นสมบัติของมัน จึงพร้อมใจกันขุด โดยมีเจ้าหน้าที่ตำรวจชนะสงครามซึ่งได้รับแจ้งให้มาดูสถานที่คอยอำนวยความสะดวก กันไม่ให้คนภายนอกมาวุ่นวายกับการขุดพระเจดีย์ ผลปรากฏว่าขุดโดยไม่ต้องออกแรงมากมายนัก องค์พระเจดีย์ผุปูนหมดอายุร่วนหมดแล้ว ภายในองค์เจดีย์สร้างเป็นโพรงกลางองค์ถึงคอระฆัง ในนั้นบรรจุพระเครื่องดังปรากฏในภาพเป็นจำนวนมากเก็บลงใส่ปี๊บประมาณ ๘ ปี๊บ พบหลักฐานการสร้างและการบรรจุพระเครื่องชุดนี้คือ ไม้แกะสลักเป็นรูปพระสงฆ์ห่มดองคาดประคตอก นั่งสมาธิ ลงรัก ปิดทอง ใต้ฐานรูปแกะสลักนี้บรรจุพระธาตุพระอัครสาวกโมคคัลลาน์ ใบลานจารึกอักษาขอมเลอะเลือนผุกร่อนอ่านได้ไม่ชัดเจน พระทองคำแบบพระวัดตะไกรหน้าครุฑบ้างเล็กน้อย เจ้าหน้าที่กรมศิลปากรผู้ถูกเชิญมาดู ว่าเป็นพระที่สร้างขึ้นในสมัยรัชกาลที่ ๑ หนังสือพิมพ์ในสมัยนั้นลงข่าวเกรียวกราวติดต่อกันอยู่หลายวันและสันนิษฐานว่ากรมพระราชวังบวรมหาสุรสิงหนาทโปรดให้สร้างแล้วบรรจุไว้ ผู้เขียนได้พยายามสืบเสาะถามจากพระเถระและท่านผู้รู้อีกหลายท่านประกอบกับรูปทรงองค์พระเจดีย์ ตลอดกระทั่งหมู่เจดีย์ในบริเวณนั้น เห็นว่าเจดีย์ต่างๆ เป็นทรงแบบสมัยอยุธยา ความเก่าแก่ของวัสดุที่ใช้ก่อสร้างก็อยู่ในยุคเดียวกัน ทั้งวัดนี้เดิมก็เป็นวัดเล็กๆ ซึ่งเรียกกันว่า วัดกลางนา สร้างมาก่อนการสร้างกรุงรัตนโกสินทร์ ฉะนั้นพระกรุวัดชนะสงครามชุดนี้ต้องสร้างและบรรจุไว้ในสมัยรัชกาลที่ ๑ อย่างแน่นอน
คัดลอกมาจาก คุณไตรเทพ ไกรงู หนังสือพิมพ์ คม ชัด ลึก ครับ
ภาพที่ 2 พระพิมพ์ที่พบ เป็นคนละกรุกับ พระเนื้อผง ที่ทางวัดได้จัดสร้างบรรจุไว้ ในปี 2491 ซึ่งมีการนิมนต์ หลวงพ่อจาด หลวงพ่อจง มาร่วมเจริญพุทธมนต์ อะิษฐานจิต...พระกรุนี้ที่พบมากที่สุดจะเป็น พิมพ์ สมาธิซุ้มเถาวัลย์ และพิมพ์ปิดตา ซุ้มเถาวัลย์ ...
ภาพที่ 3 พระกรุนี้ ตามความเห็นของเกล้า...เกล้าคิดว่า เป็นพระเครื่องที่องค์พระบวรราชเจ้ามหาสรุสิงหนาท พระอุปราชวังหน้า (พระยาเสือ) เป็นผู้จัดสร้างขึ้น เพื่อเป็นพระราชกุศล ในคราวมีสงครามรบกับพม่า เพราะมีเกร็ดเล่าว่า องค์พระประธาน ในพระอุโบสถวัดชนะสงคราม พระพุทธนรสีห์ตรีโลกเชฏฐ์ มเหธิศักดิ์ ปูชนียะชยันตะโคดม บรมศาสดาอนาวรญาณ หรือเรียกกันว่า หลวงพ่อปู่ ภายในพระพุทธรูปมีฉลอง พระองค์ลายยันต์ของสมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาสุรสิงหนาท และเสื้อผ้ายันต์ของเหล่านายทัพนายกองทหารของพระองค์เมื่อคราวมีชัย ในการสงคราม ซึ่งสมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาสุรสิงหนาท โปรดเกล้าฯ ให้ช่างปั้นพระเอาปูนพอกไว้ด้วย ก่อนการบุดีบุกการนี้ทำให้ พระประธานองค์นี้มีขนาดใหญ่โตกว่าเดิมก่อนการปฏิสังขรณ์
ภาพที่ 4 พระเครื่องกรุนี้ มีประสพการณ์ เกิดขึ้นมากมายหลายประการ บ้างก็ถูกหวยร่ำรวย บ้างก็เกิดปาฏิหารย์ถูกยิงด้วยปืน ถูกฟัน ถูกแทงด้วยของมีคม ไม่เป็นบาดแผล และอื่นๆอีกมากมาย...จากรูปทรงแล้วน่าเชื่อว่า คงเป็นนายช่างหลวงที่แกะพิมพ์ตามสมัยนิยม (อยุธยาตอนปลาย รัตนโกสินทร์ตอนต้น) เป็นองค์พระที่มีฐานผ้าทิพย์...ไม่ว่าศิลป อายุการสร้าง ค่านิยม เป็นพระที่น่าสะสมเป็นสมบัติให้ลูกหลาน โดยที่ไม่รบกวนเงินในกระเป๋าของเรา(พันกว่าๆ) พิจารณาเอาครับพระเดชพระคุณ...
ภาพที่ 5 แบบนี้เกจิ หน้าวัดมหาธาตุ บอกไม่มี...จริงเท็จเกล้าไม่ทราบจริมๆ...
แก้ไข 17 ส.ค. 61, 10:50
1
) 