หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

Sustainable Fishing

อรุณสวัสดิ์ครับเฮียยัน [Subtitle: Good morning, Mr. Yeang.] 

Live bait fishing #1 

Live bait fishing #2 

Live bait fishing #3 

Live bait fishing #4 

ขณะที่ผมมองเข้าไปในเก๋งเรือ สิ่งที่ผมเห็นก็คือ ไต๋นอนเอกเขนกอ่านหนังสือตกปลาเพลินๆ แต่ทว่า...นักตกปลาสุภาพสตรีท่านนี้เป็นที่คุ้นหน้าคุ้นตาในแวดวงตกปลาเมืองไทยมากเลยใช่ไหมครับ [Subtitle: While I was laying my eyes sight into the cabin, what I saw was that the captain laid down nice and easy enjoy reading the fishing magazine. Well, this lady angler is so familiar in the Thailand fishing society very much, isn’t it?] 

พี่ยุทธยังยิ้มตอบรับ ให้กับการที่นักตกปลาสุภาพสตรีท่านนี้เป็นที่รู้จักคุ้นเคย ในแวดวงตกปลาบ้านเรากันเลยล่ะครับ [Subtitle: Mr. Thirayut gave a hint by his smile acknowledge that this lady angler is well-known in homeland social fishing network.]  

ไม่นานนัก ผมก็ได้กลิ่นหอมหวนยวนใจของอาหารเช้าโชยมาจากท้ายเรือแล้วล่ะครับ ได้เวลาพอดีเลย [Subtitle: Not for too long, I could smell the breakfast flew from the back of the boat. Well, it’s about time then.] 

+ ตามชมตามเชียร์ครับ

มันเป็นสัญญาณที่บอกให้ทราบว่า ถึงเวลาที่ต้องวางคันเบ็ดกันแล้วน่ะ [Subtitle: It was a sign showing that it’s time to hang your fishing gear.] 

Hang the fishing gear #1 

Hang the fishing gear #2 

กินอาหารให้อร่อย ต้องขอเปลี่ยนใส่เสื้อตัวใหม่ซะหน่อย [Subtitle: T have a good taste of food, changing the new shirt can help!]

ข้าวต้ม [Subtitle: boiled rice!] 

เนื้อปลาสากชิ้นโตๆ [Subtitle: Big pieces of Barracuda.]

เก็บชิ้นเนื้อปลามันไว้อร่อยตอนสุดท้าย [Subtitle: Save the best for the last.]

ชามนี้ของผมเอง เน้นใส่กระเทียมเยอะๆ [Subtitle: This one is mine; I love to have a lot of fried garlic.]

เจ้าของชามนี้ ไม่ชอบใส่กระเทียม [Subtitle: The owner of this one doesn’t like the fired garlic.]  

ภาพ 2 ชามที่ผ่านไปนั้น พลันก็มีความคิดวิ่งเข้ามาในหัวผมถึงสองมุม มุมแดงเป็นฝ่ายเริ่มเต้นฟุตเวิร์คเข้ามากระซิบที่หูข้างซ้ายก่อนว่า “ไข่ปลาสากพูนี้โครตอร่อยเลยวุ้ย...ลองโซ้ยดูดิ” ส่วนมุมน้ำเงินก็เดินตั้งการ์ดอย่างระมัดระวัง เข้ามากระซิบหูอีกข้างขวาว่า “เฮ้ย! นี่มันกำลังจะกลายเป็นปลาสากอีกไม่รู้กี่ตัวต่อกี่ตัวน่ะ จะกินลงเหรอ?”  หากท่านเป็นกรรมการต้องตัดสินชะตากรรมทั้งมุมแดงและมุมน้ำเงิน คำตัดสินของท่านจะเป็นอย่างไร? [Subtitle: Photos of those 2 bowls has passed, then, a thought between the two corners has strike in my head. The red corner was starting its footwork approaching to my left ear - saying that “the eggs of this barracuda are so freaking yummy, have a bite, dude”. While the blue corner carefully lift up the guard and approach to my right ear - saying that “Hey! They gonna transform to as many as the juvenile barracuda soon, still you gonna eat them?” What if you are the referee, who shall decide the destiny of both red and blue corners, then, what will be your judgment?]

เพื่อให้สะท้อนถึงความคิดนี้ ผมขอนำเสนอรูปของนายแบบหน้าตาดีท่านนี้ ในแบบของฟิมล์เนกาทีฟแทนภาพที่หล่อๆ แบบทั่วไป ทั้งนี้ก็เพื่อต้องการสื่อกับทุกๆท่านว่า “เหรียญมีสองด้านเสมอในทุกๆ มิติของมุมมอง” พอเดินทางมาถึงตรงนี้ ก็ทำให้ผมนึกถึงคำว่า “วิสัยทัศน์ขึ้นอยู่กับประสบการณ์” (Vision based on Experiences) ส่วนคำว่า “ยั่งยืน” (Sustainable) นั้น แม้ว่าจะอาศัยทั้ง “วิสัยทัศน์” (Vision) และ “ประสบการณ์” (Experience) เป็นองค์ประกอบพื้นฐานก็ตาม...แต่ท้ายที่สุดแล้ว มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับทั้งสองคำเช่นว่านั้นเลย แต่มันขึ้นอยู่กับ... "”ตัวของเราๆท่านๆเอง ต่างหากว่าจะทำให้มันยั่งยืนหรือไม่" [Subtitle: To reflect this thought, allow me to present the photo of this good looking model in the style of negative film other than the ordinary fine photo. The idea is to communicate with the viewers that there is “always two sides of coin in every dimension of angles”. While I am taking you guys to this stage, I also recalled another term; “Vision based on Experiences”. For the term “Sustainable”, even it is based on the “Vision” and “Experience” as the primary composition; in fact, it is truly not depended on such both terms anyhow. But, it is depending on “all of us” indeed, whether you wanna make it sustainable or not instead.]

ผมทำคนเดียวไม่ได้...แต่ “เราด้วยกันทุกคน” ทำให้มัน “ยั่งยืน” ได้ [Subtitle: I cannot do it alone. But, we “together” can make it “Sustainable”.]

ตามชมเรื่องเล่า พร้อมรูปภาพ สวยๆครับ พี่ป้อม

ไม่เจอกันตั้งนานเลยน่ะอั๋น สบายดีน่ะครับ คิดถึงน่ะครับ

หลังจากที่ผมทำให้ท่านได้คิดตาม(หวังว่า)ในความเห็นที่ผ่านมาแล้วนั้น คราวนี้เรามาปลงอารมณ์กับมื้อเช้าที่แสนอร่อยกันดีกว่าครับ [Subtitle: Thereafter I have made you guys followed my idea from the previous post (I hope so!), now, let’s dispose our emotion by having breakfast, shall we?] 

บทพิสูจน์ของรสชาติ #1 [Subtitle: Proof of taste #1] 

บทพิสูจน์ของรสชาติ #2 [Subtitle: Proof of taste #2]

Coffee or Tea?