ปลายปี 2565 เศรษกิจไม่ดี ดูท่าน่าจะยาวยันปี 2566 ด้วยพิษขาดกำลังซื้อจากทางยุโรป บริษัทใจดี เลยใจดีให้ลาพักร้อนได้เต็มที่ ใครไม่มีให้ยืมปีหน้ามาใช้ได้ 555 เลยได้กลับจากพม่ามา ตั้งแต่ 23/12 กลับอีกที 4/1 เอาละวะหยุดยาวขนาดนี้ ขอใช้ชืวิตหน่อยละกัน

ผมติด Covid-19 อยู่ที่พม่าตั้งแต่เริ่มต้นระบาด ตอนเดือนมกราคม ด้วยความที่ว่างานยังเยอะ และตอนนั้นยังไม่มีการกักตัว ก็เลยว่า ให้งาน ซา ๆ ลงหน่อยค่อยกลับไทย ไป ๆ มา ๆ พอทั้งไทยและพม่าประกาศให้มีการกักตัว ฉิปหายหละ ประเทศไทยไม่เท่าไหร่ กักตัวแค่ 14 วัน แต่ถ้าย้อนกลับมาพม่า กักตัวในที่รัฐจัดให้ 21 วัน ต่อด้วย กักตัวที่พักอีก 7 วัน รวม 28 วัน ถ้าจะกลับไปเยี่ยมบ้าน เฉพาะกักตัว 42 วัน ยังไม่ได้ไปไหนเลย บริษัทไหนจะให้ลา ถ้าจะกลับคงต้องลาออก 555++ ก็ได้แต่รออย่างมีความหวัง ว่าซักวัน มาตรการกักตัวจะลดลง _/_ ช่วงวันอยุดที่ผ่านมา ก็เลยถือโอกาศพากันไปสูดอากาศ ตอนแรกตั้งใจจะไป หาดชองตา เดินทางซัก 4-5 ชม. แต่เชคแล้วหาดปิด แต่ทวาย เปิดหาดแต่ปิดเมือง เอาว่ะ ชีวิตมันต้องเสี่ยง ปรึกษาบริษัททัวร์บอกว่าไปได้ แต่ต้องตรวจร่างกายเหมือนเดินทางระหว่างประเทศนะ ไม่เป็นไรขอแค่ได้ไปไหนบ้าง งานนี้ลุย :music: :music: :music:

ผมห่างหายจากการตั้งกระทู้ไปนานพอควร ตั้งใจจะเล่าเรื่องพม่าผ่านชีวิตประจำวันจากกระทู้นี้ http://www.siamfishing.com/board/view.php?tid=677940 เอาไปเอามาดันจบแบบห้วน ๆ ไม่ใช่ไม่มีอะไรเล่าต่อนะครับ โทรศัพท์พัง รูปหาย เลยไม่ได้เล่าต่อ มาวันนี้ มีโอกาสอีกครั้ง เลยอยากแชร์ประสบการณ์ของตัวผมเอง เผื่อเป็นประโยชน์สำหรับคนที่จะมาพม่า ไม่ว่าเที่ยว หรือทำงาน ได้มีไกด์ไลน์เล็ก ๆ เอาไว้เป็นแนวทาง ครับ :grin: :grin: :grin:

ด้วยความที่การเมืองบ้านเราไม่นิ่ง สัญญา FTA ที่ไทยเคยได้มาตลอดกับ EU ก็เลยหมดไป หลายบริษัทในประเทศไทยที่ต้องดิ้นรนเพื่อความอยู่รอดจึงพากันย้ายฐานการผลิตไปในประเทศที่มี FTA ประเทศ หนึ่งในนั้นก็เป็น บริษัทที่ผมทำงานอยู่ มีสาขาในประเทศไทย 5 แห่ง เวียงจันทร์ 1 และที่ใหม่ที่ต้องเปิดคือ ย่างกุ้ง พม่า เพื่อว่าผลกำไรจาก ปลอดภาษ๊ ที่ได้ที่ประเทศพม่า จะชดเชยให้กลับ บริษัท อื่นๆ ให้อยู่ได้ ผมเองเป็นหนึ่งในทีมงานที่ต้อง มาอยู่พม่า ประเทศที่ไม่เคยคิดอยากมาอยู่ ด้วยความที่แต่ก่อนเคยอยู่มหาชัยทำงานร่วมกับพม่าอยู่ 5 ปีเลยพอจะรู้วิถีชีวิตบ้าง แต่ชีวิตมักให้ในสิ่งที่เราไม่ได้ร้องขอเสมอ แต่ไหน ๆ ก็มาแล้ว ต้องทำชีวิต ให้มีความสุข ที่สุดเท่าที่จะทำได้ ที่นี่เราคือคนต่างด้าว :wall: :wall: :wall: :laughing: :laughing: :laughing: :prost: :prost: :prost:

ผมจากบ้านตั้งแต่ไปเรียน มหาลัยปี 39 ปิดเทอมก็หางานทำ ไม่ค่อยได้กลับบ้าน แม้กระทั่งทำงาน จนถึงทุกวันนี้ ก็ยังไม่ได้ไม่ค่อยได้กลับ มีโอกาศ พักร้อน เลยกะว่าจะไป เติมพลังให้ตัวเอง ไปย้อนระลึกถึง บรรยากาศเก่า ๆ สมัยเป็นเด็ก ที่ แต่ละวันชีวิต วนเวียนอยู่กับ ป่ากับเขา เรียนรู้การหาอยู่หากินทุกรูปแบบ ไม่รู้จักเกมส์ ไม่รู้จักทีวี แต่ละวันหลังเลิกเรียนหลังช่วยงานบ้าน เสร็จ ก็จะแบกแห ไม่งั้นก็เบ็ดลงห้วย เพื่อหากับข้าวไว้ห่อไปกินโรงเรียน พรุ่งนี้ กลับบ้านรอบนี้ ฝนตกตลอดเส้นทางเลย