หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

“แม่โกหกฉัน 8 ครั้งในชีวิต...”

1.    เรื่องเริ่มต้นเมื่อฉันเป็นเด็กๆ ฉันเกิดในครอบครัวที่ยากจน ครอบครัวของเราจนมากจนต้องอดข้าวบ่อยๆเมื่อใหร่ก็ตามเมื่อถึงเวลากินข้าว...แม่จะแบ่งข้าวมาให้ฉันเพิ่มขึ้นอีกพร้อมกับพูดว่า “ลูกต้องกินข้าวเพิ่มขึ้นนะส่วนแม่ไม่ค่อยหิว” นี่เป็นครั้งแรกที่แม่โกหกฉัน

2.    เมื่อฉันเติบโตขึ้นแม่เพียรหาเวลาว่างไปตกปลาในแม่น้ำเพื่อว่าฉันจะได้กินอาหารที่มีประโยชน์ต่อการเจริญเติบโตของฉัน แม่ต้มปลาที่ตกมาได้ทำเป็นซุปให้ฉันก่อนในขณะที่ฉันกินซุปต้มปลา..แม่จะนั่งข้างๆฉันแทะกินเศษปลาที่ติดอยู่ตามก้างปลาหลังจากที่ฉันกินเนื้อปลาไปแล้ว ฉันรู้สึกตื้นตันใจมาก..ฉันพยายามแบ่งเนื้อปลาให้แม่แต่แม่ปฎิเสธทันควันพร้อมกับกล่าวว่า “ลูกกินก่อนเถอะ..แม่ไม่ค่อยชอบกินเนื้อปลา” นี่เป็นครั้งที่ 2 ที่แม่โกหกฉัน

3.    เมื่อฉันเรียนอยู่ชั้นมัธยมเราต้องใช้เงินเพิ่มขึ้นแม่ต้องหารายได้พิเศษด้วยการรับงานเล็กๆน้อยๆจากโรงงานมาทำที่บ้าน บางครั้งฉันตื่นขึ้นมาตอนตี1 ตี2 ฉันยังเห็นแม่ทำงานอยู่ “แม่ครับ..นอนเถอะครับมันดึกมากแล้วพรุ่งนี้แม่ต้องไปทำงานอีก” แม่ยิ้มแล้วพูดกับฉันว่า “ลูกนอนต่อก่อนนะ..แม่ยังไม่เหนื่อยนอนไม่หลับ”  นี่เป็นครั้งที่ 3 ที่แม่โกหกฉัน

4.    เมื่อตอนใกล้จบมัธยมฉันต้องสอบเป็นวันสุดท้าย แม่อุตส่าห์หยุดงานไปเป็นเพื่อนและเพื่อให้กำลังใจให้ฉัน มันเป็นวันที่แดดร้อนมากๆ แม่ต้องทนรอฉันอยู่หลายชม. เมื่อฉันทำข้อสอบเสร็จ..รีบออกมาหาแม่ เห็นแม่ฉันมีเหงื่อออกท่วมตัว..แต่ท่านกลับรินน้ำเย็นที่เตรียมมาให้ฉันดื่ม ฉันเห็นแม่รู้สึกเหนื่อยและร้อนจึงขอให้แม่ดื่มน้ำก่อนแม่พูดขึ้นว่า “ลูกดื่มเถอะ..แม่ยังไม่กระหายน้ำ” นี่เป็นครั้งที่ 4 ที่แม่โกหกฉัน

5.    หลังจากทีพ่อฉันล้มป่วยและเสียชีวิตคุณแม่ที่น่าสงสารต้องทำงานหนักขึ้นเพื่อหารายได้มาจุนเจือครอบครัว แต่ยังไม่ค่อยเพียงพอ ไม่ว่าแม่จะพยายามมากเพียงไร คุณลุงที่อยู่ข้างๆบ้าน ท่านเป็นคนดีพยายามมาช่วยเหลือครอบครัวเราเสมอ เช่น ซ่อมแซมบ้านที่ผุพัง ฯลฯ เพื่อนบ้านเห็นครอบครัวลำบากมากก็แนะนำให้แม่แต่งงานใหม่ แต่แม่ยืนกรานไม่เห็นด้วย แม่พูดกับฉันว่า “แม่มีลูกอยู่ทั้งคน..แม่ไม่ต้องการความรักอีก” นี่เป็นครั้งที่ 5 ที่แม่โกหกฉัน

6.    ในที่สุดฉันก็เรียนจบและมีงานทำ ฉันอยากให้แม่ซึ่งตรากตรำทำงานหนักมาตลอดได้พักผ่อนบ้าง แต่แม่ไม่ยอม..กลับไปตลาดทุกเช้าขายผักที่หามาได้เพื่อเลี้ยงชีพทั้งๆที่ฉันพยายามส่งเงินมาให้แม่ (ฉันต้องไปทำงานในเมืองที่ห่างไกล) แม่ไม่ค่อยยอมรับเงินฉัน..บางครั้งยังส่งเงินกลับคืนมาให้ฉันอีก แม่พูดกับฉันว่า “แม่มีเงินพอใช้แล้ว..ลูกควรเก็บเงินไว้สร้างฐานะ” นี่เป็นครั้งที่ 6 ที่แม่โกหกฉัน

7.    เพื่ออนาคตที่ก้าวหน้า..ฉันตัดสินใจเรียนต่อปริญญาโทด้วยทุนของมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงในอเมริกา เมื่อฉันเรียนจบก็ได้งานทำที่นั่น และมีเงินเดือนค่อนข้างสูง เมื่อไปทำงานได้สักพัก ฉันอยากให้แม่มาอยู่กับฉันที่อเมริกา เพื่อว่าแม่จะหยุดทำงาน..พักผ่อนให้สบายในบั้นปลายชึวิต แต่แม่ไม่อยากรบกวนฉัน..แม่บอกฉันว่า “ แม่ไม่คุ้นกับชีวิตต่างแดน นี่เป็นครั้งที่ 7 ที่แม่โกหกฉัน

8.    เมื่อแม่แก่ตัวลงเรื่อยๆ..ในที่สุดแม่ก็เป็นมะเร็งและต้องเข้ารับการผ่าตัดที่โรงพยาบาล ฉันลางานแล้วรีบบินมาหาแม่สุดที่รักทันที แม่ฉันนอนพักฟื้นอยู่บนเตียง เมื่อฉันไปถึง น้ำตาฉันไหลอาบแก้มเมื่อเห็นแม่ซึ่งผ่ายผอมและดูทรุดโทรมลงอย่างมาก แม่ดีใจมากที่เห็นฉัน..พยายามยิ้มอย่างสดชื่นด้วยความยากลำบาก ฉันรู้ดีว่าแม่ได้ฝืนความเจ็บปวดรวดร้าวอย่างสุดฝืนจากโรคมะเร็งร้ายที่ลามไปทั่วทั้งตัว ฉันโอบกอดแม่พร้อมกับร้องไห้ด้วยความสงสาร หัวใจผมในขณะนั้นเศร้าหมองและเจ็บปวดอย่างที่สุดแม่พยายามปลอบฉันด้วยเสียงที่แหบพร่าและสั่นเครือว่า “ลูกรักของแม่..เห็นหน้าลูกแม่ก็ไม่รู้สึกเจ็บแล้ว” นี่เป็นครั้งที่ 8 และครั้งสุดท้ายที่แม่โกหกฉัน แม่ที่ฉันรักและบูชามาตลอดชีวิตได้ปิดตาลงและจากฉันไปอย่างไม่มีวันกลับ หลังจากที่เธอกล่าวคำโกหกครั้งที่ 8 จบลง...