My Journey to Bintulu: SiamFishing : Thailand Fishing Community

My Journey to Bintulu

ป้อม-ทนายความ(1975

)

คห.51: 11 พ.ย. 62, 16:10

นักตกปลาหลายคน แก้สมการความคาดหวังด้วยการ “เน้นผลลัพธ์” คำตอบของมันก็คงจะมีเพียงแค่ (1) สมหวัง เมื่อได้ผลลัพธ์ตามเกณฑ์ที่คาดหวังไว้ กับ (2) ผิดหวัง เมื่อความจริงไม่เป็นไปตามความคาดหวัง...ก็เท่านั้น แต่ตัวผมนั้นขอเลือกแก้สมการความคาดหวังด้วย “ความสุขนิยม” ผลลัพธ์มักจะได้คำตอบเพียงสิ่งเดียว นั่นก็คือ “ได้ความสุขทุกครั้งที่ออกมาตกปลา” การเลือกวิธีนี้ หาได้เป็นสิทธ์ของผมแต่เพียงผู้เดียวไม่ ทุกท่านมีอิสระในทางเลือกอย่างเสรี

แก้ไข 21 พ.ย. 62, 13:40

ป้อม-ทนายความ(1975

)

คห.52: 11 พ.ย. 62, 16:11

ผลตอบแทนความขยัน มักทำให้ฝันกลางวัน เป็นความจริงได้เสมอ

ป้อม-ทนายความ(1975

)

คห.53: 11 พ.ย. 62, 16:11

Yellow Fin Tuna #1

ป้อม-ทนายความ(1975

)

คห.54: 11 พ.ย. 62, 16:12

Yellow Fin Tuna #2

ป้อม-ทนายความ(1975

)

คห.55: 11 พ.ย. 62, 16:12

Yellow Fin Tuna #3

ป้อม-ทนายความ(1975

)

คห.56: 11 พ.ย. 62, 16:14

อาหารกลางวันที่แสนโอชารส ณ ภัตตราคารกลางทะเล (เมนูเนื้อแพะซะด้วย) เป็นหน้าที่ของ “จุมโพ่” ประจำเรือ ถึงแม้ว่าท่านจะเป็นพ่อครัวที่มีฝีมือเก่งที่สุดในโลก หรือได้รับการขนานนามมาจากดาวดวงไหนในสุริยจักรวาลก็ตาม หากท่านอยากจะลงมือทำอาหารกินเองบนเรือนั้น ท่านต้องให้เกียรติจุมโพ่ด้วยการ “ขออนุญาต” จุมโพ่เสมอ หาไม่แล้ว การลงมือทำอาหารทางเองบนเรือ อาจจะสร้างความคิดเกิดขึ้นในใจเขาได้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับ “รสชาติ” อาหารที่เขาได้ปรุงขึ้น (รสชาติมันแย่ ถึงขนาดที่แขกต้องลงมือทำอาหารกินเองในเรือเชียวหรือ) นี่คือ อีกหนึ่งบทเรียนเล็กๆน้อยๆ ที่ผมได้เรียนรู้ในเรื่องบทบาทและหน้าที่ในการทำอาหารบนเรือ (หน้าที่ของท่านคือ ตกปลา อยากกินอะไร ให้เอ่ยปากบอกจุมโพ่จะดีกว่านะ)