อยากให้พี่ๆน้าๆช่วยแสดงความคิดเห็นกันหน่อยครับ

โดยเฉพาะพี่ๆที่นับว่าเป็นผู้ใหญ่ของเว็บนี้เช่น พี่WEB, น้าไม่รู้, น้าสุชน, น้าแมค, พี่SHARK, น้าBIXMOUTH, พี่เล็กแปดริ้ว, พี่ตุ้ยมาร์ลิน, พี่กำนัน, พี่โอวทิฮวย, น้าฟลาย, พี่เล็กพัทยา, น้าก๋งฮง, จารย์xx, น้าNV, น้าผีปลา,น้าอันฯ, ลุงนิศาฯ, พี่ชอฯ,
(อิ อิ อิ ใครมีชื่อในนี้ม่ายมาตอบขอห้ายตกปลาม่ายด้าย ได้แต่อัดถุงพลาสติก  อิ อิ อิ โทษฐานไม่ช่วยเขียนข้อความลงนามอนุรักษ์สิ่งที่พวกเรารัก ซึ่งก็คือ การตกปลางัยครับ อิ อิ  &  ขออภัยเป็นอย่างสูงที่ลืมชื่ออีกหลายๆท่าน และก็ขอเรียนเชิญมาลงนามตอบกันด้วยเถิดครับ เช่น นายลิ้ม, น้องเอิร์ธ เป็นต้น 555)


สำหรับตัวผมแล้ว มันเป็นเรื่องที่เห็นแล้วไม่รู้สึกชาชินสักทีครับ  เห็นทีไรมันสะเทือนใจมาก  ยกตัวอย่างกันให้เห็นง่ายๆเลยนะ ก็คลองหลังบ้านผมเอง  เค้ายกถุงขยะมาใบใหญ่มากกกก...แล้วก็โยนลงคลองแบบหน้าตาเฉย
บางบ้านก็โยนแกลลอนน้ำมันน่ะครับทิ้งลงมาในคลองทีนึงเกือบสิบใบ
ผมเห็นแล้วอึ้งสนิทครับ น้ำตาตกในครับพูดอะไรไม่ออก ทั้งๆที่คนที่ทิ้งเหล่านั้นน่ะมีการศึกษาและรับราชการด้วย ที่พูดนี่เค้าทิ้งขยะกันทุกวันและทำมาตลอดนะครับ ไม่ใช่เพิ่งเห็นแล้วมาบอก ผมทนไม่ไหวจึงต้องมา
ระบายให้พี่น้อง SFC ฟัง

อีกตัวอย่างนึงคือบริเวณริมแม่น้ำที่วัดหลวงพ่อโสธรนี่แหละครับ ถ้าใครเคยมาแล้วลองมาดูหรือนั่งทานก๋วยเตี๋ยวที่ริมน้ำคงจะเคยเห็นบ้าง 
ถึงแม้ตอนนี้ร้านค้าต่างๆจะย้ายออกไปได้ซักระยะแล้วแต่สิ่งที่พวกเขาทำเอาไว้เนี่ยสิครับ...
ขยะทุกชนิดครับทุกๆท่าน    เขาทิ้งกันลงแม่น้ำนั่นแหละ ขอบอก แล้วมีร้านค้าตั้งไม่รู้กี่สิบร้านทิ้งขยะกันร้านนึงวันละไม่รู้กี่เข่ง!!!!! ผมไปกี่รอบก็เห็นมากับตาทุกครั้งไป 
คิดดูนะครับโฟม, พลาสติก, ขวดแก้ว, และฯลฯๆๆๆๆๆๆ  มันใช้เวลากี่ร้อยปีครับกว่าจะย่อยสลาย  ผมเห็นตอนเขาเทขยะทิ้งลงน้ำแล้วเข่าแทบอ่อนครับ จิตใจมันสลดหดหู่อย่างบอกไม่ถูก  อย่างน้อยตอนนั้นพวกเขาน่าจะฉุกคิดกันบ้างว่าเพราะบารมีหลวงพ่อท่านทำให้เขามีที่ทำมาหากิน ดังนั้นก็ควรรักษาสภาพแวดล้อมให้ดูสะอาดตาคู่เมืองแปดริ้วไปนานๆ  แต่มันก็คงเป็นไปไม่ได้แล้วล่ะครับ ..เฮ้อออออ

ถามกันจริงๆเถิดทุกท่านเวลาท่านตกปลาในแม่น้ำเนี่ยจะโชคดีสักกี่ครั้งกันเชียวที่ท่านได้อัดปลามากกว่าอัดถุงพลาสติก,ถุงปุ๋ย,เสื้อกางเกงเป็นตัวๆ+ใบจาก ที่มาเป็นระลอกอยู่แล้ว
 
***อย่าว่ากระนั้นเลย ทรอลลิ่งในทะเลยังได้อัดถุงพลาสติกกันเล๊ยยยยยย***

ท่านความเห็นที่3 ครับ ผมได้ต่อว่าเค้าอย่างแรงด้วยสายตาครับ เพราะมันเป็นสิ่งเดียวที่สถานภาพผมในขณะนั้นจะทำเพื่อเรียกร้องความยุติธรรมให้กับธรรมชาติได้  และเค้าก็ดูเหมือนจะรู้สึกตัวนิดนึง(ย้ำว่านิดนึงเท่านั้น)ว่าสิ่งที่ทำนั้นมันแย่มากๆ  แต่ด้านมืดมันคงแรงกว่าครับ ดังนั้น.... เขายังคงทิ้งต่อไป -__-

เพิ่มเติมครับ

สำหรับตัวผมเองนั้นคิดว่ามันเป็นจิตสำนึกที่มีมาตั้งแต่เด็กแล้วครับที่ผมจะทิ้งขยะให้เป็นที่เป็นทาง ไม่ "มักง่าย"  แม้กระทั่งเศษกระดาษทิชชู่ชิ้นเล็กๆ ยังอุตส่าห์ยัดใส่กระเป๋าเสื้อหรือกางเกงเพื่อไว้เมื่อเจอถังขยะแล้วค่อยทิ้ง ซึ่งมันก็ไม่ใช่เรื่องยากหนักหนาอะไรเลย
  เอาคนใกล้ตัวบ้างครับ เพื่อนๆสนิทของผมเอง หลายคนก็มีครับไอ้พฤติกรรมมักง่ายเนี่ย ซึ่งถ้าผมเจอเมื่อใดก็ด่าเช็ดทุกทีครับ พร้อมทั้งอธิบายให้ฟัง ไล่ตั้งแต่มีการศึกษาซะเปล่า ดั๊นน ทำอย่างนี้ ไปจนถึงอธิบายเรื่องการย่อยสลายด้วยเหตุด้วยผลครับ ซึ่งเพื่อนๆก็รับฟังด้วยดี  แต่..... หลายครั้งที่ผมเห็นการกระทำซ้ำสอง สาม สี่ และ ...............................................     

มันเป็นที่จิตสำนึกจริงๆครับทุกท่าน

ส่วนในครอบครัวผมเองนั้นพ่อกับแม่(โดยเฉพาะพ่อ) เข้มงวดเรื่องนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้วครับ


ลองมานึกดูแล้วผมว่าสูตรสำเร็จทางแก้ไขเรื่องนี้นั้นมันไม่ใช่แก้ไขจิตสำนึกเพียงอย่างเดียวน่ะสิครับเพราะ คำว่า"จิตสำนึก" ที่พูดกันนักหนานี้นั้น ผมว่ามันก็เป็นส่วนหนึ่งในปลายเหตุนั่นแหละครับ มิใช่ต้นเหตุ ท่านทั้งหลายลองไปคิดดูดีๆ 

        ครอบครัว+การศึกษา+จริยธรรมศึกษา+การคิดอย่างมีเหตุมีผล

ผมว่าเพียงการคิดอย่างมีเหตุมีผลก็แก้ปัญหาได้เยอะแล้วครับ(ไม่นับความเข้มงวดของกฎหมายนะครับ เพราะผมว่ามันก็เป็นปลายเหตุอยู่ดีแหละครับ)


                                    หรือทุกท่านว่าไงครับ?

กราบขออภัยทุกท่านที่ไม่ได้กล่าวชื่อถึงเป็นอย่างสูงครับ
และขอเรียนเชิญมาช่วยกันตอบนะครับไม่ว่าจะเป็นสมาชิก SFC หรือไม่ก็ตาม  เพราะผมคิดว่าทุกท่านที่กรุณาเข้ามาดูยังเว็บบอร์ดหัวข้อนี้นั้น ล้วนเป็นคนที่ยังหวนคิดคำนึงถึงธรรมชาติที่เรารักอยู่เสมอครับผม

เชิญครับทุกๆท่านทั่วประเทศและทั่วโลก