



นั่นแหละครับน้าคือหัวใจสำคัญ หากหัวใจไร้ซึ่งกิเลสและตัณหาแล้ว ร่างกายก็จะพบแต่ความสุขครับ ขอบคุณที่มาแบ่งปันครับ
เ

ผมอำเล่นครับ สุรินเหลา รือสุรินหลาว มันเป็นแค่คำลงท้ายเสียงพูดเฉยๆครับ เหมือน ระยองฮิไง



จัดไปครับ กลับบ้านผมก็จะพยายามหาสิ่งดีๆ มาแบ่งปันกันชม รูปอาจจะไม่สวย เพราะถ่ายด้วยมือถือราคาถูก แต่รับรองเรื่องราวที่จะเล่าประเมินค่าไม่ได้แน่นอนครับ ขอบคุณที่รับชมครับน้า

ขอลาด้วยภาพนี้น่ะครับ คุณตาของผมเอง ตอนนี้อายุจะ90แล้ว ร่างกายยังแข็งแรงดี ไม่มีโรคาพยาธิเดินหลังตรงดิ่งเลย หลานชายกลับบ้านแต่ละทีก็ดีอกดีใจ ลูกหลานมาหา หัวใจก็กระชุ่มกระชวยเห็นหลานๆไม่ลืมรากเง้าของตัวเอง รู้ตัวเองมาจากไหน ถึงจุดที่ยืนตอนนี้จะอยู่สูงหรือต่ำเพียงใด แต่สุดท้าย ที่ที่อบอุ่นและพร้อมจะรองรับเราในทุกๆสถานการณ์ ก็คือ "บ้าน" ของเรานี่เอง
หากผิดพลาดประการใด ก็ขออภัยน้าๆสยามฟิชชิงด้วยนะครับ
