พี่น้องเอย...ไผว่าเมืองอีสานฮ้างให้จูงแขนเพิ่นมาเบิ่ง  เสียงแคนดังจ้นๆ  เสียงพิณห่าวโดดโด่ง  มันสิเศร้าอยู่จั่งได๋
                                                     
มา  มา  แล้ว มาเอาแนวไปไว้ มาเอาในมันไปว่าน  มาเนวขี้คร้านไปไว้ถ่าตื่นสวยพี่น้องเอย
     
เจ้าผู้ตู๋หลูหน้า  ควายทึกตอนเมืองขอนแก่น  ไผเด้น้อสิได้ขึ้นคาบท้ายบายแส้ใส่หลังซั่นแล้ว

พี่น้องเอย  ไกลขอให้ไกลแต่หน้าเฮือนซานบ้านซอง  ไกลกะขอให้ไกลแต่มวลหมู่เฮือนกับเล้า  ส่นว่าวาจาเจ้าสองคนเฮาอย่าได้ห่าง  เจ้ากะอยู่ต่างบ้าน  อ้ายกะอยู่ต่างบ้าน  ความเว้าอย่าห่างกันซั้นแล้ว

บ่อยากไกลจากหน้าเวลานั่นหากมาไล่  บ่อยากไกลจากพี่น้องเวลานั่นหากล่วงมาซั่นแล้ว