

น้ำหนักเพิ่มขึ้นทุกวัน กระทั่งอ้วนกลมอย่างที่เห็น...เห็นทีต้องลดน้ำหนัก เพื่อการนั่งเรือกุ้งที่สมดุลซะแร้น... 
พี่นารถ หล่อไปแล้ว ...ก็ขอผมหล่อบ้าง... แต่กว่าพี่นารถจะกดชัตเตอร์ได้ ก็ต้องแนะนำกันนานพอสมควร น่าเห็นใจครับ เพราะตั้งแต่เกิดมาก็ต้องทำสวนมาโดยตลอด...กล้องไม่เคยจับเลยครับ

มีตัวที่ 1... ก็ต้องมีตัวที่ 2 ตามประสาคนมือแข็ง... ตัวนี้น้ำหนักน้อยกว่าตัวแรก 500 กรัม... ทริพนี้ลืมเอาอุปกรณ์เก็บปลา จึงต้องแก้ปัญหาเฉพาะหน้าด้วยการใช้เชือกเรือผูกเหงือกซะนี้...

ชะโดน้ำไหล แรงดีจิงๆ ครับ...ดึงเอา ๆ ๆ ไม่ยอมโผล่ขึ้นน้ำง่ายๆ เลย...

ล่องเรือ มาเป็นระยะทางหลายกิโลเมตร... ได้มีโอกาสตีเหยื่อไม่ถึง 50 เปอร์เซ็นต์ ของสายน้ำ พระอาทิตย์ก็เริ่มจะลับขอบฟ้า ได้เวลาจ้ำไม้พายเพื่อขึ้นฝั่งกันแล้ว...เพราะทั้งสายน้ำจะมีจุดที่ดึงเรือกุ้งขึ้นได้เพียงแค่ 3 จุดเท่านั้น นอกนั้นเป็นกำแพงดินที่สูงประมาณ 1 เมตร ตลอดระยะทางเลยครับ
ภาพที่เห็นเป็นฝายใหญ่ อีก 1 ฝายของคุ้งน้ำ ซึ่งคราคร่ำไปด้วยปลานักล่าสารพัด.. แต่ด้วยเวลาที่ไม่เอื้ออำนวย จึงได้แต่เฝ้ามองรอเวลาและโอกาสในช่วงฤดูกาลถัดไป (ปลายปีนี้)

สำหรับทริพนี้ ก็ต้องขอขอบคุณพี่นารถมากๆ ด้วยครับ ที่พาเที่ยวล่องแก่ง เสียวปนสนุก ... เอาไว้โอกาสหน้าจะไปใหม่...
แล้วก็หายป่วยไวๆ ด้วยนะครับ เพราะได้ข่าวมาว่าพายเรือล่องแก่ง 1 วันเต็มๆ ถึงกับจับไข้เลย...ว่าแต่จะรู้มั้ยเนี่ย...เพราะอยู่ในสวนทั้งวันทั้งคืน...
พบกันใหม่ เมื่อมีโอกาส

อากาศร้อนๆ ต้องเพิ่มภาพนี้ไปอีกภาพครับ...แล้วนึกถึงวันหยุดที่จะถึงด้วยนะครับ
