พี่โปรว่างแล้วครับ ช่วงปิดเทอมที่ผ่านมา ก็มีโอกาสออกทริปตกปลา พอสมควร ปีนี้พี่โปรโตขึ้นครับ โตทุกสัดส่วน 555 แม่ปิงที่รัก จะเป็นยังไง ตามมาครับ

แจ้งข่าวดี พี่น้องนักตกปลา ที่ใช้เรือ หลังจากได้ร่วมรับฟังความเดือดร้อน และร่วมเสนอหาทางออก เกี่ยวกับปัญหาที่ชาวบ้าน สำเภาทอง ( เขื่อนกิ่วลม จ. ลำปาง ) ได้รับผลกระทบจากกลุ่มนักตกปลา ที่ใช้เรือเร็ว จนนำมาสู่การประกาศห้ามเรือเร็ว ใช้ท่าเรือแห่งนี้เป็นที่ขึ้นลง ได้ข้อสรุปแล้ววันนี้ ผลกระทบที่ชาวบ้านได้รับ และเดือดร้อนจาก การใช้เรือเร็วจากกลุ่มนักตกปลา สรุปได้ดังนี้ 1 ที่จอดรถไม่เพียงพอ เพื่อรองรับลูกค้าของชาวบ้าน ที่ให้บริการล่องเรือแพ 2 ไปถึงเช้าเกินไป ทำให้บางครั้ง ส่งเสียงดังรบกวนชาวบ้าน ที่กำลังหลับพักผ่อน 3 กลับมืดเกินไป หรือดึกๆ เป็นที่รบกวนชาวบ้าน 4 ขยะจากการตกปลา และเศษจอกแหน สาหร่าย ที่ติดขึ้นมากับเทรลเลอร์ 5 ชาวบ้านผู้มีอาชีพ ใช้เรือเล็ก เพื่อใส่แน่งใส่ข่ายดักปลา ได้รับผลกระทบ ทั้งทางตรงและทางอ้อม ทางตรงคือ แน่ง-ข่ายดักปลา โดนเรือเร็วเกี่ยว และโดนตัด ทางอ้อมคือ อันตรายจากคลื่นเรือ ผลการปรึกษาหารือ ร่วมกับชาวบ้าน และตัวแทนผู้นำชุมชน ได้ข้อสรุปว่า เอาเรือมาลงได้เหมือนเดิม แต่ต้องปฎิบัติตามระเบียบ ที่ได้สรุปในที่ประชุมดังนี้ 1 ให้เจ้าของเรือ ที่มีความประสงค์จะนำเรือ มาขึ้น-ลงที่ท่าเรือแห่งนี้ (เรือทุกชนิด ที่มีเครื่อง และไม่มีเครื่อง ) ไปทำบัตรสมาชิก** เพื่อสะดวกต่อการตรวจสอบ หากเกิดกรณีปัญหาใดๆ ในวันข้างหน้า 2 ปฎิบัติตามระเบียบของชุมชน เพื่อแก้ไขและบรรเทาผลกระทบ ที่ชาวบ้านได้รับอย่างเคร่งครัด ดังนี้ 2.1 ที่จอดรถ วันเสาร์-อาทิตย์ และวันหยุดนักขัตฤกษ์ ชาวบ้านขอสงวนที่จอดปกติ ตั้งแต่ร้านค้า ไปจนถึงท่าลงเรือ ไว้ให้ลูกค้าเรือแพเท่านั้น ที่จอดรถของนักตกปลา ให้จอดข้างถนนฝั่งใด ฝั่งหนึ่งจากร้านค้ายาวไปตามทิศทางออกจากหมู่บ้าน หรือจนกว่าจะหาที่จอดเป็นสัดส่วนได้ 2.2 ไม่นำเรือลงก่อนเวลา 6 โมงเช้า และไม่นำเรือขึ้นช้ากว่า 1 ทุ่ม 2.3 ขับเรือ ด้วยความเห็นอกเห็นใจชาวบ้าน ที่ใช้เรือเล็กเพื่อประกอบอาชีพในเขื่อน ( มายาทในการขับเรือ ) 2.4 ไม่ส่งเสียงดังรบกวนชาวบ้าน โดยเฉพาะกลุ่มที่ดื่มสุราจนมึนเมา 2.4 ช่วยกันดูแล และไม่ทิ้งขยะเรี่ยราด รวมไปจนถึง ไม่ดึงจอก แหน สาหร่ายที่ติดขึ้นมากับรถและเทรลเลอร์ ทิ้งเรี่ยราดตามถนน และบริเวณที่จอด 2.5 กรณีแน่ง-ข่ายดักปลาของชาวบ้าน โดนเรือปั่นจนขาดเสียหาย ชาวบ้านจะเรียกร้องค่าชดใช้ตามราคาจริง แต่หากปรากฎว่า ไม่มีผู้แสดงความรับผิดชอบ ชาวบ้านจะเรียกร้องจากนักตกปลาทั้งหมด ที่ใช้เรือในวันนั้น ** การทำบัตรสมาชิก - สำเนาบัตรประชาชน 1 ชุด - รูปถ่ายเรือเต็มลำ ( รูปที่ปริ้นท์จากร้านถ่ายรูป ไม่รับภาพที่ปริ้นท์ลงกระดาษ A4 ) ทั้งซ้ายและขวา พร้อมรายละเอียด เช่น สีและขนาดของเรือ ขนาดของเครื่องยนต์ถ้ามี - ค่าสมาชิกปีละ 400 บาท ( เวลาเอาเรือไปลงแต่ละครั้ง จะมีค่าใช้จ่ายอีกครั้งละ 30 บาท )*** นำไปยื่นต่อตัวแทนคณะกรรมการหมู่บ้าน ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป จนถึงหมดเขต วันที่ 25 ธันวาคม 2557 นี้ หากพ้นกำหนดแล้ว ท่านจะไม่สามารถทำบัตร และไม่สามารถนำเรือไปลงที่ท่าเรือแห่งนี้ได้ จนกว่าจะครบ1 ปีและเปิดให้ทำในปีต่อไป( สามารถใช้เรือในเขื่อนได้ ถ้ามีที่ลงแห่งอื่น ) *** รายได้ส่วนหนึ่ง ใช้จ่ายเพื่อจัดทำสติกเกอร์หมายเลขเรือ และเอกสาร ให้ความรู้ระเบียบการใช้เรือที่ๆแห่งนี้ ส่วนหนึ่งคณะกรรมการหมู่บ้านจะจัดสรร เพื่อประโยชน์ของชุมชนต่อไป

หลังจากมีคำสั่งด่วน ให้วันที่23-25 พฤษภาคม เป็นวันหยุดเรียน หนึ่งในนั้นคือวันศุกร์ พี่โปรบอกว่า ก็ดีสินะ เราจะได้ออกทริปกัน งั้นก็เตรียมเรือ อุปกรณ์ให้พร้อม รอเช็คหมายอีกที

ผมซื้อรอก สปินนิ่ง ยี่ห้อดัง ยี่ห้อหนึ่ง ไว้ตีเหยื่อปลอมจากร้านคนรู้จักกัน เมื่อประมาณ มกราคม 2556 ใช้ครั้งแรก ไม่โดนปลาเลย ใช้ครั้งที่ 2 เดือนกุมภาพันธ์ ปีเดียวกัน อัดชะโดใหญ่จนติดตอ พยายามกู้เหยื่อจนสายขาด แต่พอจะใส่ชุดสายหน้าใหม่ปรากฎว่า ขายึดแขนรอกข้างหนึ่งหัก จนประมาณเดือน มีนาคมปีเดียวกัน ได้โทรไปปรึกษาร้านที่ซื้อมา ได้รับคำตอบอย่างเป็นกันเอง ให้นำรอกไปส่งให้ที่ร้าน เขาจะติดต่อส่งซ่อมให้อาจจะเคลมได้ เพราะมีประกัน หลังจากนั้นผมก็คอยสอบถาม ความคืบหน้าเรื่อยมา แต่คำตอบที่ได้คือ "เซลล์ยังไม่ติดต่อกลับมา " " ผมก็รอคำตอบอยู่ครับ " อะไรประมาณนี้ครับ จนไม่อยากถามอีกเลย จนป่านนี้ ผมยังไม่ได้รับของคืน แม้แต่ผมขอซากรอกกลับมา เพื่อจะซ่อมเอง สอบถามไปยังร้านจำหน่าย ก็ไม่มีคำตอบชัดเจน ผมไม่ได้โกรธหรือเกลียดร้านจำหน่ายนะครับ เพราะผมรู้ดีว่า เขาเองก็คงทำดีที่สุดแล้ว ผมยอมรับสภาพ และทำใจว่ารอกผมหายแน่นอน ผมทำอะไรไม่ได้ เพราะวันที่นำรอกไปให้ร้าน ผมไม่ได้ทำหลักฐานใดๆเลย ( ปกติก็ไม่ได้ทำหลักฐานอะไร เพราะความเชื่อใจ ) ตอนนี้ก็ปีกว่าแล้ว ผมคิดเสมอว่า ผมจะเล่าเรื่องนี้ให้เพื่อนๆฟัง เพื่อเป็นอุทาหรณ์

โลกยังหมุนรอบพระอาทิตย์ฉันใด เดือนปีที่ผ่านไป ย่อมทำให้มีความเปลี่ยนผัน โลกยังหมุนรอบตัวเองทุกทุกวัน ชีวิตของเรานั้น ก็ยังก้าวเดิน สวัสดีเพื่อนๆ พี่ป้า น้าอาทุกๆคน นานมากที่ไม่ได้แวะเวียนมาทักทาย เป็นไปตามวัฎจักร การดำเนินชีวิต 7 ขวบปีของพี่โปร พวกเราก็อยากบอกว่า ...... ยังคิดถึงบ้านหลังนี้เสมอ แม้จะไม่ค่อยมีเวลาโพสต์ แต่ก็คิดเสมอว่า สักวันพวกเราจะกลับมา เพราะชีวิตพวกเรายังก้าวเดิน เดินทางตกปลา......