ทรืปที่แล้วผมเอาเรือลำใหญ่แพรอาภรณ์ ออกตกปลาอินทรีย์ที่ปราณบุรี จบทริปนั้นผมตั่งใจว่าจะเอาลำเล็กลงที่หาดเจ้า เพชรบุรี เพื่อออกไปลอยสายตกปลาอินทรีย์คนเดียว และแล้วผมก็ทำตามความตั่งใจที่วางไว้ ช่วงนี้เพื่อนผมหลายคนถามผมว่า ทำไมมึงไม่ตีกอล์ฟเลยว๊ะ กูเห็นทำแต่เรือ แล้วก็ออกตกปลา คำตอบที่ผมให้คือ…กอล์ฟเป็นกีฬาชนิดเดียว ที่เราสามารถเล่นได้จนแก่ ถึงแม้ว่าวันนั้นเราจะเกษียณแล้วก็ตาม แต่ขับเรือออกตกปลากลางทะเล ถ้าจะรอทำตอนเกษียณคงจะเป็นไปไม่ได้ การเอาเรือขึ้น-ลงทะเลคนเดียว เพลานี้เป็นเรื่องง่ายมากๆ แต่ถ้าตอนอายุเข้าเลข 6 อย่าว่าแต่เอาเรือขึ้นลงเลย แม้แต่ลากเรือไปไกลๆก็อาจจะไม่รอด

ฤดูกาลตกปลาอินทรีย์เริ่มขึ้นแล้วทางฝั่งอ่าวไทย หน้าฟีตเฟสบุ๊คของผมจึงเต็มไปด้วยเรื่องราวทริปแรกของปี จากเพื่อนๆพี่น้องทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็นนักตกปลามืออาชีพ ที่ตกปลาขายมีรายได้วันละเป็นหมื่น หรือเพื่อนบางคนเป็นกัปตันเรือ ไต๋เรือรับจ้าง พาลูกค้าออกตกปลา ทริปละ 8,000-12,000 ต่อทริปก็ตาม ทั้งหมดล้วนแล้วแต่ได้ปลาอินทรีย์ต้นฤดูกาลกันทั้งนั้น แน่นอนว่าสายข่าวจากทางฝั่งหัวหินย่อมไม่ปล่อยผ่านเรื่องนี้… “คุยได้ไหมครับ…ปลาเข้าแล้วนะ…” ประโยคเด็ดจากน้าไอซ์ ไอซ์ หัวหินครับ กัปตันเรือมือหนึ่งย่านหัวหิน ที่โทรแจ้งข่าวผมในช่วงวันหยุดที่ผ่านมา…

วันหยุดที่ผ่านมาช่วงเย็นๆ ผมเอาเรือลงขับเล่นในแม่น้ำหลังบ้าน กับหนุ่มโสดวัยเดียวกัน ที่มีนามว่าตะวัน Tawan Livingalone ผมกับน้าตะวันเรามักจะออกตกปลาด้วยกันบ่อยๆ สุดแล้วแต่เวลาและสถานการณ์จะอำนวย ส่วนมากก็จะเป็นการเดินตีเหยื่อปลอม ตกปลากระสูบตามเกาะแก่งของลำน้ำแควใหญ่ตอนบน ซึ่งช่วงเย็นเราจะเห็นฝูงปลากระสูบขึ้นไล่ฮุบลูกปลาขยอก ตามข้างเกาะกลางน้ำ

กระแสการตกปลาแบบ SLJ และ MJ ในช่วงนี้ ทำให้ผมพยายามหาข้อกำหนดว่า…อะไรคือ SLJ อะไรคือ MJ ทั้งอ่านจากบทความที่นักตกปลาหลายๆคน หลายๆกลุ่มเขียนขึ้น หรือแม้แต่เข้าไปกดติดตามเพจที่ว่ากันด้วยเรื่อง SLJ MJ แล้วก็ตาม แต่ผมก็ยังหาข้อกำหนดที่แบ่งแยกประเภทอย่างชัดเจนไม่ได้ ที่ต้องการทราบไม่ใช่เพราะซีเรียสในการตกปลา แต่เพียงแค่อยากเอามาประดับสมองอันน้อยนิด ของตัวเองก็เท่านั้น…

วันศุกร์ที่ผ่านมา ผมนั่งประชุมอยู่ที่โรงแรม 5 ดาวแห่งหนึ่งริมทะเลหัวหิน ห้องประชุมอยู่ติดกับทะเล โดยสัญชาตญาณของคนตกปลา สายตาผมจึงจับจ้องมองออกไปยังทะเลสีครามไกลโพ้นออกไป ในใจคิดถึงเพื่อร่วมสายน้ำคนหนึ่ง ที่ไม่ได้เจอกันมานาน “น้าไอซ์” ไต๋เรือมือวางอันดับต้นๆแห่งเมืองหัวหิน ด้วยความคิดถึง จึงหยิบมือถือขึ้นมา โทรเช็คเสียหน่อยว่าทำอะไรอยู่ที่ไหน… คำตอบที่ได้รับคือลอยเรืออยู่เหนือซากเรือจมกลางทะเล…เพียงแค่นั้นบทสนทนาระหว่างเราทั้งสองคน จึงเป็นที่มาของทริปนี้ครับ…