11 พค.-13 พค. หน่วยรบกับปลาขนาดเล็ก มีด้วยกัน 5 คน คือ ต๋อยชาวใต้ อจ.นพเทคนิค ,ไทฮั้วเย็นตาโฟยายฟุ้ง , พี่ผลบ่อทราย และ เบิร์ดที่ดิน ได้ไปเป็นเที่ยวปฐมฤกษ์กับเรือ กัลยาณีนำโชค 29  ซึ่งเจ้าของเรือชื่อ ก๊ะซ๊ะ แห่งหมู่บ้าน ปาตาบาละ ต.ปะเสยะวอ อ.สายบุรี จ.ปัตตานี  ที่ทนค่าใช้จ่ายกับน้ำมันในการทำเรืออวนไม่ไหว จึงตัดสินใจทำเป็นเรือทัวร์ตกปลา โดยมอบหมายให้ แบแซ พรานเบ็ดอาชีพชื่อกะฉ่อนแห่งลุ่มน้ำทะเลสายบุรี จ.ปัตตานี เป็นไต๋  เพราะความมากด้วยประสพการณ์ การเข้าหมาย การหาเหยื่อ เทคนิคและเทคติค การตกปลาแต่ละชนิด พวกเราได้รับการถ่ายทอดแนะนำ จึงพบกับความสำเร็จอย่างงดงามกับเที่ยมปฐมฤกษ์
    ดูภาพถ่ายที่นำมาให้ชม สตูลนั้นหมดความหมายไปเลยครับ ไปทะเลตะวันออกสายบุรี ค่าใช้จ่ายถูกกว่ามาก ค่าเรือก็สมราคา เขาบอกว่าไม่ได้ปลาไม่เอาเงินครับ  ที่สำคัญ หมายเด็ดเพียงหมายเดียวครั้งนี้ ไต๋แซเข้าได้คนเดียว  ส่วนหมายแห่งอื่นๆที่ไต๋แซยังนำพวกเราไปไม่ทันเวลา เอาไว้โอกาสหน้า ผมและเพื่อนๆจะไปทดสอบและนำผลมาบอกเล่าสู่กันฟังอีกครั้ง          เมื่อเรือออกจากท่าสายบุรีเป้าหมายแรกก็คือ  ตกหมึกครับ  ไต๋เรือบอกให้ทุกคนช่วยกัน  พยายามให้ได้หมึกมากที่สุด

ต้องขอโทษด้วยครับที่ลงรูปช้า  เนื่องจากเริ่มงานหลักเมืองทำให้ไม่มีเวลาต้องทำงานหนักขึ้น  แต่ผมเข้าใจดีเมื่อไปหาประสบการณ์ก็ต้องมาเล่ากัน  เมื่อทีมตกปลาขนของลงเรือก็นั้งรอไต๋เรือ  แบแซเพื่อออกเดินทาง

โดย คนหลังคัน
      นานนับปีแล้วที่ผมไม่ได้นำเรื่องราวเกี่ยวกับความเตื่นเต้นในวงนักตกปลามาเล่าสู่กันฟัง ก็อาจเป็นเพราะอาชีพของคนทำสื่อมันรัดตัว ไม่ค่อยจะมีเวลาให้กับการออกไปตกปลาเท่าใดนัก ประกอบกับ สถานการณ์ความไม่สงบใน พื้นที่ 3 จว.บ้านเราก็ไม่อำนวย นักเลงเบ็ดส่วนใหญ่ไม่กล้าเดินทางไปตกปลาไม่ว่าที่ไหนๆ เว้นแต่จังหวะเหมาะที่สถานการณ์มันห่างๆเบาๆไป แต่ก็ไม่ค่อยจะไว้วาวงใจในเรื่องของความปลอดภัยมากนัก
      ทริพนี้ เกิดขึ้นโดยความบังเอิญ  ผมมีเพื่อนเป็นชาวประมงพื้นบ้านเป็นมุสลิม อยู่ที่ ปาตาบาละ อ.สายบุรี
หมู่บ้านชาวประมงพื้นบ้านแห่งนี้มีแต่ความสุขสันติ สงบไม่เหมือนบ้านอื่นๆ เพราะที่นี่เขาดูแลกันได้อย่างดี “แบแซ” เรียกเขาติดปาก เขาตกปลามา20 กว่าปีเต็ม ช่ำชองในเรื่องของทะเล ภูมิความรู้ธรรมชาติทางทะเลดีมากๆ เขา
มีเรือตกปลาขนาดใหญ่  เขาออกทะเลแต่ละครั้ง ได้ปลามาเต็มลำ 4-5 หมื่นบาท  จุดหมายอยู่ไกลโพ้น เกาะโลซิน
และฐานเจาะแก๊สที่ชาวบ้านพรานเบ็ดเรียกกันติดปากว่า หลักแก๊ส เขาบอกปลากระมงมีอย่างชุกชุม ใครไปขนได้เท่าไรไม่ว่ากันมีแรงมีปัญญาได้แค่ไหน (เฉพาะเรือเบ็ดเท่านั้น)  แบแซ เขาเล่าว่า จริงอยู่ปลามากมาย แต่ระยะทาง
การเดินทางนี่สิ มันค่อนข้างจะมีปัญหา ในเรื่องของระยะเวลาต้องไม่น้อยกว่า 1 อาทิตย์ น้ำมันเรือ สภาพอากาศคือปัญหาหลัก หากมีพายุ ที่หลักแก๊ส คลื่นแต่ละลูกสูง4-5 เมตร น้ำลึก 70 กว่าเมตร ลำบากทุลักทุเล แต่เขาก็ผ่านมาได้ทุกครั้ง  ระยะหลังๆนี้ยอมรับว่าไม่ไหว เหนื่อยเต็มที จึงอยากจะเปลี่ยนเข็มเส้นทางทำมาหากิน มารับจ้างจัดทัวร์พานักตกปลาขาจรขาประจำไปสนุกกับหมายปลาเด็ดๆ  แบแซเขานำผมไปดูเรือขนาดเท่ากับเรือรับจ้างที่
จังหวัดสตูล ส่วนสนนราคานั้นขอแค่ 8 พันสำหรับเกาะโลซินต่อวันต่อคืน สตูลยังไง สายบุรีก็ยังงั้น
เงื่อนไขนี้ถูกถ่ายทอดออกไปยังนักตกปลาในก๊วนของผม มีเพียง 5 คนที่จะลองไปดูกันสักครั้ง คือ อจ.นพ ผู้อาวุโสและกุ๊กประจำทีม พี่ผล เจ้าของบ่อทราย เจ้าเบิร์ด ช่างสำรวจ ไทฮั้ว รองอาวุโสอันดับ 2 เจ้าของร้านเย็นตาโฟที่อร่อยที่สุดยะลา และผมช่างภาพผู้อาภัพ

แบแซไต๋เรือใจดีแห่งสายบุรีเมื่อมาถึงเรือก็ถามพี่ต๋อยหัวหน้าทีมชาวใต้  ซึ่งเป็นผู้ดำเนินการในทริปนี้  ว่าอาหารพร้อมเหยื่อกุ้งเป็นที่สั่งพร้อม  นำ้แข็งลงเรือเรียบร้อยก็ออกเดินทางเป้าหมายแรก  ออกไปไดร์หมึก

เมื่อถึงจุดไดร์หมึกทุกคนช่วยกันตกหมึกกันเพื่อให้ได้มากที่สุด เพราะเมื่อออกทะเลลึกก็จะหาหมึกยากแล้ว

11 พค. 54 บ่ายแก่ๆ เราออกจากเมืองยะลา ใช้เวลาเดินทาง 40 นาที เราก็ถึงท่าเรือในหมู่บ้านปาตาบาละ ต.ปะเสยะวอ อ.สายุบรี จ.ปัตตานี  สัมภาระจำเป็นอุปกรณ์ น้ำจืด ลงเรือเรียบร้อย ไต๋แซในชุดประจำถิ่น โสร่งเสื้อยืดไม่ใส่รองเท้า ก้าวขึ้นเรืออย่างมั่นใจ  บังเล็กคนไทยใจเต็มร้อยมาเป็นมือรองไต๋ พร้อมกับลูกเรืออีก 1 เขาทำหน้าที่ดูแลความเรียบร้อยบนเรือ ไต๋แซนำเรือออกจากปากแม่น้ำสายบุรีมุ่งหน้าไปยังแนวขนานหมู่บ้านต.บางเก่าเพื่อเตรียมหาหมึกเป็นทำเหยื่อ เรามองเห็นเรือชาวบ้านเริ่มเปิดไฟปั่นหาปลาหมึกเป็น แสงส่องเหมือนดาวระยิบระยับคล้ายมีถนนทอดยาวอยู่ริมทะเล  ไต๋แซบอกเราว่า หมึกเป็นหาได้แต่ก็ต้องซื้อหมึกสดไปด้วยสัก 6-7 โล เพราะที่นั่นปลากินหมึกสดด้วยเช่นกันหากหมึกเป็นหมด  เราใช้เวลา 3 ชม.ตกหมึกได้ประมาณ 60-70 ตัว เกือบ 3 ทุ่มแล้ว ไต๋แซสั่งถอนสมอวิ่งเข้าหาเรือชาวบ้าน เราซื้อหมึกสด 400 บาท มากกว่า 4 กก. จากนั้นไต๋แซก็เซ็ท จีพี่เอส.มุ่งหน้าสู่เกาะโลซิน โดยจะใช้เวลาเดินทาง 6-7 ชม. ด้วยความเร็วเรือ 7 น๊อท

เราถูกปลุกอีกครั้งเวลา เกือบ 1.00 น. ของวันที่ 12 พค. 54 ไต๋แซบอกเราว่า เป็นครึ่งทางของโลซิน ตรงนี้มีโฉมงามและปลาหน้าดินจำพวก เก๋า อั้งจ๊อ กะพงแดง มีมากลองดูตรงนี้ก่อน เราตื่นขึ้นมาเรือก็ทิ้งสมอแล้ว เวลานั้น อากาศไม่เป็นใจเลย คลื่นลูกโตๆประมาณ 2 เมตร บวกกับลมตะวันตกพัดเสาวิทยุได้ยินเสียงดังหวิวๆ เจ้าเบิร์ด พี่ผล และผลเริ่มลงเหยื่อโดยใช้หมึกสดรองดูเพราะประหยัดหมึกเป็นไว้กลางวัน  50 นาทีแรก เจ้าเบิร์ด กระตุกเอาช่อนทะเลขนาด 2 โลขึ้นมา 1 ตัว แล้วก็เงียบจนมาถึง 3.50 น. ช่อนเลขนาดเท่ากันกินเบ็ดคันของผมที่ธงไว้อีก 1 หลังจากนั้นก็เงียบเลย ผมและพี่ผลรู้สึกท้องปั่นปวนวิงเวียน เพราะอาการโคลงเคลงของเรือที่ทั้งลมทั้งคลื่นเข้าปะทะ ผมต้องใช้โมทีเลี่ยมเอ็ม ยาปรับลำไส้และกระเพาะอาหารเป็นตัวช่วยสุดท้ายก่อนที่จะทำการคายพิษใส่ทะเล  15 นาทีผมก็ปรับสภาพได้อย่างสมบูรณ์ไม่มีอาการวิงเวียนใดๆและแล้วก็ม่อยหลับไปและมารู้สึกตัวอีกครั้ง ก็ 05.30 น. ฟ้าสางสว่างแล้ว 

เมื่อจัดการกิจส่วนตัวเรียบร้อย ผมไม่รอช้าเราเสียเวลาครึ่งคืนฟรีๆ ประกอบคันอั้กลี่ BMB 1140 20-40 ปอนด์ตัวเก่ง รอก ชิมาโน TIAGRA 50 w สาย 40 ปอนด์  สายหน้าก็ 40 ยาว 3 วา เรียบร้อย ส่งหมึกเป็นขนาด คืบลงน้ำ ตะกั่วขนาดลูกละ 30 บาท ลงน้ำ ตะกั่วถึงพื้นที่ความลึก 47 เมตร ยังหายใจไม่ทันทั่วท้อง สายถูกกระชากอย่างแรง ชิมาโนสีทองอร่ามส่งเสียงกรี๊ดลั่นเรือ ได้ยินพรรคพวกและคนเรือส่งเสียงเฮ ไต๋แซวิ่งเข้ามายืนใกล้ๆแล้วบอกว่า ไอ้แบะตัวถึก เล่นให้ดีอย่าหยาบเพราะเป็นตัวแรกของทริพ ปลาพยายามหนีสุดชีวิต สายถูกกระชากเป็นครั้งคราว แต่ชิมาโนตัวนี้มีระบบที่นุ่มนวล มันจึงพร้อมรับทุกสถานการณ์อย่างไม่ต้องวิตกกังวล (ต้องขอขอบพระคุณ มิสเตอร์โทนี่ เดวิด หน.ข่าวนิตยสารเจนสอินเทลลิเจ้นท์รีวิว ที่หอบหิ้วมาจากออสเตรเลียมาเป็นของฝาก  ด้วยน้ำใจแห่งมิตรภาพ ) 15 นาที โฉมงามขนาด 7-10 โลก็ยอมสิโรราบอยู่บนพื้นเรือ  ยังไม่ทันที่ผมจะปลดเบ็ดออกจากปากเจ้าโฉม เพื่อนอีก 4 คนด้านหน้าและหลังเรือ ทุกคันโค้ง ถูกปลาฝูงนี้เข้าถล่มพัลวันพัลตูไปหมด โฉมขนาดใหญ่เกินกว่า 5 กก.ตัวแล้วตัวเล่า ถูกดึงขึ้นเรืออย่างเมามันมือ  ไต๋แซ เดินเป็นจงกลมบนเรือดูแลพวกเราขณะอัดปลาแบบเอาใจใส่ คนไหนทำท่าป้อแป้เขาจะเข้ามาช่วยเหลือแนะนำช่วงเวลาสำคัญมันส์ๆชนิดตัวต่อตัว ไม่ผิดหวังเลยครับ  เอาเป็นว่า พี่ผล  ไทฮั้ว เจ้าเบิร์ด  อจ.นพ เจอทริพนี้ตัวโค้งหลังแอ่นเจ็บเอวไปตามๆกัน รวมทั้งผมด้วย 
หมายแห่งนี้เขาเรียกว่าหมาย 30 ไมล์ เป็นปะการังธรรมชาติ แต่มีแพปลาที่ปัตตานีเขาทำซั้งให้ปลาเข้า แล้วเหมาเป็นเจ้าของ ใครๆก็เข้าไปตกของเขาไม่ได้ เว้นแต่ไต๋แซ  ในช่วงที่เราอัดโฉมงามนั้น เราเห็นฝูงโต้มอญนับร้อยๆและปลากล้วยหรือเรนโบว์ว่ายคอยฉวยเหยื่อของเราขณะส่งลงน้ำ  ถ้าช้ารับรองว่า ไม่เรนโบว์ก็โต้มอญฟาดหมึกเราเรียบวุธ พี่ผล บังเอิญพี่แกเอากุ้งเป็นติดมาด้วยราว 50-60 ตัว แกก็เลยสนุกเพลิดเพลินกับโต้มอญและเรนโบว์อยู่ท้ายเรือ  ซึ่งผมคิดว่าหากเรารู้ก่อนว่าฝูงโต้มอญรวมกันที่นี่คิดว่าครั้งหน้ากุ้งเป็นต้องติดมาเป็นร้อยหรือสองร้อยถึงจะมันส์สะเด็ด

พอพระอาทิตย์ขึ้นแดดออก อาการของนักกีฬาที่ชาวใต้ยะลาก็ออกอาการแบบนี้ครับ  ไม่ต้องบรรยายแล้วครับ

คุณเบิร์ด  ที่ดินยะลาก็งัดเจ้าโฉมงามแห่งอ่าวไทยได้สำเร็จ  ขึ้นมารับคมตะขอ

หันไปดูพี่ผล  บ่อทรายยังเอาขึ้นมาไม่ได้

ประมาณ 5 นาทีพี่ผลก็สามารถนำเจ้าโฉมงามขึ้นผิวน้ำได้

เมื่อจัดการเจ้าโฉมของพี่ผลขึ้นเรือสำเร็จทางหัวเรืออาจารย์นพ เทคนิคยะลา  ก็เอาปลาขึ้นมาเช่นกัน  ตัวใหญ่พอสมควร

ทุกคนอัดกันตลอด  พี่ต๋อยตากล้องก็ไม่ค่อยมีเวลาถ่ายรูปมากนักเพราะเดี๋ยวเวลานับคะแนนจะแพ้คนอื่นได้ถ่ายเฉพาะเวลาอัดปลาขึ้นมาแล้วก็รีบถ่าย  จึงขอโทษครับที่ภาพน้อยไป

แบแซไต๋เรือมองดูปลาแล้ว บอกทุกคนว่าพอแล้ว  เพราะน่าจะเกินลังแช่แล้วละ  ทุกคนจึงหยุดตกครับ

ไต๋เรือจัดการเอาปลาลงถังแช่

เมื่อถึงฝั่งทุกคนพร้อมใจกัน  จะต้องคัดปลาใหญ่ขายไปเพื่อนำเงินเป็นค่าเรือบ้าง  ปรากฎว่าขายปลาไปบางส่วนได้เงินมา  หนึ่งหมื่นกว่าบาทครับ

คุณไท้ฮั้วขอถ่ายรูปเพราะตกปลาทริปนี้มันเหนื่อยมากมากในชีวิตตกปลาของแก

นำปลาชั้งขายแล้วนำขึ้นจากเรือ

              สรุปว่า ตั้งแต่ 05.30 น. ของวันที่ 12 พค. 54 เรื่อยมาจน 14.00 น.เราได้โฉมและปลารวมๆแล้วเฉียด 300
โลทีเดียวครับ ทีแรกคิดว่า ผิดหวัง แต่เพราะความเพลินเลยลืมนับจำนวน เมื่อถึงเวลาส่งปลาลงถังแช่ ไต๋แซแกบอกว่า 200 กว่าโลเฉียด 300 แล้ว พอตกกลางคืน เราจอดที่เดิมเพราะคิดว่า ช่วงค่ำ คงได้อั้งจ๊อไม่ก็แดงเขี้ยวหรือกะพงแดง แต่เมื่อถึงเวลา เราได้เพียง 4 ตัว ใหญ่สุดก็ 3 โลเศษๆ ยิ่งตกดึกความเซ็งก็คืบคลานมาหา ฟ้าฝนถล่มโครมคราม แถมลมบกแรงขึ้นจนปลายคลื่นแตกขาว เรือส่ายโคลงไปมา น่ารำคาญใจ ไต๋แซบอกเราว่า เอาเป็นว่า
วิ่งไปนอนเรือจม ต.โชคใกล้ฝั่งดีกว่าเผื่อว่าได้มงตาแดงขนาดชามเปลไปเป็นของฝากเพื่อนญาติมิตร แต่เมื่อเราไปถึง ตอนเที่ยงคืน ลมบกก็ไม่มีท่าว่าจะอ่อนลง ไต๋แซจึงพาเราเข้าฝั่งเมื่อ 03.30 น. นอนบนฝั่งเพื่อปรับระบบประสาทสัก 2 ชม.กันเมาบก  จนหกโมงเช้า เราก็ปรึกษากันว่า ปลาโฉมใหญ่มากมายนั้นขายซะดีกว่าจะเอากลับบ้าน เอาไปทิ้งไปขว้างแจกชาวบ้านไม่ได้ประโยชน์ ขายจ่ายเป็นค่าเรือดีกว่า ไต๋แซรับอาสาพาปลาไปขายนราธิวาส  แล้วการชั่งปลารวมปลาบนเรือกัลยาณี 29 ก็เริ่มขึ้น ท่ามกลางสายตาชาวบ้านที่เขารู้ข่าวว่า พวกเราได้
ปลามาจำนวนมาก เขามามุงดูด้วยความสนใจ  เราขายโฉมใหญ่ไปกว่าร้อยโล ได้เงิน 10065 บาท หาร 5 เบ็ดเสร็จแล้ว จ่ายค่าเรือเดินทางคนละ พันเศษ ช่างวิเศษสุด ปลาดีเหลืออีก 100 โล เราขนกลับบ้านหาร 5 กองๆละเท่าๆกัน
จับสลากตามธรรมเนียม แล้วก็เลิกรากันไปตามอัธยาศัย  เราจึงให้ชื่อทริพนี้ว่า  ถล่มรังโฉมงามที่ครึ่งทางโลซิน
      ข้อมูลพิเศษ 
    เรือชื่อ กัลยาณีนำโชค 29 ไต๋แซ โทร 0805446445
  ค่าจ้าง  โลซินวันละ 8000 บาท
ขึ้นเรือที่ ท่าหาดวาสุกรี เขตเทศบาลตำบลสายบุรี อ.สายบุรี จ.ปัตตานี

                                                          สวัสดีครับ 

ทริปหน้า  ทีมชาวใต้ยะลา วางแผนกัน ประมาณกลางเดือนมิถุนา  จะได้มาเล่าให้เพื่อนนักตกปลาทั่วประเทศได้ชมกันและจะพยายามให้มีภาพมากกว่านี้ครับ