ทริปตกปลาม้าครั้งนี้เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วสำหรับปีนี้ผมเองก็จำไม่ได้แล้ว รู้แต่ว่าผมไปทุกเดือน อย่างน้อยเดือนละครั้ง  ทริปนี้มี่ที่มาตอนที่ผมไปดู วรพจน์ เพรชขุ้ม ชกที่ร้านพี่อาทิตย์ ผมถามพี่อาทิตย์ว่าปลาม้าขาวที่บางขนากดีหรือยังครับพี่อาทิตย์ … พี่อาทิตย์แกบอกว่าพี่ก็เพิ่งไปมาเมื่อคืน ได้มา 9 ตัว ม้าขาวล้วนๆ กะปลาแดงอีกตัว แต่อีกลำที่ลงกะเรือลุงยิ้มได้ 20 กว่าตัว แถมมีไซด์เกือบ 5 โลติดมาด้วย 2 ตัว  จ๊าก … วงแตกเลยครับ รีบโทรจองเรือวันจัทนร์ทันที พอถึงคืนวันอาทิตย์กะลังนั่งเล่นเพลินๆ แหงนหน้าไปเห็นพระจันทร์กลมบล็อก เอ … มันชักยังไงๆแล้วเว้ย เปิดปฏิทินดู    เอ๊า … วันจันทร์วันพระนี่หว่า … พลาดแล้วติ๊กเอ้ย ว่าแล้วก็โทรไปบ้านลุงยิ้มทันที ลุงยิ้มแกบอกว่า
ดีนะที่ธีระพงษ์ (ชื่อผม) โทรมา ลุงก็ลืมไปว่าวันจันทร์นี้มัน 15 ค่ำนี่น้อ งั้นวันอังคารแล้วกันเน๊าะ ….

ทริปนี้มีสมาชิกร่วมก๊วนด้วยกัน 3 คน คือผม น้องเจ และพี่ต๋อง ซึ่งพี่ต๋องนั้นก้อเพิ่งรู้จักกะผมได้เมื่อไม่กี่วันมานี้ แกเห็นผมนั่งเช็ดเบ็ดเช็ดรอกอยู่ที่ม้าหิน แกบอกว่าแกก็ตกปลาเหมือนกัน คุยกันถูกคอผมเลยชวนพี่เค้ามาลองตกปลาม้าด้วยครั้งนี้ด้วยเพราะตัวพี่ต๋องเองก็ยังไม่เคยตกปลาม้าเลยซักครั้ง ส่วนเจนั้นถือว่าเคยผ่านมาแล้ว 3 – 4 ครั้ง และตัวเจเองก็มีทักษะการตกปลาที่ดีมากอยู่แล้ว จึงไม่ใช่เรื่องยากที่จะเรียนรู้วิธีการกินเหยื่อที่ค่อนข้างกวนประสาทของมัน วันนี้เรามาถึงบ้านลุงยิ้มค่อนข้างช้าเพราะติดภารกิจหลายๆอย่าง พอขนของลงเรือเสร็จเรียบร้อยก็ออกเดินทางเข้าหมายกันทันที ระหว่างการเดินทางก็เตรียมอุปกรณ์และชุดสายหน้า …

    พี่หยาม (สยาม) ลูกชายผู้สืบทอดประสบการณ์ที่ยาวนานจากลุงยิ้มทำหน้าที่บังคับเรือและดูน้ำดูหมาย ซึ่งช่วงหลังๆนี่ผมลงกะแกซะส่วนใหญ่เพราะพี่แกชวนคุยทั้งคืน เรื่องง่วงเรื่องเหงานี่ตัดไปได้เลยครับ … อัธยาศัยเยี่ยมครับ

    พอเรือปักสมอที่หมายแรกปุ๊บ … ไม่มีการรอช้าครับ ตีเหยื่อกันดัง ฟึ่บ .. ฟั่บ.. ประมาณว่า  ไม่ไหวแล้วโว๊ยยยยย …  เสร็จแล้วก้อนั่งรอกันไป

            นั่งได้แป๊บเดียว คัน Fenwick ก็กระตุกแรงๆทีนึง ผมรีบคว้าคันเบ็ดมาถือไว้และกรอสายกลับช้าๆเพื่อเช็คว่าไอ้ตัวที่กัดเหยื่อเนี่ยมันปลาม้ารึป่าวน้อ … กรอได้สองรอบมันตามมากัดซ้ำอีกที ซึ่งแนวๆนี้เป็นปลาม้าค่อนข้างจะแน่ครับ ผมกรอกลับอีกนิดเพื่อยั่วมันให้มันงงว่า  อารายวะ … กัดตั้งหลายที ไมมันไม่ตายซะทีวะ …
  มันหวงเหยื่อกลับมากัดอีกและเริ่มออกสตาร์ททันที ผมส่งปลายคันลงให้มันจนเกือบจรดน้ำแล้ววัดสวนไปทีนึง … เสียงพี่ต๋องร้อง “ เอาแล้วๆ ” อยู่ข้างหลัง ผมคิดในใจว่าสู้เบ็ดอย่างนี้เป็นปลาอื่นไม่ได้แน่ … แต่ตัวนี้ใช้ได้เลยแฮ่ะ ....

              ตีกันอยู่พักนึง  มันก็ยอมเหินน้ำเข้าสวิงที่พี่หยามจุ่มน้ำรอไว้แล้ว  ตัวนี้โตใช้ได้ทีเดียว …  ถึงตอนนี้ในหัวผมเมนูปลาม้าวิ่งกันกระจายแล้วครับ

    .... เหตุการณ์กลับเข้าสู่ภาวะปรกติ …. หลังจากเอาตัวแรกขึ้นมาแล้วก็ ตีเหยื่อไปใหม่แล้วนั่งรอเหมียนเดิม นั่งได้พักเดียวก็ได้ยินเสียงตวัดคันเบ็ดดัง ควับ … หันไปดู  อ้าว … ตาเจวัดปลาซะคันงุ้มเชียว สู้กันอยู่พักนึงปลาก็โผล่หัวพ้นน้ำ  พอเจเห็นตัวแค่นั้นแหล่ะร้อง … วู้วววว  ออกมาเลย  โดยมีพี่ต๋องนั่งฮาอยู่ข้างๆ

      .....  ตัวนี้ไม่ใช่เล็กนะครับ  แต่คนถือตัวโตไปนี๊ดนึง…. ตัวนี้ขาวจั๊วะอีกตัวครับ

    ....  หลังจากเราได้ปลาเพิ่มขึ้นอีก 3 – 4 ตัว พี่หยามเห็นว่าปลาเริ่มห่างตัวเลยชวนกันไปเฝ้าที่อื่นดู  … เข้าหมายใหม่ได้แป๊บนึงพี่ต๋องก็วัดปลาที่หัวเรือดังฟึ่บ … แล้วยืนบ่น “ปลาอะไรเนี่ย … ไมมันมาแปลกๆ”

  ....  สักพักคำตอบก็ลอยตามน้ำมา  เป็นปลาแขยงตัวเป้งที่ซวยไปโดน GAMA เบอร์ 9 เกี่ยวเอวขึ้นมา  เล่นเอาฮาไปพักนึงเลยครับ …. พี่ต๋องหันมาถาม “เอาป่าวติ๊ก”  ผมบอก  แขยงเอาพี่  … ถ้าอุกม่ายอาวววว

    จนเข้าหมายที่ 4 ผมคุยกับพี่หยามเรื่องปลาดุกทะเลที่ค่อนข้างจะบางตัวในช่วงจืดสนิทอย่างนี้  อย่างว่าครับ  พอพูดถึงผี … ผีก้อมา  เจงัดเอาดุกทะเลไซด์แกงใต้หนึ่งชามขึ้นมาทันที … (ขานี้ถูกโรคกะปลาดุกครับ)

    ...  ฮอตไม่เลิกครับสำหรับหนุ่มวิศวกรรมไฟฟ้าคนนี้ … ดึงเอาม้าขาวตัวสวยขึ้นมาอีกตัว ...

      อย่างว่าครับลูกผู้ชายฆ่าได้หยามไม่ได้ …. ตามมาติดๆสำหรับผมกับปลาม้าขาวไซด์ฝากแม่แฟน …

  ...  เช่นกันครับ … ลูกผู้ชายฆ่าได้หยามไม่ได้เหมือนกัน  ว่าแล้วพี่ต๋องก็คว้าปลาที่เจงัดขึ้นมาต่อจากตัวผมตะกี้ขึ้นมายืมถ่ายรูปซ้าาาเลย  (ไม่ได้เผานะพี่ต๋อง … คุยให้คนอื่นเค้าฟังเฉยๆ … อิอิ )

ที่ไหนครับเนี่ยจองเรือไงอะอยากไปบ้างรบกวนช่วยบอกที่ครับ

  ..  ผ่านมาครึ่งคืนปลารวมที่ได้ทั้งขนาดและปริมาณน่าพอใจมากครับ  แต่ยังก่อนครับ  …  ยังก่อน  ยังเหลืออีก 6 ชั่วโมงสำหรับค่ำคืนที่พระจันทร์สวยงามอย่างคืนนี้

  ...  อันนี้เป็นของฝากนักกอล์ฟครับ  หลายท่านคงยังไม่คุ้นหน้าคุ้นตากับปลาม้านัก  .. ผมเลยขออนุญาตแจงให้ฟังพอสังเขปนะครับ
ปลาม้าเป็นปลาล่าเหยื่อ รูปร่างของเค้าจะแบนยาว เกล็ดขาวละเอียดมันวาว มีครีบหลังยาวตั้งกะช่วงเหงือกจรดปลายหาง มีแผงฟันละเอียด นิสัยการกินอาหารจะหากินใกล้ตลิ่งในตอนกลางคืน  และลงลึกในตอนกลางวัน  ซึ่งจะมีอยู่ด้วยกันสองประเภท  ในรูปตัวบนเป็นปลาม้าส่วนตัวล่างเป็นหางกิ่วครับ  ความแตกต่างของทั้งสองตัวคือ  ปลาม้าจะมีเกล็ดสีขาวละเอียด  ช่วงตัวเรียวยาวกว่า ส่วนหัวจะเรียวงอนเล็กน้อย  ส่วนหางกิ่วนั้นส่วนมาแล้วตัวจะออกสีเหลืองแต่ก็มีเหมือนกันที่ขาวจั๊วะจนทำให้เข้าใจผิดว่ามันเป็นปลาม้า เกล็ดจะแข็งและหยาบ  ตัวป้อมสั้น  อีกเรื่องที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง  คือ  รสชาดของเนื้อ  ซึ่งหลายท่านคงได้มีโอกาสได้ลองลิ้มชิมรสกันบ้างแล้ว  ปลาม้าขาวนั้นรสชาดดีกว่าหางกิ่วมาก  ราคาค่างวดตอนนี้ก็เกือบๆ 300 บาทต่อกิโลในกรุงเทพ หรือภัตราคาร  แต่หาซื้อกินยากครับ  แต่ผมเห็นมีหลายท่านเหมือนกันที่นิยมเนื้อเจ้าหางกิ่วมากกว่าเพราะเนื้อจะแข็งและแน่นกว่า ในส่วนของการตกปลานั้น  ในปีนึงจะมีช่วงที่ตกปลาม้าได้เพียงไม่กี่เดือน เนื่องจากเมื่อน้ำเค็มหนุนขึ้นมาปลาม้าจะอพยพหนีไปที่อื่น  ไม่มึนเหมือนอีตาหางกิ่วที่ทนทุกสภาวะการณ์  จืดก็พอไหว … เค็มก็โอเช
        ปลาม้าขาวนั้นผมยกให้เป็นปลาเชิงสูงตัวนึงในพจนานุกรมตกปลาของผมเลย เนื่องจากเป็นปลาที่กินเหยื่อระแวง  ต้องเรียนรู้การจับจังหวะตวัดคันให้ดี  ไม่งั้นได้ตัวยากมากครับ นอกจากเจ้าตัวนั้นนอนกินกลืนลงคอไปแล้ว …

  ..  นอกเรื่องไปนาน … กลับมาบนเรือกันต่อ  ตกปลาม้าอยู่ดีๆเจ้ากดตัวนี้ไม่รู้โซมาจากไหน  หน้ามืดวิ่งมาคาบกุ้งต็อกของผม  จนต้องไปนอนรวมกับแขยงยักษ์อีก 7 ตัวในลังโฟม …

    ..  ตกกันจนเพลิน  ปลายังได้ขึ้นมาเรื่อยๆ แต่ก็ง่วงๆกันแล้ว  มือกล้องทั้งผมทั้งเจรวมถึงพี่ต๋องเครื่องน็อค .. ถ่านอ่อนกันเป็นแถว  รูปเริปอีกครึ่งคืนเลยไม่มีคนถ่าย …  ผมเห็นว่าใกล้เช้าแล้ว ปลาก็ได้มาพอแล้ว  ก็เลยชวนพี่หยามเข้าบ้านเลยดีกว่า  ไม่ต้องรอถึง 8 โมงเช้า  ว่าแล้วเจก็จัดการถอนสมอครั้งสุดท้าย  สำหรับเรา 3 คนจบทริปด้วยความอิ่มเอิปปนเพลีย  ซึ่งความรู้สึกอย่างนี้เกิดขึ้นทุกครั้งที่เรามาลงเรือกันที่นี่  ไม่ว่าวันนั้นจะได้ปลาเต็มลัง  หรือไม่ได้ปลาติดมือซักตัว  และผมคิดว่านักตกปลาทุกท่านคงจะรู้สึกคล้ายๆกันกับพวกผม …

    ..  ทริปนี้คงจะจบลงเพียงเท่านี้ครับ  เสียดายที่วันนี้ลงเรือมืดแล้วเลยไม่มีโอกาสได้ถ่ายรูปวิวสวยๆของสองฝั่งแม่น้ำมาฝากเพื่อนๆ ถ้าเพื่อนๆอยากเปลี่ยนบรรยากาศจากเขื่อน  อ่างเก็บน้ำ บ่อตกปลา  มาเป็นแม่น้ำดูบ้างก็ขอเชิญครับ สองฝั่งแม่น้ำบางปะกงเส้นนี้ยังสมบูรณ์อยู่มาก  ระหว่างเรือวิ่งเข้าหมายเราสามารถซึมซับกับบรรยากาศดีๆ  ลมอ่อนๆปะทะหน้า  ได้ปล่อยความคิดให้ล่องลอยไปกับต้นไม้ต้นไร่  ได้ทบทวนในหลายๆสิ่งที่เราได้ทำไปแล้วหรือคิดจะทำ  ได้คิดถึงอดีตที่เราไม่สามารถกลับไปแก้ไขอะไรได้อีก  คิดถึงปัจจุบันที่เรากำลังเดินตามทางอยู่ หรือคิดถึงอนาคตที่เรากำลังจะก้าวไปถึง … ถ้าเพื่อนๆไม่เบื่อเรื่องปลาม้ากันซะก่อนเดี๋ยวว่างๆจะเขียนเล่าสู่กันฟังอีกในวันหน้าครับ ..

                                                                  นับถือนักตกปลาทุกท่านครับ

                                                                                                      ติ๊ก

แจ่มไปเลยยย....

ขอมาเผาเกลือซักตัวซิคับ อิอิอิ

... บางขนากครับคุณบอย ลงเรือที่บ้านลุงยิ้มครับ ปรกติลง 4 โมงเย็นเข้าฝั่งตอนโมงสองโมงของอีกวันครับ

ถึงพี่เอ้  พี่ใหญ่ กะพี่ จอม ... อยากเห็นรูปผมลงให้แล้วน้า ... ห้ามมาหาว่าไปตกปลาแล้วไม่ชวนอีกหล่ะ  แล้วอย่าลืมที่รับปากไว้ด้วยนะจ๊ะ ... ฮี่ๆ
ปลาที่บ้านไม่ต้องไปตกแล้ว  แม่ผมวิดน้ำออกหนีพวกพี่แล้ว ..

ยอดเยี่ยมครับ อยากไปบ้างแล้ว หุๆๆ

มีเบอร์โรลุงยิ้มไหมครับเรือไหมครับที่เดียวกับสะพานมอเตอร์เวลหรือเปล่าครับไม่แน่ใจขอบคุญครับ

โอ้ยสุดๆ  อยากไปจังเลย พาไปหน่อยจิ

เอ....โทดคับน้าติ๊ก ผมเคยเจอน้าที่สวนสนรึป่าวคับ... เหมือนคุ้นๆจะทักกันเรื่องปลานิล

ถ้าผมจำผิด ต้องขอทานโทดอีกครั้งคับผม