ปัจจุบัน เราเจอป้าย "ห้ามตกปลา/ห้ามจับสัตว์น้ำ" ในแหล่งน้ำธรรมชาติ เยอะมาก

ทั้งแม่น้ำ  คลอง  หนอง  บึง อ่าง ซึ่งเป็นที่สาธารณะ



แต่ก็มี คนจับจอง แล้ว ติดป้าย "ห้ามตกปลา/ห้ามจับสัตว์น้ำ" เต็มไปหมด

...
...
...
...
...



บางแห่ง  ก็นำตาข่ายไปขึงกั้น แสดงเขต เป็นของตนเอง


บางแห่งก็นำไม้ไปปักแสดงเขต  เป็นของตนเอง



บางแห่ง  เพียงแต่ นำกิ่งไม้ ใบหญ้า ไปทิ้งไว้ (ให้ปลามาพักอาศัย) และติดป้าย ห้ามตก/ห้ามจับสัตว์น้ำ?



บางแห่ง  ก็ไม่ได้ทำอะไร  แต่ติดป้าย ห้ามตก/ห้ามจับสัตว์น้ำ?


ยกตัวอย่างเช่น .... คลองบางแห่ง ยาว 5 กม. เป็นเขตอภัยทาน ไป 1 กม (ประมาณ)
ส่วนที่เหลือ ชาวบ้านทั้ง 2 ข้างคลองจับจอง จนไม่เหลือที่ให้นักตกปลาบ้างเลย


ยังมีอีกตัวอย่าง ...

แถวๆ บ้านนอก (พิษณุโลก) คลอง/ห้วยสาธารณะบางแห่ง เคยเป็นที่หากินของชาวบ้านแถวนั้นมานาน

แต่พอชาวบ้านแถวนั้น ขายที่ให้คนต่างถิ่น (ส่วนใหญ่เป็นคนใต้) มาปลูกยางพารา


เจ้าที่ใหม่ เขาก็ขึงลวดหนาม พร้อมป้าย  "ห้ามเข้า/ห้ามจับปลา/ห้ามตกปลา" ???






น้าๆ รู้สึกยังไงกับการจับจองที่สาธารณะ จนไม่มีที่เหลือเพื่อคนอื่นๆ บ้างครับ?