ปล่อยวาง...มันพูดง่ายมากครับพี่คำนี้ เหมือนคิดง่ายๆ ผมจ้างพี่วันละสองพัน ไปติดคุก ไม่ต้องพม่า เอาในไทยนี่ เดือนเดียวพอ หกหมื่นบาท พี่ว่าพี่ยอมมั้ยครับ ผมบอกแล้วว่าความเสียหายถ้าเป็นตัวเงินนี่ มันมหาศาลกว่าที่คิดไว้มากครับ

ผมเห็นด้วยครับเราอยู่กลางทะเลแล้วไม่มีมองออกเลยครับว่าเราอยู่ตรงไหนต่อให้ขึ้นไปดูหน้าจอบนห้องกับตันเลยเราก็ไม่รู้ได้เลยครับท่าเราไม่ถามจริงๆ

ผมไม่ได้ตั้งกระทู้นี้เพื่อหาเรื่อง ทะเลาะ หรือไม่รับฟังพี่ๆที่เห็นต่างนะครับ กระทู้นี้แค่เป็นกระทู้ที่จะเล่าความจริงเท่านั้น

อันนี้ตอนกักตัวที่ระนอง ที่กำลังเป็นข่าว พวกผมอยู่กัน14วัน ไม่มีใครบ่นว่าไม่ดี ถามว่าทำไม โดนกักที่พม่าแย่กว่านี้เยอะ

ที่เป็นข่าวตอนนี้คือพวกพี่หรอครับโรงแรมที่เค้าให้กักตัวหนักมากๆแล้วที่พม่าขนาดไหนครับ

ตั้งแต่วันแรกที่ได้ยินข่าวนี้ในกลุ่มเพื่อนๆนักตกปลาที่คุยกัน ผมก็ติดตามข่าวคราวมาตลอดและส่งกำลังใจให้ทุกคน เอาใจช่วยให้ได้กลับบ้านไวๆ และผมก็ไม่อยากได้ยินที่มาที่ไปของเหตุการณ์นี้จากการเล่าต่อๆถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นจากคนที่ฟังเค้ามาอีกที ยังไงเรื่องนี้ทุกคนก็ต้องรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเพื่อนๆของเราที่ไปประสบการณ์มา #ผมเห็นด้วยครับกับการตั้งกระทู้นี้

ผมยังคงตกปลาอยู่เหมือนเดิมครับน้า แค่ไม่ไปลำที่น้าเพิ่งไปโดนมาแค่นั้นแหล่ะครับ รับไม่ไหวและไม่ขอทนกับเรื่องฉ้อฉลหลายเรื่องของลำนี้ครับ ใครที่เคยไปจะรู้ทุกคน ผมคงไม่ต้องสาธยายให้ฟังหรอกครับแม่งยาวววว หลายเรื่อง แค่แต่ล่ะคนที่เจอมาไม่กล้าพูดกันก้อแค่นั้น แปลกใจมาก กลัวอะไรกันคับ

สถานที่นี้เพิ่งดูข่าวตะกี้นี้เอง เห็นว่า ไม่มีทั้งน้ำ ทั้งไฟฟ้า ต้องยืนเยี่ยวที่ระเบียงเอา รันทดแท้ ฝันร้าย โดยที่เราไม่ได้เต็มใจเลยครับ ครั้งนี้

ใครมันจะรู้พิกัดที่อยู่กลางทะเล​  ครับ
เว้นแต่ดูจอ​ GPS.ซึ่งอยู่ในเก๋งไต๋

ดูไปก็ไม่รู้เรื่องอยู่ดี​ 

ลำนี้ติ่งเยอะครับ​ 
เครสนี้
น้าไม่ใช่รุ่น1นะครับ​  น่าจะรุ่น2​

เห็นข่าวในTVผมตกใจ ทริปน้าๆในเวปนี่หว่า ติดตามข่าวจนทราบว่า หลายฝ่ายกำลังเจรจาให้ความช่วยเหลือ จนกระทั่งน้าๆได้กลับบ้านโดยสวัสดิภาพกันทุกคน ยินดีและดีใจกับน้าๆด้วยนะครับ  และก็ขอขอบคุณที่น้าได้ถ่ายทอดเรื่องราวที่น้าได้ประสพ มาบอกเล่าใช้ชาว Sf ได้รับรู้....ขอบคุณ และสวัสดีครับ.

ครับผมรุ่น2 บรรลัยทีม

ขอเล่าเรื่องต่อนะครับ เรามาถึงหมายเช้าประมานตีสี่ของวันที่เจ็ด กัปตันแจ้งว่าตกปลาเหยื่อก่อน พวกเราก็ตื่นมาตก ถ้าถามพวหเราว่าตอนนี้อยู่ที่ไหน เราก็คงตอบว่าระหว่างทาง ก่อนถึงชายร่องสุรินทร์ พวกเราเข้าใจกันแบบนี้ ปลาเหยื่อกินดีมาก เยลโลไซค์โลสองโล กัดทุกไม้ที่ลงเหยื่อ ได้ปลารวมมาประมานนึง ช่วงใกล้เช้าเริ่มมีฉลามมากวนเหยื่อ พวกเราอัดฉลามไปสามสี่ตัว จะสว่างคาตา พอประมานแปดโมง มีเรือรบลำนึงวิ่งเข้ามาใกล้ๆ เค้าวอมาว่าจะขอตรวจค้น ลูกเรือบอกว่าไม่มีอะไร คงมาเนียนขอเครื่องดื่มขนม เดี๋ยวให้กัปตันคุย ซึ่งทางเรือไม่ได้ตื่นตระหนกแต่อย่างไร พวกเรายังใจชื้น โดยคิดว่าเป็นปกติวิสัย แต่เอ้ เรือมันธงพม่านะ

พอเรือเข้ามาใกล้ๆ เหลือประมานร้อยเมตร เรือรบหยุดลงและส่องไฟ เป็นสัญญานให้กัปตันเอาเรือเข้าไปเทียบ พอเรือเทียบเสร็จแล้ว ทางเรือรบแจ้งขออนุญาตขึ้นเรือ ซึ่งเป็นวิธีปฏิบัติ ทางเรือรบแจ้งว่าเห็นเราจอดเรืออยู่ตั้งแต่ตีสี่ แต่การเข้าขอตรวจค้นต้องทำในเวลาเช้าเท่านั้นจึงรอเวลาเข้ามาตรวจค้น มีทหารขึ้นมาบนเรือพร้อมปืน เข้าค้นเรือ แล้วให้พวกเราทั้งหมดไปรวมที่หน้าเรือ ค้นทุกอย่าง ตรวจทุกห้องในเรือ พบแต่อุปกรณ์ตกปลา กับปลาที่อยู่ในถังแช่ ทหารแจ้งว่าไม่พบสิ่งผิดกฏหมาย แต่ได้แจ้งเรื่องไปฐานทัพแล้ว จึงขอควบคุมเรือไว้ก่อน รอคำสั่งไนการดำเนินการจากฐานทัพเรือ

สุดท้ายแจ้งว่าให้เราตามเรือเค้าไปยังฐานทัพเรือที่เกาะย่านเชือก เราไปถึงที่เกาะย่านเชือกในวันที่8 พฤศจิกายน บริเวณเกาะย่านเชือก มองเข้าไปจะเห็นหมู่บ้านประมง เห็นเกาะที่ยังเป็นป่า ตอนนั้นเราคิดว่าไม่เป็นไร เดี๋ยวคงปล่อยเรา ผมลางานไว้7วัน ผ่านไปสามวันแล้ว คิดว่ายังไงก็ยังทันกับวันลา ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร

เป็นกำลังใจครับ ความจริงที่มาจากผู้ประสพเหตุเป็นมุมมองที่ จะถ่ายทอดสิ่งที่เกิดขึ้นให้นักตกปลาที่จะเลือกทริปลงเรือได้รู้ข้อเท็จจริง .

ปูเสื่อรอฟังครับ หนังชีวิต

ตอนที่ทหารให้ไปรวมตัวที่หัวเรือ

ถ้าช่วงนี้ จากข่าวภายนอกที่ไม่ยืนยันทั้งหมดแจ้งว่ามีการเรียกเงินจำนวนหนึ่งแต่แจ้งว่าทางเรือไม่ตกลงจ่าย อันนี้จริงไม่จริงไม่ทราบ คนทราบความจริงมีแค่กัปตัน

รอตามความจริงครับ

ตามชมครับ

ติดตามและให้กำลังใจครับ ใครไม่เจอกับตัว ไม่มีทางรู้ถึงความรู้สึก ความเดือดร้อน ฯลฯ เลยจริงๆ แต่โรงแรมที่น้ากักตัว หลอนจริงครับ นึกภาพไม่ออกเลย ที่พม่าจะอยู่สภาพไหน

หลังจากนั้นเรือรบได้พาเราไปยังบริเวณใกล้เกาะสอง จอดเรือหลังอันดามันคลับซึ่งเป็นคาสิโน ช่วงนี้มีสัญญานโทรศัพท์ เพื่อนไม่รู้ว่าคือโรมมิ่ง โดนกันไปคนละหลายพัน ยังคิดว่าไม่ใช่เรื่องใหญ่แค่รอเค้าปล่อยตัว มันพอดีกับช่วงเลือกตั้งพม่า พวกเรายังไม่เครียดมาก ทหารพม่าบอกว่าไม่มีอะไร การควบคุมโดยทหารปลอดภัยกว่าการขึ้นเกาะสอง ซึ่งเป็นช่วงที่โควิดพม้่ารุนแรง ให้พวกเรารอก่อน อยู่ตรงนี้อีกวันนึงถ้าผมจำไม่ผิด แล้วเค้าก็พาเรากลับไปยันเกาะย่านเชือกอีกครั้ง พวกเรารู้สึกไม่ปลอดภัยเลย เพราะแถวนี้ไม่มีสัญญานมือถือเลย ทางกัปตันไปคุยกับทหารเรือหลายครั้งหลายหน ว่าเรือเค้าไม่ผิดใช่มั้ย จนสุดท้ายให้เขียนบันทึกข้อความมาฉบับนึง ตลอดเวลาที่คุยกับทหารเรือ จะเอาเพื่อนคนจีนผมและพี่คนนึงไปเป็นล่ามกับที่ปรึกษาเสมอ โชคดีที่เพื่อนคนจีนมาด้วย เปนคนเดียวที่แข็งแรงเรื่องภาษาอังกฤษ โดยข้อความที่เขียนก็คือหนังสือที่ออกข่าว ภาษาไทยหนึ่งฉบับ ภาษาอังกฤษหนึ่งฉบับ โดยกัปตันแจ้งว่าเขียนตามคำแนะนำของเรือรบ และสุดท้ายเรือรบก็เซ็นต์เป็นพยานให้ พวกเราก็ร่วมกันเซ็นต์ โดยคิดว่าลงเรือลำเดียวกันแล้ว ช่วยๆกันให้ได้กลับบ้าน ซึ่งช่วงนี้ทางการไทยได้ตั้งศูนย์ช่วยเหลือลูกเรือเพื่อช่วยเรากลับบ้านโดยศูนย์นี้อยู่ที่จังหวัดระนอง มีทางไทยแจ้งว่า จะส่งเรือมารับเรากลับ แต่กลับได้เฉพาะคน เรือและอุปกรณ์ไม่ได้กลับนะ ซึ่งทางกัปตันก็แจ้งกลับไปแล้วว่าคนพวกนี้เค้าไม่กลับหรอกนะถ้าไม่มีอุปกรณ์ อุปกรณ์ของเค้ามูลค่าเป็นล้าน.... เอ่อ ผมอยากบอกตอนนั้นจังว่า เอาผมกลับเถอะ ของผมสองสามแสนผมยกให้. พวกผมคุยกันตอนหลังว่าเรานี่โง่กันจัง เป็นคนดี ลงเรือลำเดียวกัน พี่กัปตันครับ ผมรู้ว่าพี่ได้อ่าน ดีน พี่แก่น พี่เขียว ชัย เค้ารอพี่โทรหาอยู่นะครับ พี่เลือกได้เลยว่าพี่อยากคุยกับคนไหน พี่จำได้มั้ยครับ ที่พี่อยู่ในคุกที่โรงพัก เราคุยเรื่องอะไรกันแล้วพี่ถามว่าพวกผมเป็นดีรึเปล่าที่จะมาคุยกับพี่ตอนนี้ รอพี่กลับไทยแล้วค่อยคุย ผมว่าพี่ก็กลับหลายวันแล้วนะครับ ผมถามพี่มั่งสิ ว่าพี่เป็นคนดีรึเปล่า เจ้าทัย ช่วยพี่ตั้งเยอะ มันลำบากแค่ไหน สุดท้ายมันติดคุกที่ไทย ห้ามเยี่ยม อาหารก็ส่งให้ไม่ได้ มือถือก็โดนยึด เมียมันท้อง ต้องจ่ายค่าโน่นนี่ที่ต้นเหตุมาจากพี่อีกสี่สามสี่แสน พี่ช่วยอะไรมันบ้างครับ มันลำบากกว่าพี่อีกนะ

มิสเตอร์ทัย คนจีน หัวใจไทย กับเตียงนอนที่พม่า

เวนกำ ติดคุกไทย