หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

เวลาผ่านไปแล้ว ผ่านไปเล่า เดี๋ยวมืด เดี๋ยวสว่าง  เดี๋ยวหิว เดี๋ยวเหนื่อย ต่างๆนาๆ นี่เราติดอยู่กับอะไรกันนี้ เรามาอยู่ตรงนี้เพื่ออะไรกัน เหนื่อยเพื่ออะไรกัน ในเมื่อถึงเวลาเราต้องไป เราจะอยู่ได้อีกซักกี่ครั้งที่ดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้าเล่า บางครั้งรู้สึกน้อยใจว่าทำไมสิ่งที่ส่งเรามาที่นี่ ไม่เหลือความทรงจำมาบ้างเลย แต่ก็ดีแล้วหรืออาจเพราะว่าความทรงจำนั้นเราไม่อยากจำ ตอนนี้คงเหลื่อแต่จิตสำนึกเท่านั้นเอง  แม้บางครั้งใจกับกายยังไม่ตรงกันเลยกายจะเอาอย่างนั้น  ใจจะเอาอย่างนี้ นี่หรือท่เรียกว่าเรา แหมม่มันชั่งน่าขันยิ่งนัก  ทุกวันนี้โลกเปลี่ยนไปมาก สับสน เยอะขึ้น ภาพเก่าๆหายไป สายลมที่เคยอบอุ่นกลับกลายเป็นไอร้อน สิ่งที่เรียกว่ามนุษย์ หรือก็เห็นแก่ตัวกันมากขึ้น ยิ่งคิดยิ่งเหนื่อยยิ่งตลก ความจริงพระพุทธองค์สอนว่าอย่าไปคิดเรื่องที่ยังมาไม่ถึง และอดีต ให้อยู่กับปจุจบัน ใครก็รู้กัน  แต่จะมีซักกี่คนที่ทำได้