สักพัก พี่ท่านเค้าก็มา พร้อมกับสายฝนโปรยปราย
เราส่งคุณนายผมขับรถกลับบ้านเสร็จ ก็พร้อมลุย
พี่ท่านก็ขับรถพาออกเดินทาง ฝ่าสายฝนที่ตกตลอดสาย
ถึงนครชัยศรีก็แวะปั้ม เพื่อเติมน้ำมัน พอเติมเสร็จ
พี่ท่านก็เปลี่ยนสถานะทันที่ จากคนขับ มาเป็นผู้โดยสารอย่างเฉียบพลัน
แล้วก็นั่งสบาย....เม้าส์คนนู้นที่ คนนั้นที่ ตลอดทางไม่มีเมื่อย
เหมือนเก็บกดมาแต่ชาติปางก่อน บ่นว่าอยู่บ้านโดนศรีภรรยาใช้งานซักผ้า ถูบ้าน ล้างห้องน้ำ สารพัดอย่างหนักหน่วง
แบบไม่กล้าที่จะมีปากเสียงด้วย
กลัวว่าถ้าไม่ทำตามคำสั่งประกาสิทธิ์ เดี๋ยวเสื้อผ้าข้าวของและอุปกรณ์ตกปลาของตัวเอง จะขยับออกมาอยู่นอกบริเวรบ้าน
จึงมาระบายกับผม
เฮ่อ....ไหนจะต้องขับรถให้นั่ง แถมรับปรับทุกข์ ไม่รู้กี่เรื่องต่อกี่เรื่อง
ก็บอกแล้วว่า การออกตกปลา บุหรี่และสุรา นารี อ่ะ ให้มันเบาๆหน่อย ก็ไม่ยอมเชื่อไม่ยอมฟัง
บอกให้เอาคนรักครอบครับแบบผม เป็นตัวอย่างดิ
แพร่ม....มานาน
ตัดมาถึงที่รอเรือข้ามฟากเลยก็แล้วกัน
นี่แหล่ะโฉมหน้า....ขี้เมาประจำหมู่บ้าน แถวๆกระทุ่มแบน
1
)
)
)
)
)