ฝนตกหนักๆ ก็จะไปเดินเก็บตามท้องนา คันดิน : เก็บเล็ก ผสมน้อย ไปเรื่อย ในสมัยนั้น ลูกปัด เป็นเครื่องบ่งบอกความเจริญ รุ่งเรือง ใช้แทนของมีค่า เงินตรา แลกข้าว แลกเครื่องนุ่งห่ม 
ถ้ามาถึงราชบุรี เห็นคนใส่ลูกปัด ห้อยคอ นั่นหมายถึงน้า น้า มาถึงราชบุรีแล้วคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ 
:love ออกมายืนคุยกะพี่อยู่หน้าบ้าน วินาทีนั้นเหมือนมีใครมาตีที่หลัง เจ็บจนลงไปนั้งทรุด อยู่กับพื้น หันกลับไปมองแล้วก็ถามพี่ว่า ใครตีผม พี่บอกมึงบ้าแล้ว 
ไม่เห็นมีใครเลย แต่เอื้อมมือไปจับข้างหลัง ก็พบกับรอยนี้ 
พบก้มลงไปมองที่พื้นก็พบกับ หัวกระสุน โอ้พระจ้าววววววววววว คัยยิงกูว่ะ ? แต่มองมุมแล้ว ตัวเรายืนหลังหลังเข้าบ้าน ไม่ต้องสงสัยเลย ฟ้าประทานจากงานมงคลแน่ๆๆ 
มีหญิงแก่คนนึง แต่งตัวด้วยผ้าทอโบราณ ผมเผ้ายาวรุงรัง สร้อยลูกปัดเต็มคอ ดูหน้ากลัว ยืนอยู่ด้านหลังเรา แล้วเค้าก็เอา เท้ายันที่ก้นเรา เลยทำให้เราก้าวขาไปข้างหน้า เพราะถ้ายืนอยู่กับที่ กระสุนคงตกมาลงหัวใหล่เรา ไม่อยากจะนึกภาพ 
ตอนเช้าเลยเอากับข้าวคาวหวานไปไหว้ พอไหว้ธูปยังไม่ทันหมดดอก ฝนห่าใหญ่ก็ตกลงมาไม่หยุด เกือบชั่วโมง พี่ที่ไปด้วยกันจึงบอกว่า "ปิ๊กลองดูตรงที่วางกับข้าวไหว้เด่ะ เขี่ยๆหน่อยเผื่อเจอเพิ่ม " ไอ้เราก็อยากได้อยู่แล้วเลยลองปาดหน้าดินดู เจอเลยโชดดีมาก ท่านเจ้าของเดิมคงอยากให้อยู่กับเราแน่ 
)
)
)
)
