หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

            เวลากว่าสิบปีกับหนังสือโลกกว้างฯ กว่าร้อยเล่มที่ผมได้รับอภินันทนาการจาก บอกอ.
แน่นอนไม่มีเล่มไหนไม่ผ่านตา  เนื้อหาในเล่มบรรจุเมนูปรุงแต่งจากเนื้อปลาหลากหลายรสชาติทั้ง
จืดชืดและเผ็ดร้อน แต่เพียงไม่กี่ปีมานี้เองที่เจ้าสีทอง, กระมงพร้าว, เก๋าถ่าน ฯลฯ  ต่างเป็นเมนูจานเด็ด
ทยอยขึ้นปกโลกกว้าง อย่างไม่ขาดสาย  รสชาติของมันจัดจ้านบนปลายปากกาของนักตกปลาหลายท่าน
สุดแท้แต่เชฟจะปรุงแต่งให้มันมีรสเปรียวหวานมันเค็มอย่างไร ผมเหลือบมองเมนูแต่ละจานอย่าง
มิอาจปฏิเสธที่จะลิ้มรสมันสักครั้ง  หากสักวันมีโอกาส
            แล้ววันนั้นก็มาถึง  เราจะไปผจญภัยกลางทะเลกว้างค้นหาความสุขตามครรลองอย่างที่เพื่อน
นักตกปลาไขว่คว้าแสวงหา  ซึ่งต้องดั้นด้นไปไกลถึงต่างแดน ‘อาณาจักรพุกาม’
              ถ้าใครคิดการใหญ่จะไปบุกพม่า ขอเรียนว่ามีเรือเพียงไม่กี่ลำในละแวกนี้ให้เราเลือก
หนึ่งในนั้นคือยานลอยน้ำโอเชี่ยนวันระนอง มีนุสแปร์โรว์ฉลามร้ายแห่งเมืองระนองเป็นผู้กุมพังงา
และกุมชะตากรรมของเหล่านักรบพลัดถิ่น  ถ้าคุณอยากรู้ต้องตามไปดู 

                  ครูฉัตร (คุณฉัตรชัย อรุณกมล) เสือร้ายจากแดนใต้ ผู้มีประสบการณ์ในการบุกพม่ามากครั้งกว่าเพื่อน
(ไม่รู้แค้นอะไรกันนักกันหนา)  เป็นผู้รวบรวมเหล่านักรบพลัดถิ่นได้ถึง  9  จอมยุทธ์ เป็นขงเบ้งวางหมากการสู้รบในทริปนี้

                    เสือต้นมงกรอีสานใต้ มีอาวุธประจำตัวมากกว่าเพื่อน (46 กระบอก)  สงสัยจะรวบรวมเอาไว้จัดตั้งกองทัพปลดแอก
ทริปหน้าขนไปให้หมดคลัง  จะได้เอาไปบุกยึดพม่า  เขานัดเจอผมตอนตี  1  วันที่  22  เราอาศัยรถโฟร์วิลสีแดงคันนั้น
ตะบึ่งถึงนิวาสถานของเสือกบละแวกพหลโยธินตอนสายของวัน

                เสือกบ  (คุณณรงค์ศักดิ์  ลิ้มจีระจรัส) เสือพูมานักเรียนนอกจาก USA. ทำหน้าที่สารถีต่อจากเสือต้นแวะรับเสืออ้วน
(คุณอธิปัตย์  สิงห์ทอง) เจ้าของสวนมะนาวเปรี้ยว นัดพบกันที่เพชรบุรี  ส่วนเสือต้นย้ายวิกไปขึ้นรถตู้มหาภัยของเสือป้อ (คุณวินัย  ชีวพงศ์ชัย) 

โดยมีเสธชัย (นาวาอากาศเอกชัยสม  ร่มโพธิ์ทอง)  เสือติดปีกนักรบตัวจริงเป็นผู้ร่วมทาง 

                  อีกครั้งที่บ้านกุยบุรีสะกิดต่อมความจำให้หวนคิดถึงเมื่อครั้งเป็นล่ามให้คุณคริสสำรวจน้ำมันในอ่าวไทย
  เราอยู่กันสองคนบนเขาสามร้อยยอดกว่าเดือน  วันนั้นคุณคริสให้ผมไปเอาเงินกับนายที่กรุงเทพฯ  ระหว่างทางลงเขา
  พบพราน  3  คนกำลังชำแหละเลียงผาอยู่  จึงขอแบ่งซื้อเนื้อ  2  กิโลกรัม (กก.ละ  10  บาท)  แล้วให้ค่าแรงอีก  20  บาท
ช่วยเอาขึ้นเขาไปให้คุณคริส  เขามีตู้เย็นหลังเล็ก  เอาไว้แช่เบียร์, น้ำ, เนื้อ ตอนผมกลับจากกรุงเทพฯ  เขากินเนื้อเลียงผาจนหมด
โดยเข้าใจว่าเนื้อวัว  ผมลงมาถึงตีนเขาก็เย็นแล้ว  จึงเร่งเดินทางเพื่อไปให้ถึงหมู่บ้านดอนยายหนูก่อนมืดค่ำ  ออกจากตีนเขาไม่ถึงชั่วโมง
  น้ำทะเลหนุนขึ้นเรื่อย ๆ จนเลยหัวเข่า  มองไปทางไหนก็มีแต่น้ำ  พระอาทิตย์ตกน้ำไปแล้ว  แต่ท้องฟ้ายังสว่างอยู่  รีบปีนขึ้นต้นโกงกาง
ซึ่งขึ้นห่าง ๆ กัน  พยายามมองหาเรือ...คืนนี้คงต้องเป็นลิงหลับบนต้นไม้แน่ ๆ ...ไม่นานก็พบเรือกู้ลอบปูลำหนึ่งกรรเชียงอยู่ไกล ๆ
รีบโดดน้ำจ้ำไปหาโวกเวกตะโกนเรียกจนเรือหันหัวมาก็ใจชื้น

                  คืนนั้นนอนที่บ้านลูกหาบที่คุ้นกัน  คุยไปคุยมาจะยืมปืนลูกซองขึ้นเขาโดยจะเอาลูกปืนลูกซอง  1  กล่องเป็นค่าตอบแทน
  ร้านปืนแถวหลังวังบูรพาแนะนำให้เอาลูกอีเล่ย์เบอร์ 1  ซึ่งจะใช้ยิงไก่ยิงค่างได้ เลยซื้อ  2  กล่อง  ผมมาจากกรุงเทพฯ
ถึงหมู่บ้านดอนยายหนูเอาเมื่อบ่ายแก่แล้ว  ได้ปืนมาแล้วก็ได้ลูกหาบอีกคนพายเรือไปส่งที่ตีนเขา  ระหว่างทางพบนกกระยาง
เกาะบนต้นโกงกางในระยะกระสุน บอกลูกหาบจะขอทดสอบปืน  นายท้ายขัดเรือชิดต้นโกงกางมือเกาะต้นไม้ประคองให้เรือนิ่ง
ผมบิดหางปลาหักลำกล้องใส่ลูกปืนขึ้นนกนั่งคุกเข่าขวางเรือเร็งยิงเจ้ากระยางขาว  พอศูนย์ทาบเป้านิ้วเหนี่ยวไกรนกสับแฉะ
  ปืนก็ลั่นตูม !!!  ยังไม่ทันสิ้นเสียงกัมปนาทหมดควันปืนเจ้าพานท้ายก็ถีบผมหงายหลังตกน้ำ ปืนกระเด็นไปอีกทาง
นกก็ไม่ได้ดีที่เรือไม่คว่ำ  นั่นเป็นประสบการณ์ยิงปืนลูกซองครั้งแรกในชีวิต

                  กลับเข้าเรื่องตกปลาดีกว่ามีเวลาวันหน้าค่อยเล่าต่อ  ที่บ้านเตี่ย (นักรบน้ำเค็มฉลามถอดเขี้ยว)  เหล่าขุนศึกชุมนุม
ตั้งวงเฮฮาปาร์ตี้กันครบหน้า  เสือคุด (คุณพนาสันธ์  เอ้งฉ้วน)  เสือซุ่มจากนครฯ  เสือหนิง เสือเหลืองจากมาเลเซีย
เมื่อเหล่าขุนศึกมากันพร้อมหน้า  การวางแผน (ชั่วร้าย) ก็ง่ายขึ้น
                เช้าวันที่ 23 หลังเคารพธงชาติ  ตอมอไทยตรวจเอกสารปล่อยเรือออกจากท่าเข้าพม่าทำวีซ่าอีกที
ทีนี้ก็ถึงเวลาหรรษาลัลล้าเข้าพม่าขุดทอง  โอเชี่ยนวันออกจากพม่าราวเที่ยง  ท้ายเรือถูกยึดครองโดยเสือต้น,
เสือฉัตร,  เสือปอส่วนเสือเต็กถูกวางตัวให้อยู่หัวเรือ  ถัดกันเป็นเสือกบกับเสือหนิง  มีเสธชัย, เสือคุด, กับเสืออ้วน
เป็นพวกเสือจิ๊กเร่ร่อน  ไม่มีฐานที่มั่นที่แนนอน อยากจิ๊กตรงไหนก็ตามกันไปลงจิ๊กกราบนั้น เหล่าเสือปลาประกอบรอกกันขะมักเขม้นทั้งหน้าเรือท้ายเรือ

                    “ขยันกันจริง  ตกจริงขอให้ได้อย่างนี้ซิน่า”
เสือปอเปรยขึ้นขณะสำรวจเพื่อน ๆ รอบเรือ
ตอนที่รุกขึ้นมาเปิดหม่านหน้าต่าง พระอาทิตย์ตกน้ำไปแล้ว ผ่านไปครึ่งวันเรือแจวยังไม่พ้นเกาะ  โส้ยข้าวเย็นแล้วล้มตัวลงงีบต่ออีกครึ่งคืน
“อีก  3  ไมล์ถึงหมาย!”
เสือฉัตรเปิดประตูห้องแอร์ปลุกเหล่าทหารกล้าให้เตรียมพร้อม รีบลุกขึ้นประกอบเจ้า Seaborg 750 MT
กับแท่นที่แคมเรือ  แล้วมุดเข้าห้องกัปตันสังเกตการณ์หน้าจอซาว์เดอร์  น้ำลึกเฉียดสามร้อยเมตรแล้วจู่ ๆ
เหลือไม่ถึงร้อยเมตรแน่นอนยานลอยน้ำโอเชี่ยนวันต้องลอยลำอยู่บนภูใต้น้ำ

                    สมอยังไม่ทันลงโรสแบงค์  เสือฉัตรชิงหย่อนจิ๊กซิวเจ้าหางแข็งขึ้นเรือ  หุ้นขึ้นทันที  เสธชัย ,เสือคุด,  เสือหนิง,
กับเสืออ้วนลงจิ๊กกันใหญ่  ใครใคร่จิ๊กๆ  ใครลงรอกไฟฟ้าลง แท่งเหล็ก  2  กก.ที่ความลึกกว่าร้อยเมตร (อ่านจากตัวรอก)
  ถ้าไม่ใช่รอกไฟฟ้าก็ไม่ไหวครับเพ่  ทั้งกลางน้ำหน้าดินถูกข้าศึกบุกถล่มรอบเรือ  ตาแดง, ปากกว้าง, กะพงเขียว, เยโร่ฟิล

                  “เฮีย ๆ ดูนี่เด่”
                  เสืออ้วนเพื่อนต่างวัยสะกิดให้ดูผลงาน  ตาแดงตัวนั้นไม่ต่ำกว่า  3  กิโลกรัมถูกงับขาดครึ่งตัวเนื้อห้อยรุ่งริ่งยังดิ้นทุรนทุราย
เสือฉัตรใช้เบ็ดราว  7  กิ่งปลากินทีหิ้วเป็นพวง
ราวตี  4  ปลากินห่างตัว  คลื่นลมแรงขึ้นผมเข้านอนดีกว่า
“ปลากินมั๊ยนิ”  เสือคุดละเมอถาม
“ไอ้หลามเข้า ปลาไม่กินเลยเป็นชั่วโมงแล้ว”
  ตอบเสือคุดทั้งที่หลับตา
24 – 2 – 54
เช้าสดใสวันใหม่  ทอรลลิ่งหาปลาโอบนโรสแบงค์  ได้กะพงเขียว  ปลาโอหลุดไปหลายตัว 

                  10  โมงกว่าเราก็ถึงหมายเก๋าถ่าน  น้ำลึก 300  ม.  ผมเสียแท่งเหล็ก  2  กิโล  2  แท่ง  ตอนนั้นบ่ายโมงกว่ากำลัง
เปลี่ยนเหยื่อชิ้นใหม่ น้ากบหิ้วไอ้เก๋าถ่านขึ้นเรืออารามจะไปแสดงความยินดี  ขาไปสะดุดสาย PE บังเอิญสายไปพันปลายไกด์ ๆ หักทันที
  ต้องเปลี่ยนคันเพนน์อินเตอร์  30  ปอนด์  ลงสนามรบแทนคัน  ชิมาโน80 – 300
บ่ายแก่นุสแปโรว์ย้ายหมายใหม่  ลงสมอแล้วผมเสียแท่งเหล็กอีก  2  กิโลกรัม  ปลากินห่างตัว  ฉลามนุสั่งถอนสมอแต่ติดหินเอา
ไม่ขึ้นเสียเวลาอยู่นานจนลูกน้องต้องตั้งสำหรับที่หัวเรือ สมอถึงยอมขยับตัวขึ้นเรือ...แปลก? 

                  สมอลงน้ำอีกทีเวลา  3  ทุ่มกว่าระดับน้ำ  80  เมตรน่าจะเป็นภูอีกลูก  มีแต่ปลาเล็กติดเบ็ด  ตอนตี  1  กว่าเอาขวดเปล่า
ไปท้ายเรือกรอกน้ำได้  2  ขวด  เสือกบตะโกนว่ารอกไฟฟ้าตกน้ำ  กลับมาที่ฐานรอกไฟฟ้า Seaborg 750 MT  พร้อมแท่นมีแผ่นไม้อัด
ประกบกับแคมเรือกันไม่ให้แคมเป็นรอยหายไปทั้งหมด  เซ็ง  เข้านอนดีกว่า  ตี  4  เสือป้อเปิดประตูห้องแอร์ปลุกเหล่าจอมยุทธ์
ให้ลุกขึ้นมาสัปยุทธ์  จำได้ว่า  เสธชัย  เสือคุด  เสือฉัตรลุกตามกันออกไป
                สายแล้ว  เห็นเสือป้อนอนอยู่ข้าง ๆ ลุกไปถามไต๋ๆบอกอีก  15  นาทีถึงหมาย  รีบเอาเจ้ามิย่า  500  ติดบนคันซีฮอล์ค  40 – 80
ของเสือป้อแก้ขัดไปก่อน(ขอขอบคุณเสือป้ออีกครั้งครับ)  ย้ายฐานไปอยู่กลางลำเรือ
              ลงเหยื่อถึงพื้นไม่พอ  2  ไฟแดงปลายคันก็กระดิ๊ก  วินซ์ขึ้นมาเป็นเก๋าลูกหมูกระโดน  2  กิโลกว่า  เอาแล้วโว้ยไข่เหยี่ยมม้าแตกแล้ว
ถึงจะใบเล็กก็ยังดี  นุสแปร์โรว์ขยับเรือใหม่ (ไม่ทิ้งสมอ)  เสือกบอยู่หน้า เสือต้นอยู่ท้ายติดหินทั้งคู่ 

                  ที่ใต้บาดาล ขณะนั้นเจ้าหมูอ้วนขยับเหงือกสะบัดครีบเอกเขนกอยู่บนที่นอน  หล่อนเห็นอะไรแว๊ป ๆ สีส้ม ๆ
ผ่านหน้าตกตุ๊บจนฝุ่นโคลนฟุ้ง  เนื้อปลาโอชิ้นนั้นลอยพลิ้วอยู่ตรงหน้า  อาหารมือเช้าลอยยั่วน้ำลาย  หล่อนขยับตัวอย่างขี้เกียจ
ตรงเข้างับชิ้นเนื้อปลาโอแสนโอชะ  อาหารมือนั้นน่าจะมียาพิษหล่อนรู้สึกมึนตื้อ ๆ และไม่รู้สึกตัวอีกเลย
              ที่แคมเรือ คันซีฮอล์คโค้งลงอย่างมีนัย คนเฝ้าคันใช้ปลายนิ้วชี้จิ้มที่ปุ่มสวิทช์  นางมิย่าส่งเสียงแต๊ก ๆๆๆๆๆๆ ตลอดเวลา
หลายคนมายืนมุงดูปลายคันมีดีดขึ้นลงเป็นครั้งคราว นานหลายนานมีฟองอากาศลูกใหญ่  3 – 4  ลูกลอยขึ้นผิวน้ำหลังจากนั้น
แม่หมูกระโดนตัวใหญ่ก็ลอยตามหลังฟองอากาศขึ้นมา หล่อนมีน้ำหนักถึง 11 กก.

                ขณะที่เสือหนิงจัดการกับนางปีศาจ ทางท้ายเรือหิ้วแต่สีทอง  ฉลามนุขยับเรืออีก 2 – 3  ครั้ง  เสือเต็กได้เก๋าถ่านรองบิ๊กอีกตัว
อีกไม้ของเสือต้นได้เก๋าถ่านใหญ่สุด  12  กก.  สีทอง, อุจาระแตก, กับเงินดำยังเป็นคู่ต่อกรที่ไม่ยอมถอยหนี ขณะที่เสือคุดอาศัยจักรพรรดิสีทอง
(16 S)ปั๊มเจ้าลูกหมูกระโดนไซส์งามอย่างน่าเหนื่อยแทน  ตอนนั้นปลายคันเบ็ดของเสือเต็กกระดิกเบา ๆ ส่งซิกให้รู้ว่าปลาเล็กติดเบ็ดแต่รออีกหน่อย 
พอคันโค้งกระตุกหนักขึ้นใช่เลยไม่ต่ำกว่า  2 ตัวแน่ ๆ  คันโค้งแบบมีขึ้นมีลงนึกว่าไอ้เก๋าพอเจ้าเงินดำโผล่ขึ้นมามีน้าหลามไซส์สวยติดตามมาด้วย
นุสแปร์โรว์กำลังจะตัดสาย น้าหลามดิ้นทีเดียวสายชิ่งขาดลากเอาตะกั่ว  2  โลกว่ากับอาหารสำรองไปด้วย

                        บ่ายแก่แล้วอีกครั้งที่ปลายคันซีฮอล์คโค้งวูบลง ผมกดวินซ์สวนทันที แต่เจ้าตัวใต้น้ำดึงโน้มคันโค้งลงแข็งขืน
ไม่ยอมลูกเดียว เนื่องจากเบรคแน่เกินไป สาย PE 10 BLACK SENSOR ของ Daiwa ถูกกระชากไม่กี่ครั้งก็ขาดตรงรอยต่อกับสาย
Shock Leader YGK 170 Lbs ทิ้งความค้างคาใจจนเดี๋ยวนี้ ที่น้ำลึก 300 ร้อยกว่าเมตร  กดวินซ์แต่ละทีมีลุ้นตรงที่มันจะขึ้นมาไม้ละกี่ตัว
                        ก่อนแสงสุดท้ายของวัน ฉลามนุย้ายเรืออีกครั้งไปทิ้งสมออีกทีตอน  2  ทุ่ม  เสธชัยพาลิ้วล้อ  เสืออ้วน, เสือหนิง,
เสือคุด  จิ๊กกันเมามัน  ตาแดงเยลโลฟิล  ไซส์  2 - 3 กระดกคันกันมันหยด  หน้าดินกินมั่งไม่กินมั่ง  6  ทุ่มกว่าแล้วขอนอนดีกว่า
พบเสือหลายคนนอนคว่ำนอนหงายอยู่บนเตียง

                  ตื่นตีสี่พบเสือป้อ, เสือหนิงอยู่ท้ายเรือได้แดงเขี้ยวหลายตัว  รีบลงเม็ดได้อุจาระแตกตัวเดียว  ฝนก็โปรยปรายลงมาและ
ไม่มีทีท่าจะหยุดเลยพากันขึ้นนอน ทอลลิ่งอรุณสุดท้ายของทริปได้ทูน่า  2 – 3  ตัว ฉลามนุพาแวะอีกสองหมายอย่างเหงาหงอย
  จวบจนเที่ยงทิ้งสมอที่หมายสีทอง เสือเต็ก เสือหนิงอยู่ถัดกันล่อแต่ขี้แตกกับเงินดำ  มีสีทองแจมบ้างก็ช่วงเย็นแล้ว
  เหล็กถ่วงชุดสุดท้าย  2 .3  กก.  จาก  37  กก. ของเสือเต็กพอตกถึงพื้นสายก็เบาวิว  เข้าใจว่าโดนน้าหลามสอยรวบทั้งชิ้นปลาและเอ็น

                  ท้ายเรือ  เสือต้น เสือฉัตร  เสือป้อกดวินซ์แต่ละทีมีเฮ  สีทองเสียส่วนใหญ่  แล้วสีทอง  16  กก.โทรฟี่ตัวใหญ่สุด
ของทริปตกได้ด้วยคันเสือฉัตร  หลังอาทิตย์ตกน้ำไปแล้วก็ถึงคิวของเหล่าเสือจิ๊ก  เสธชัย เสือคุด  เสือหนิง  เสืออ้วน  เสือกบ
ปฏิบัติการจิ๊กเยลโลฟิล  หางแข็งได้  4  เข่ง  โดยเฉพาะเสธชัย  หมานกว่าเพื่อน  ชั่วโมงสุดท้ายของ
ทริปราว  3  ทุ่มเสือเต็กจิ๊กได้หางแข็ง  2 – 3  ตัวก่อเวลาของทริปจะหมดลง

                ดึกมากแล้วถนนซอยเส้นนั้น คราคร่ำไปด้วยผีเสื้อราตรีวัยอ่อนส่งสำเนียงที่แม้แต่คนพื้นเมืองก็ยังไม่เข้าใจความหมาย
นายพรานหนึ่งในหลายคนเงื้อมสวิงเตรียมตะบบผีเสื้อปีกอ่อนตัวที่อยู่ห่างเพื่อน หล่อนเขอะเขินและเหนียมอายแลเพื่อนวัยเดียวกัน
กำลังบินตอมนายพรานคนนั้นทีคนนี้ทีอย่างที่หล่อนเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไม?
              “ตัวนั้นเพิ่มต้อนมาได้  เมื่อเช้านี้เอง”
              ผีเสื้อปีกแข็งที่เป็นจ่าฝูงเปรยขึ้น แต่สวิงในมือพรานคนนั้นครอบลงไปที่ผีเสื้อตัวนั้นแล้ว...คงอีกไม่กี่ราตรีผีเสือหัดบินตัวนี้ก็คง
ไม่ต่างจากเพื่อนของหล่อนที่คุ้นเคยและชาชินกับสังคมในซอกซอยเส้นนั้น
            “ ทานข้าวต้มได้แล้วครับ!”
              สิ้นเสียงคนก็มีเสียงประตูห้องแอร์ถูกปิด  กำลังฝันหวานอยู่ดันปลุกได้ ผมมองลอดหน้าต่างเห็นเงาเกาะดำ ๆ อยู่ไกล ๆ
                                                                                                ขอขอบคุณทุกท่านที่ตามชมครับ
                                                                                                                สวัสดีครับผม